Wkładki z papy

Przed zakończeniem robót należy krawędzie posmarować lepikiem asfaltowym. W niektórych państwach, np. w Szwajcarii, wykonuje się papę w ten sposób, że na całej długości rolki pozostawia się boczny pas o szerokości 10 cm nie pokryty posypką mineralną, przeznaczając jego powierzchnię na zakładki; daje to lepsze wyniki przy zlepianiu arkuszy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wkładki z papy bez powłoki, juty impregnowanej lub innych tkanin impregnowanych układa się na izolowanych obiektach analogicznie jak wkładki specjalne.

Papy bez powłoki są lżejsze od pap obustronnie powlekanych, dzięki czemu nakładanie ich przy powierzchniach wysokich ścian pionowych lub stromych jest łatwiejsze (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ogólna ilość lepiku, jaką zużywa się w przypadku zastosowania pap bez powłok jako wkładek, nie powinna być mniejsza od ilości, jaką zużywa się przy zastosowaniu wkładek z pap obustronne powlekanych. Styki należy względem siebie przestawiać i wykonać w sposób poprzednio opisany. Lepik może być stosowany na zimno lub na gorąco.
Przy nalepianiu wkładek za pomocą lepików na gorąco należy smarować niezbyt duże powierzchnie, aby przed nalepieniem nie uległy one ostudzeniu (uprawnienia budowlane).
Grubość pojedynczej warstwy lepiku powinna wynosić 1 do 2 mm. Na warstwę o grubości ok. 1 mm na powierzchni 1 m2 zużywa się ok. 1 kg i należy szczególnie uważać, aby potrzebna ilość lepiku istotnie została zużyta. Jakakolwiek oszczędność nie powinna mieć tu miejsca.

Warstwa lepiku powinna być możliwie stałej grubości. Pozostawienie miejsc nie powleczonych lepikiem jest niedopuszczalne.
Izolacje przed wodą naporową powinny być ułożone od strony nacisku wody i tworzyć szczelne naczynie składające się z dna i ścian wystających ponad poziom wody gruntowej.
Zgodnie z zaleceniami przy głębokości 3,0-3,5 m poniżej zwierciadła wody stosuje się 3 warstwy papy asfaltowej, a przy większej głębokości - od 4 do 6 warstw. Papy powinny być na całej powierzchni przylepione do konstrukcji i ze sobą w ten sposób, aby dolna i górna powierzchnia były powleczone lepikiem (program egzamin ustny).

Palnik gazowy

Przy trzywarstwowej izolacji należy zatem nałożyć siedem, a przy czterowarstwowej dziewięć powłok z lepiku. Do izolacji czterowarstwowej potrzeba lepiku bez wypełniacza ok. 9 do 11 kg na 1 m! powierzchni pionowej lub silnie nachylonej, przy lepiku z wypełniaczem ze względu na większy jego ciężar objętościowy - odpowiednio więcej.
W celu uzyskania grubszej warstwy lepiku, zamiast rozsmarowywania szczotkami, stosuje się sposób polegający na wylewaniu lepiku z równoczesnym dociskaniem papy wałkiem (opinie o programie).
Używane są też specjalne wkładki z grubą powłoką lepiku, które nakleja się i skleja topiąc lepik palnikiem gazowym. Szczegóły nakładania izolacji tym sposobem.

Jeżeli budowla nie jest całkowicie zanurzona w wodzie gruntowej, to izolację przed wodą naporową należy wyprowadzić co najmniej 50 cm ponad najwyższy poziom wody gruntowej. Na wyżej znajdujących się powierzchniach należy ułożyć przynajmniej izolację nieco lżejszą z warstwą ochronną, przy czym izolację tę należy łączyć na zakładkę z izolacją przed wodą naporową. Izolacja tych powierzchni w postaci powłok izolacji lekkiej bez wkładek nie jest wystarczająca, istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że spływająca woda opadowa może dostać się pomiędzy powierzchnię zewnętrzną konstrukcji a izolację lub między izolację a warstwę ochronną (segregator aktów prawnych).

Przejście od izolacji trzy warstwowej przed wodą naporową do izolacji dwuwarstwowej przed wodą przesączającą się.
Przy budowlach wolno stojących korzystne jest izolację przed wodą naporową nakładać od zewnątrz po wykonaniu ścian. W tym celu potrzebna jest przestrzeń robocza wokół budowli o szerokości co najmniej 1 m, aby zwoje izolacji mogły być przygotowane bezpośrednio na miejscu wykonania (promocja 3 w 1).