Właściwa i systematyczna konserwacja

Właściwa i systematyczna konserwacja instalacji wodociągowo-kanalizacyjnych i gazowych zapewnia możliwość właściwego i ciągłego użytkowania oraz znacznie przedłuża okres użytkowania instalacji. Duże znaczenie w konserwacji instalacji jak i innych elementów budynku mają okresowe przeglądy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dzięki okresowej kontroli zostają ujawnione nieznaczne początkowo niedokładności i uszkodzenia, które nie usunięte w porę mogą w niedługim czasie doprowadzić do konieczności przeprowadzenia poważnego, a nawet kapitalnego remontu. Duże znaczenie pod tym względem ma nie zauważona w porę i nie usunięta korozja instalacji - rur, uzbrojenia, urządzeń przyborów.

Nie zauważona w porę i nie usunięta początkowo drobna niedokładność w działaniu np. piecyka gazowego może powiększając się doprowadzić, jak to było omówione w dziale konserwacji instalacji, do unieruchomienia piecyka, a niekiedy i do nieszczęśliwego wypadku (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W konsekwencji duże i częste uszkodzenia elementów instalacji prowadzą do znacznego zmniejszenia okresu ich użytkowania. Może się przy tym zdarzyć, że okres użytkowania instalacji stanie się mniejszy od przewidywanego przy ustalaniu stopy amortyzacyjnej, wówczas w okresie faktycznego użytkowania nie zostanie zgromadzona całkowita suma amortyzacyjna przeznaczona na odtworzenie instalacji jako elementu budynku.

Instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody są ważnym elementem budownictwa mieszkaniowego (uprawnienia budowlane). Są one wykonywane w budynkach użyteczności publicznej, jak: szkoły, szpitale, żłobki, kina, teatry itp., oraz w budynkach mieszkalnych przeważnie w miastach.

Kłopotliwe i kosztowne ogrzewanie piecowe jest całkowicie wypierane przez ogrzewanie centralne, a centralne zaopatrywanie w wodę gorącą mieszkańców domów jest coraz częściej stosowane i coraz bardziej ulepszane. Znajomość budowy wymienionych instalacji ułatwi administracji domu właściwą ich konserwację, niejednokrotnie zapobiegnie awariom i pozwoli na przeprowadzenie w odpowiedni sposób niezbędnych remontów.

Centralne ogrzewanie

Centralne ogrzewanie ma za zadanie ogrzewanie pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi lub inne cele użytkowe (program egzamin ustny). Proces ogrzewania odbywa się tu centralnie, tzn. z jednego źródła ciepła, którym jest kocioł, kotłownia lub elektrociepłownia. Zakres działania centralnego ogrzewania jest różny; może ono obejmować jedno mieszkanie (ogrzewanie lokalowe) lub piętro, część lub cały budynek, szereg budynków, wreszcie całe dzielnice miasta lub osiedla mieszkalne (ogrzewanie osiedlowe).

Przy ogrzewaniu jednego mieszkania lub piętra piec centralnego ogrzewania zazwyczaj jest umieszczany na tej kondygnacji (piętrze), którą ogrzewa. Dla jednego budynku kotłownię umieszcza się w suterenie. Kotłownię obsługującą cały szereg budynków (kotłownia osiedlowa) urządza się zazwyczaj w budynku osobnym. Ostatnio do ogrzewania całych dzielnic miasta wykorzystuje się tzw. elektrociepłownie, czyli elektrownie produkujące oprócz energii elektrycznej również energię cieplną.

Do ogrzewania budynków mieszkalnych oraz do przygotowania wody gorącej najczęściej używana jest woda (opinie o programie). Parę produkowaną w elektrociepłowniach używa się przeważnie w zakładach fabrycznych; w budownictwie mieszkaniowym rzadko jest stosowana.

Zasadniczymi elementami każdego systemu instalacji centralnego ogrzewania jest:
a) źródło ciepła (kotłownia, ciepłownia, elektrociepłownia), wytwarzające czynnik grzejny (wodę, parę);
b) przewody zasilające (poziome i pionowe) - doprowadzające czynnik grzejny (wodę, parę) do pomieszczeń budynku;
c) przewody powrotne (poziome i pionowe) - odprowadzające do kotłów ochłodzoną wodę lub parę;
d) gałązki zasilające i powrotne - odcinki rur łączące przewody zasilające i powrotne z grzejnikami;
e) grzejniki, tj. elementy grzejne oddające - przekazujące ciepło do pomieszczeń;
f) uzbrojenie sieci (zawory przelotowe i regulacyjne) umożliwiające wyłączanie niektórych pionów lub części instalacji oraz regulację zładu centralnego ogrzewania.
g) Zadaniem centralnego ogrzewania jest ogrzanie budynku i utrzymanie w poszczególnych pomieszczeniach odpowiednich temperatur określonych normą PN-54/B-02402 (np. dla izb mieszkalnych 18°C, kuchni 15°C, łazienki 22°C itd.).
h) Ilość ciepła, jaka powinna być dostarczona do budynku, zależy od wielkości strat powstających wskutek przenikania (ucieczki) ciepła na zewnątrz przez ściany, stropy, dachy, drzwi i okna budynku. Wielkość strat ciepła obliczana jest z dostateczną dokładnością na podstawie wzorów matematycznych w zależności od przyjętej najniższej temperatury zewnętrznej (segregator aktów prawnych).
i) Ponieważ nie wszystkie dzielnice Polski mają jednakowe najniższe temperatury zewnętrzne, przeto dla ujednolicenia wyżej wymienionych obliczeń norma PN-57/B-02403 przewiduje podział obszaru Polski na sześć stref klimatycznych. Dla miejscowości położonych w części środkowej Polski wraz z Warszawą do obliczenia strat ciepła przyjmuje się najniższą temperaturę - 20°C (strefa IV) (promocja 3 w 1).