Właściwość gruntu

Przekroje wyjaśniają wiele podanych dotąd pojęć, natomiast niektóre z nich zostaną omówione w końcowej części tego punktu. W normalnie skonsolidowanym gruncie osadowym zarówno wskaźnik porowatości, jak i wilgotność maleje w miarę wzrastania głębokości, co pociąga za sobą wzrost wytrzymałości gruntu (program uprawnienia budowlane na komputer). Ta właściwość gruntu jest przedstawiona na kilku przekrojach, np.: norweski ił morski, ił z ujścia Tamizy i ił kanadyjski. Ił londyński jest prekonsolidowany, ponieważ został skomprymowany pod naciskiem większego nakładu, który następnie został częściowo usunięty przez erozję. Jak należałoby oczekiwać, prekonsolidowany ił londyński nie wykazuje znacznego zmniejszenia wilgotności lub wzrostu wytrzymałości z głębokością. Większość powierzchni przedstawionych przekrojów gruntu stanowi skorupę powstałą wskutek wietrzenia i wysuszania. Wysuszanie prowadzi do rozciągania wody w porach, co powiększa naprężenia między cząstkami gruntu i prekonsoliduje ił (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wysuszenie sprzyja również wietrzeniu chemicznemu, a w szczególności utlenianiu, wskutek czego powstaje wyraźna prekorsolidacja. Zarówno w ile londyńskim, jak z Mexico City ciśnienie wody w porach jest mniejsze niż ciśnienie hydrostatyczne. Znaczenie tego zmniejszenia ciśnienia wody omówiono szczegółowo w częściach IV i V książki.

Brazylijski ił rezydualny w górnej połowie warstwy wykazuje prekonsolidację oraz normalną konsolidację w dolnej połowie. Jednakże wydaje się niewskazane używanie terminów prekonsolidowany i normalnie skonsolidowany w odniesieniu do gruntów rezydualnych (uprawnienia budowlane).

Plastyczność iłu podana na różnych przekrojach znacznie różni się. Gliny zwałowe (morenowe), zazwyczaj zawierające znaczne ilości minerału ilastego - illitu, odznaczają się stosunkowo małą plastycznością. Dla przedstawionych glin zwałowych wartości wskaźnika plastyczności wahają się od 15 do 20 (np. norweski ił morski), jednak wartość tego wskaźnika może być znacznie większa, jak to wynika z danych dotyczących kanadyjskiego iłu warwowego, a w szczególności jego ciemnych warstw (program egzamin ustny).

Wartość wskaźnika plastyczności

Natomiast ił z Mexico City, zawierający minerał ilasty montmorylonit i popioły wulkaniczne, jest jednym z najbardziej plastycznych iłów występujących na świecie. Wartość wskaźnika plastyczności tego iłu może być większa niż 400. Grunty z południowej Afryki mogą osiągać duże wartości wskaźnika plastyczności, wartość ta może znaleźć się poniżej linii A na wykresie plastyczności. Ta właściwość jest powszechna w gruntach pęczniejących, jak to ma miejsce w przypadku niektórych iłów południowoafrykańskich (opinie o programie).

• Wyznaczenie przekroju gruntu jest podstawą dla prawie wszystkich zagadnień mechaniki gruntów.
• Właściwości gruntów pokazanych na przekrojach zależą od:
• rodzaju składników gruntu,
• sposobu powstawania złóż gruntu,
• zmian, jakie nastąpiły od czasu powstania (uformowania się) danego złoża.
• Istnieje wiele metod badań gruntów. Sondowanie standardowe jest bardzo użyteczne do otrzymania przybliżonego ogólnego obrazu przekroju podłoża. Pobieranie próbek oraz badania połowę i laboratoryjne są zazwyczaj konieczne do otrzymania danych niezbędnych do projektowania (segregator aktów prawnych).
• Doświadczenie uwydatnia,, znaczenie rozwoju stanu naprężeń w złożu oraz dużą zmienność właściwości gruntu w danym przekroju.

W części II omówiliśmy siły działające między pojedynczymi cząstkami gruntu. Oczywiście, mając do czynienia z rzeczywistą masą gruntową, niemożliwe jest rozpatrywanie sił w każdym pojedynczym miejscu styku, przeto konieczne jest wprowadzenie pojęcia naprężeń (promocja 3 w 1). W rozdziale tym będzie wprowadzone pojęcie naprężeń w zastosowaniu do gruntów, omówione zostaną naprężenia w gruncie powstałe wskutek działania ciężaru własnego gruntu i sił zewnętrznych, wreszcie zostaną opisane sposoby geometrycznego przedstawienia stanu naprężeń w danym punkcie gruntu.