Właściwości gazobetonu

Aby przyspieszyć wydzielanie się wodoru, dodawano do wody zarobowej 0,5% soli kuchennej. Stwierdzono przy tym, że objętość wydzielonego wodoru przy dodaniu soli kuchennej jest ok. 2,5 razy większa od objętości wodoru wydzielonego bez dodania soli. Dodatek soli nie wywołuje wykwitów i nie obniża wytrzymałości gazobetonu.
Struktura gazobetonu na cemencie żużlowym z mokrego przemiału nie różni się w zasadzie od struktury gazobetonu autoklawizowanego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sorpcja wilgoci gazobetonu przy względnej wilgotności powie- trza 56% wynosi 1-^-4%, a przy względnej wilgotności powietrza 95% waha się w granicach 3,5-8,5% (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Nasiąkliwość objętościowa gazobetonu jest duża, wynosi bowiem zależnie od ciężaru objętościowego - 40-^55%.
W celu obniżenia nasiąkliwości gazobetonu wprowadzono domieszki hydrofobowe, zarówno podczas przygotowywania masy gazobetonowej, jak i przy mokrym przemiale żużli i pyłów w młynie. Jako dodatków użyto kwasu oleinowego w ilości 0,5-1% ciężaru suchych składników, oleinianu sodu - 0,7-M%, mydła naftenowego 0,1-h0,4%. Prócz tego przeprowadzono powierzchniową obróbkę gazobetonu kwasem oleinowym.

Dodatki hydrofobowe zmniejszają nasiąkliwość objętościową gazobetonu o 30-20% (zależnie od ciężaru objętościowego), lecz przy tym obniżają jego wytrzymałość.
Przewodność cieplna gazobetonu na cemencie żużlowym jest mniejsza niż gazobetonu na cemencie portlandzkim i pianobetonu (uprawnienia budowlane).
Odporność na zamrażanie zależy od ciężaru objętościowego gazobetonu oraz od rodzaju spoiwa. Podwyższenie odporności na zamrażanie można uzyskać przez dodanie domieszek hydrofobowych lub hydrofobizację powierzchni gazobetonu (program egzamin ustny).

Wytrzymałość gazobetonów na cementach żużlowych waha się w dość szerokich granicach zależnie od rodzaju spoiwa, ciężaru objętościowego i wieku betonu (tabl. 4-16).
Strukturę gazobetonu cechuje równomierne rozłożenie porów o postaci owalnej i szczelinowej.
Zależnie od ciężaru objętościowego lekkie betony stosuje się do ocieplenia elementów budowli wykonanych z innych materiałów lub stanowią one tworzywo elementów konstrukcyjnych, przy czym i w tych przypadkach odznaczają się wysokimi właściwościami ciepłochronnymi.

Lekkie betony izolacyjne

Lekkie betony izolacyjne o ciężarze objętościowym mniejszym niż 600 kG/m3 rzadko wykonuje się na budowie (w deskowaniu), natomiast na ogół używa się gotowych elementów, wyprodukowanych w wytwórni w postaci bloków lub płyt o niewielkich wymiarach (np. 100 x 50 x 20 cm) (opinie o programie).
Najczęściej lekkie betony izolacyjne stanowią ocieplenie nośnych ścian zewnętrznych, dachów, stropodachów, stropów nad ostatnią kondygnacją lub nad piwnicami oraz elementów konstrukcyjnych szkieletu budynku (np. podciągów, słupów itp.).

Ponadto lekkie betony izolacyjne stosuje się do wypełnienia szkieletów konstrukcyjnych, ścian działowych oraz do budowy nieobciążonych lub mało obciążonych ścian zewnętrznych i wewnętrznych.
Z lekkich betonów izolacyjnych wykonuje się stropy, przy czym elementem nośnym takich stropów są najczęściej żebra szkieletowe (segregator aktów prawnych).
Lekki beton izolacyjny, wykazujący znaczną ognioodporność, stosuje się do budowy przegród przeciwogniowych itp.
Duże zastosowanie znajdują lekkie betony izolacyjne przy budowie chłodni, wykonywaniu izolacji przewodów na ciepłą wodę itp.

Z lekkich betonów konstrukcyjnych można wykonywać:
- elementy monolityczne,
- elementy z płyt lub bloków o niewielkim ciężarze,
- elementy wielkowymiarowe.

Lekkie betony monolityczne wykonuje się rzadko, jedynie przy budowie ścian betonowych w deskowaniu ślizgowym lub przestawnym (promocja 3 w 1).
Najczęściej stosuje się gotowe bloki ścienne o objętości nie przekraczającej objętości kilkunastu cegieł. Ciężar bloku ściennego jest nie większy niż 35 kG, co umożliwia ręczne wznoszenie murów.

Rzadziej natomiast wykonuje się ściany z bloków wielkowymiarowych o ciężarze 400-H700 kG, ustawianych za pomocą lekkich urządzeń montażowych, lub z bloków ciężkich o ciężarze ponad 2 tony, ustawianych za pomocą żurawi wieżowych, dźwigów bramowych i innych urządzeń montażowych o znacznym udźwigu.