Wloty na węzeł

Do zalet węzła z poszerzonymi wlotami i wysepką centralną należy zaliczyć:

1. małą powierzchnię zajętą przez węzeł, co pozwala stosować go w warunkach zwartej zabudowy miejskiej,
2. dużą przepustowość węzła (program uprawnienia budowlane na komputer),
3. możność stosowania, nawet przy dużej liczbie lewoskrętów, sygnalizacji dwufazowej, prostej w projektowaniu i obsłudze.

Ogólną charakterystykę węzłów o ruchu okrężnym (rondo). Są to węzły bezkolizyjne, eksploatowane bez sygnalizacji świetlnej, stosowane w warunkach ruchu miejskiego przy jednakowym w przybliżeniu natężeniu ruchu na wszystkich wlotach. Wlotów na węzeł zazwyczaj jest 4-5, wyjątkowo 6. Powyżej 6 wlotów węzły takie nie są stosowane (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jako zalety węzłów o ruchu okrężnym wymienić należy:

• łatwa organizacja ruchu przy 4 i więcej wlotach,
• płynny ruch na skrzyżowaniu bez przymusowego zatrzymania się pojazdów,
• uniknięcie wydatków na regulację ruchu (uprawnienia budowlane),
• znacznie mniejszy koszt w porównaniu z węzłem dwupoziomowym. Do ujemnych cech węzła o ruchu okrężnym zaliczamy:
• zwiększenie długości przebiegu dla pojazdów jadących wprost, a zwłaszcza dla skręcających w lewo,
• zmniejszenie szybkości jazdy na rondzie,
• ograniczenie przepustowości węzła do przepustowości odcinka przeplatania,
• duża powierzchnia terenu potrzebna do zaprojektowania węzła,
• nieprzydatność układu dla ruchu pojazdów szynowych (tramwaje) (program egzamin ustny),
• przy dużym natężeniu ruchu konieczność budowy przejść podziemnych dla pieszych w celu zachowania płynności i ciągłości ruchu (opinie o programie).

Streszczając podane wywody, dochodzimy do wniosku, że węzły o ruchu okrężnym (ronda) należy stosować, gdy:

• natężenie ruchu na węźle inie przekracza przepustowości linii przeplatania, a struktura ruchu jest jednorodna,
• natężenie ruchu pieszego jest niewielkie,
• na krzyżujących się w węźle wlicach nie ma torowiska tramwajowego,
• dysponujemy dostatecznym terenem dla usytuowania węzła, a więc np. w nowych dzielnicach miasta.

Kształt wysepki centralnej

Przy wymiarowaniu węzła należy ustalić:

1. kształt i wymiary wysepki centralnej,
2. szerokość jezdni,
3. promienie łuków na wlotach (segregator aktów prawnych).

Kształt wysepki centralnej może być: kołowy, eliptyczny, kwadratowy lub rombowy. Przy niesymetrycznym układzie wlotów można również projektować wyspę centralną w kształcie czworoboku. Dla niejednakowych natężeń ruchu na krzyżujących się kierunkach dobieramy kształt wysepki centralnej i ronda w ten sposób, aby suma dodatkowych przebiegów wskutek wydłużenia drogi jazdy na rondzie stanowiła minimum.  W celu znalezienia promienia wysepki centralnej można również posługiwać się, na którym podano wartości liczbowe promienia R w zależności od liczby wlotów, szybkości jazdy na rondzie oraz pochylenia poprzecznego jezdni ronda.

Liczbę pasów ruchu na rondzie obliczamy. Zazwyczaj przyjmuje się 2 pasy dla ruchu przeplatającego się i trzeci dla pojazdów skręcających w prawo lub dla pojazdów przejeżdżających tylko odcinek ronda między dwoma sąsiednimi wlotami. Wobec ograniczonej przepustowości węzła o ruchu okrężnym typową jezdnią na rondzie będzie jezdnia trójpasowa; wyjątkowo stosujemy jezdnie 4-pasowe (promocja 3 w 1). Przeznaczenie i funkcje poszczególnych pasów ruchu na rondzie w zarżności od ich liczby.

W każdym razie nie powinna być stosowana jezdnia szersza niż 4-pasowa, gdyż przy zbyt szerokiej jezdni powstają zakłócenia ruchu zwiększające możliwość zderzeń pojazdów, a przepustowość węzła nie wzrasta. Przy wymiarowaniu jezdni należy uwzględnić poszerzenie pasa ruchu, wywołane małym stosunkowo promieniem ronda. Promień zewnętrznego krawężnika jezdni na wlocie powinien być możliwie mały, aby zmusić kierowcę do hamowania przy wjeździe na rondo.