Zagadnienie przewietrzenia

Zagadnienie przewietrzenia powinien uwzględnić projektant przy sporządzaniu dokumentacji, a zaprojektowana instalacja wietrzenia poddasza powinna działać samoczynnie, niezależnie od zawodnej opieki użytkowników-lokatorów (program uprawnienia budowlane na komputer).
Przykład przedstawiający prądy powietrzne zależnie od umiejscowienia wlotów i wylotów powietrza na poddaszu. W przypadku jak na rys. 7-12a powstają zastoiny powietrza i wywiew nie obejmuje wszystkich partii przestrzeni powietrznej na poddaszu.

Modele dachu były badane w specjalnych komorach nawiewnych. Zaprojektowanie szczelin przy gzymsie i w kalenicy dobremu osuszeniu ulegają płyty dachowe, a całość przewiewu dla wielu przypadków przedstawia się dostatecznie korzystnie. Szczeliny zastępują okienka w ścianach zewnętrznych poddasza. Wywiew zabiera parę wodną ze stropu, a całość poddasza ma dobre warunki przewietrzania.
Szczeliny, okienka szczelinowe i wyciągi w kalenicy nie powinny być zamykane na stałe zasuwami lub innymi urządzeniami zamykającymi. Te ostatnie wymagają stałej manipulacji fachowej obsługi, orientacji w kierunkach wiatrów i tym podobnych fachowych wiadomości, których trudno wymagać od przeciętnych użytkowników. Nawiew i wywiew powinny być stale otwarte, ewentualnie osłonięte siatkami lub kratkami, ażeby ptactwo nie zakładało tam gniazd (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przykład podany na rys. 7-12 nie ma znaczenia uniwersalnego. Forma poddaszy zależy od sposobu ich użytkowania i konstrukcji. Dla każdego przypadku należy zagadnienie przestudiować indywidualnie. Trzeba pamiętać o okresach, kiedy przewidujemy największe nasilenie zawilgocenia (prawie zawsze w zimnym okresie), jakie są kierunki wiatrów, strony świata i jaka jest okoliczna zabudowa (uprawnienia budowlane). Przyjmując to wszystko pod uwagę, można przystąpić do zaprojektowania odpowiednio wietrzonego poddasza.

Płyty dachowe

Dzięki zastosowaniu poddaszy, do ocieplenia stropów można używać nawet najbardziej wrażliwych na wilgoć materiałów izolacyjnych, jak trociny, trzcinę, słomę, pianobeton, torf, gipsowe płyty, żużel i wszelkie inne materiały. Zastosowanie ich w stropodachach wymaga specjalnie dokładnej izolacji parochronnej i innych zabezpieczeń.
Odprowadzanie wody z dachów stanowi osobne zagadnienie dla projektanta (program egzamin ustny).

Wadliwe rozwiązania są przeważnie wynikiem złego uszczelnienia rynien w miejscu ich połączeń z dachem lub złej izolacji połączeń rur spustowych i rynien wewnętrznych z warstwą izolacyjną (opinie o programie). Wad tych można uniknąć przez staranną izolację, co nie wymaga specjalnego omówienia. Natomiast należy zastanowić się nad dwoma szczególnymi wypadkami spływu wód, a mianowicie:
- ze stropodachów,
- z dachów z poddaszami.

W okresie ciepłym, w jednym i w drugim przypadku, odpływ wody odbywa się bez przeszkód. Natomiast w zimie, kiedy dach jest pokryty warstwą śniegu, zagadnienie odprowadzania wód z dachu może przedstawiać kilka różnych zagadnień do rozwiązania (segregator aktów prawnych).
Płyty dachowe nad poddaszami nie wypromieniowują ciepła, ponieważ ciepło to jest usuwane wskutek wentylacji poddasza, w którym ustala się temperatura zbliżona do zewnętrznej. W tym przypadku śnieg nie przykleja się do powierzchni dachu, jest suchy i bywa zdmuchiwany przez wiatr.

Odwrotnie, stropodachy niewentylowane wypromieniowują ciepło i z tego powodu warstwa śniegowa taje, gęstnieje i powoduje oblodzenie. Warstwa śniegu utrzymuje się dobrze i nie poddaje się podmuchom wiatru, a zatem izolacja przeciwwilgociowa jest bardziej narażona na zniszczenie, a rynny zewnętrzne prawie zawsze ulegają oblodzeniu i zatkaniu.

Występuje wtedy wylewanie się wody na gzymsy i ściany budynku, powodując trwałe zawilgocenie. Natomiast przy poddaszach oblodzenie rynien zewnętrznych jest stosunkowo rzadkie, a ilość topniejącego śniegu zwykle jest znacznie mniejsza wskutek zdmuchiwania przez wiatr (promocja 3 w 1)..