Woda zarobowa

Woda zarobowa do mieszanki betonowej nie może zawierać większych ilości zanieczyszczeń; ograniczenia w tym zakresie podano ogólnie dla wszelkich celów budowlanych w [N13]. Ogólnie można przyjąć, że woda wodociągowa spełnia wymagania normowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stosownie do klasyfikacji przyjętej w międzynarodowych dokumentach [NI7] przez domieszki (ang. admixtures) rozumie się substancje dodawane w bardzo małych ilościach, nie wpływające znacząco na ogólną masę lub objętość betonu, natomiast przez dodatki (ang. additions) substancje pylaste, dodawane w ilości wymagającej uwzględnienia w projektowaniu mieszanki betonowej. Typowe domieszki to środki uplastyczniające, napowietrzające itp., natomiast dodatki to najczęściej pyły, popioły, sproszkowane żużle itp. Dodatki do betonów wysokiej wytrzymałości wspomniano przy omawianiu cementów i kruszyw (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Domieszki i dodatki specjalne do betonów uszczelniające, uplastyczniające, przyspieszające wiązanie lub uodporniające na niskie temperatury przy wiązaniu muszą być stosowane w betonach wysokiej wytrzymałości bardzo ostrożnie i wymagają badań kontrolnych. Mogą one bowiem powodować spadek wytrzymałości spoiwa w betonie, a także sprzyjać korozji cięgien sprężających. Ta druga przyczyna wyklucza np. chlorek wapniowy (CaCl₂) jako środek przyspieszający wiązanie w obniżonej temperaturze otoczenia (uprawnienia budowlane).

Spośród produkowanych w kraju domieszek [N26] można w zwykłych warunkach (naturalne dojrzewanie betonu) stosować Klutanit (lignosulfonian wapniowy), który działa dyspergująco na cząstki cementu i tym samym zwiększa ciekłość mieszanki betonowej (program egzamin ustny). W wyniku dodania 1-1,5% Klutanitu w stosunku do masy cementu uzyskuje się możliwość zmniejszenia ilości wody zarobowej ok. 10% przy zachowaniu tej samej konsystencji mieszanki, a uzyskane zwiększenie wskaźnika c/w daje korzyść w postaci większej szczelności betonu; wiąże się z tym pewien wzrost wytrzymałości betonu oraz poprawa mrozoodporności (opinie o programie).

Betony wysokich klas

Niezbędnymi warunkami uzyskania mieszanki betonowej wysokiej klasy są: wysoka jakość składników, dokładnie zaprojektowany skład ilościowy oraz staranne, zgodne z recepturą, dozowanie i zmieszanie składników. Konieczne jest także przestrzeganie zasad prawidłowego transportu i układania mieszanki oraz pielęgnacji betonu. Betony wysokich klas należy przygotowywać w warunkach przemysłowych, stosując częstą kontrolę jakości mieszanki pod względem wytrzymałości, konsystencji i urabialności oraz wymaganych cech fizycznych (wodoszczelność, mrozoodporność) (segregator aktów prawnych).

Jako warunki przemysłowe wykonania betonu przepisy [N3] określają dozowanie ciężarowe wszystkich składników, przy stałym nadzorze i kontroli laboratoryjnej; dopuszczalne odchylenia w dokładności dozowania wynoszą ± 3% dla kruszywa i ± 2% dla pozostałych składników. Liczba próbek do sprawdzania wytrzymałości w każdej partii betonu musi wynosić co najmniej 30. Warunkiem spełnienia wymagań wytrzymałościowych jest uzyskanie średniej wytrzymałości betonu gdzie wytrzymałość gwarantowana R% odpowiada liczbowo projektowanej klasie betonu, a odchylenie standardowe s_R należy przyjmować na podstawie doświadczeń z kilku poprzedzających okresów produkcji. Powinien być spełniony także warunek uboczny 1,13 R°(promocja 3 w 1).

Konsystencję i urabialność betonu dobiera się stosownie do kształtu i wymiarów elementów betonowych, intensywności i rozmieszczenia zbrojenia oraz sposobu transportu i zagęszczania mieszanki. Betony wysokich klas stosuje się najczęściej o konsystencji wilgotnej lub gęstoplastycznej, a właściwe zapełnienie form zapewnia się intensywnym zagęszczeniem mechanicznym. Czynnikiem decydującym o urabialności jest głównie zawartość cementu i drobnych ziarn kruszywa (frakcja pylasta poniżej 0,125 mm), a ponadto zachowanie odpowiednich proporcji zaprawy i grubszych frakcji kruszywa w betonie. Należy także unikać mieszania kruszyw o wyraźnie zróżnicowanej gęstości objętościowej.