Woda zaskórna

Woda zaskórna jest ściśle zależna od opadów atmosferycznych, gdyż wsiąkające w grunt wody opadowe w ciągu kilku godzin, a najwyżej kilku dni osiągają powierzchnię wód zaskórnych. Toteż wielkość i ilość opadów wpływa bezpośrednio na wahania poziomów tych wód, które w okresach mokrych mogą nawet wystąpić na powierzchnię terenu, zaś podczas długotrwałej suszy często w ogóle na pewnym obszarze zanikają. Płytkie studnie wiejskie są zasilane przez takie właśnie wody. Temperatura wody zaskórnej wykazuje duże wahania na tym samym terenie, zależnie od głębokości zwierciadła wody, temperatury powietrza nad powierzchnią terenu, rodzaju gruntu itp., a przeważnie od pory roku (program uprawnienia budowlane na komputer).

O swobodnym zwierciadle wody mówimy wówczas, gdy woda w otworze ustala się na poziomie jej nawiercania przez cały czas głębienia otworu w danej warstwie wodonośnej. Wedy te tworzą rozległe zbiorniki podziemne, zwykle oddzielone od powierzchni terenu warstwami gruntów słabo przepuszczalnych. Stąd też wpływ opadów atmosferycznych na wahania poziomu tych wód jest niewielki (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeśli strop (górna powierzchnia) warstwy nieprzepuszczalnej stanowiącej dno podziemnego zbiornika tworzy nieckę bez odpływu, wówczas wypełniająca zbiornik woda będzie się znajdować w stanie spoczynku; jej zwierciadło ułoży się poziomo. Otwory wiercone na terenie takiej niecki, jeśli nie zostały doprowadzone poniżej spodu (spągu) warstwy wodonośnej, wykażą wszystkie jednakowy poziom zwierciadła wody (uprawnienia budowlane).

Najczęściej jednak spotykamy wodę gruntową w ruchu (rys. 9) tworzącą przesączające się stale lub okresowo strumienie podziemne. Woda w sąsiednich otworach nie ustabilizuje się wówczas na jednakowym poziomie, lecz jej zwierciadło wykaże pewien spadek zgodny w zasadzie z ogólnym nachyleniem wierzchu (stropu) warstwy nieprzepuszczalnej, stanowiącej dno warstwy wodonośnej. Dokładne ustalenie tego spadku (sytuacyjne i wysokościowe) pozwoli często znaleźć źródło zasilania albo ujścia wód gruntowych, a tym samym określić możliwe wahania poziomu wody gruntowej w ciągu roku, co ma duże znaczenie przy projektowaniu fundamentów przyszłej budowli (program egzamin ustny).

Woda artezyjska

Woda artezyjska jest wodą zamkniętą między dwiema warstwami nieprzepuszczalnymi o pewnym nachyleniu i dużej rozciągłości. W przeciwieństwie do wód o swobodnym zwierciadle, obszar zasilania wód artezyjskich znajduje się zwykle w znacznej odległości od obszaru występowania tych wód (kilka a nawet kilkadziesiąt kilometrów) (opinie o programie).

Kilka zjawisk artezyjskich, z których ciekawy jest zwłaszcza otwór I leżący na granicy obszaru zasilania i stropowej (górnej) warstwy nieprzepuszczalnej. Podczas wiercenia napotkano tu dwa poziomy wodonośne, których wody ustabilizowały się na jednakowej głębokości. Przyczyną tego jest jak widać z rysunku istniejące w pobliżu otworu połączenie obydwu poziomów wodonośnych. To samo zjawisko wystąpi wówczas, gdy soczewka nieprzepuszczalna znajdzie się na linii lub poniżej zwierciadła wody gruntowej (segregator aktów prawnych).

Może to być jednak również spowodowane niedokładnym zamknięciem w otworze wiertniczym wody pierwszego poziomu, co z kolei utrudni lub wręcz uniemożliwi właściwą ocenę stosunków wodnych na badanym obszarze. Widzimy z tego, jakie znaczenie dla obserwacji wodnych ma dokładne zamknięcie wody.

Wiadomo każdemu wiertaczowi, że bezpośrednio przed nawierceniem wody grunt staje się wilgotniejszy. Jest to spowodowane zjawiskiem kapilarnego (włoskowatego) podciągania wody przez grunt. Zależnie od wymiarów kanalików między cząsteczkami gruntu, woda w różnych gruntach podnosi się na różną wysokość ponad swobodne zwierciadło (promocja 3 w 1). Obserwowane w praktyce wysokości kapilarnego podciągania wynoszą w piasku do 30 cm i zwiększając się w miarę wzrastania spoistości gruntu dochodzą w iłach do kilku metrów.