Wodoszczelność podłóg

Palność podłogi podnosi niebezpieczeństwo powstawania i rozszerzania się pożaru oraz obniża do pewnego stopnia wartość ogniochronnych, lub składających się z palnych materiałów stropów ognioodpornych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wodoszczelność podłóg chroni nieszczelne stropy, a tym samym i budynki od szkód powstających na skutek zbyt obfitych ilości wody gaśniczej.
W celu ochrony nieszczelnych stropów zachodzi nieraz potrzeba uszczelniania samych podłóg lub też ich odwadniania.

Tak np. w budynkach przemysłowych betonowe podłogi mogą być odwadniane przy zastosowaniu specjalnych kanalików odprowadzających wodę do kanalizacji. Poza tym nasiąkliwość podłogi odgrywa ważną rolę w pomieszczeniach, gdzie może być ona zaoliwiona i w ten sposób utworzyć b. niebezpieczny materiał palny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Gładkość i jednolitość podłogi odgrywa ważną rolę tam, gdzie do fug podłogi mogą się dostać łatwopalne materiały, jak np. odpadki celuloidu.

Z tych też względów materiał podłogi i ich konstrukcja muszą być w dużej mierze uzależnione od ogólnego niebezpieczeństwa powstawania pożarów, konstrukcji stropów, budynków i ich przeznaczenia.
- Podłogi z dobrze wypalonej cegły i klinkieru posiadają najwyższy stopień odporności ogniowej (uprawnienia budowlane). Wykonane na odpowiednim podłożu są trwałe i mało nasiąkliwe.
- Podłogi z niepalnych porowatych materiałów są ogniotrwałe, są jednak niebezpieczne z uwagi na swoją nasiąkliwość wobec możliwości zaoliwienia.
- Podłogi betonowe, jak również podłogi z płyt żeliwnych lub stalowych mogą być też uważane za ogniotrwałe.
- Podłogi ze skałodrzewia należą do jednolitych, są szczelne, nie posiadają fug, nie palą się, natomiast przy wysokiej temperaturze żarzą się.
- Podłogi asfaltowe pod wpływem ciepła o wysokiej temperaturze wydzielają palne gazy i zapalają się na całej swojej powierzchni.
- Podłogi drewniane posiadają różne stopnie odporności ogniowej, zależnie od gatunku użytego drewna i sposobu wykonania (program egzamin ustny).

Wytrzymałość ogniowa wiązarów

Najmniejszy stopień bezpieczeństwa pożarowego posiadają podłogi z miękkiego drewna ułożone na legarach z pozostawieniem pustek.
Większą odporność ogniową posiadają podłogi z miękkiego drewna bez pustek. Podłogi z twardego drewna bez pustek mogą być zaliczone do ogniotrwałych.
Wytrzymałość ogniowa wiązarów i konstrukcji nośnych pokrycia odgrywa poważną rolę przy powstawaniu i rozszerzaniu się pożarów na poddaszach oraz w wypadkach możliwości podpalenia budynków od zewnątrz (opinie o programie). Konstrukcje dachowe w budynkach nie posiadających stropów (parterowe magazyny, hale z dachami shedowymi) mają jeszcze tę właściwość, że zniszczenie ich w czasie pożaru pociąga zwykle za sobą całkowite zniszczenie zawartości budynku oraz b. często samego budynku. Następuje to przy zawaleniu się palącej się konstrukcji do wnętrza budynku oraz przez niszczące działanie wody gaśniczej.

Konstrukcje żelbetonowe i stalowe odpowiednio wykonane, z należytą osłoną odpowiadają wszystkim wymaganiom ogniotrwałości, szczególnie wówczas, gdy płacenie lub oszalowanie drewniane zostanie zastąpione przez elementy z lekkich materiałów ogniochronnych lub ognioodpornych, względnie gdy będzie chronione przez instalację zraszającą (drenczerową lub tryskaczową).
Konstrukcje te są właściwe dla ogniotrwałe pobudowanych zakładów przemysłowych oraz dużych wartościowych budynków innego przeznaczenia.

Wadę tych konstrukcji stanowi duży ciężar i związany z tym koszt wykonania, który wyrównywuje się jednak bezpieczeństwem i trwałością konstrukcji nie wymagającej konserwacji (segregator aktów prawnych).
Nieosłonięte konstrukcje stalowe są b. niebezpieczne z punktu widzenia ochrony przed pożarami. Utrudniają one działania straży pożarnych wobec możliwości nieoczekiwanego runięcia konstrukcji, bez możliwości spostrzeżenia jakichkolwiek zewnętrznych symptomów, poza tym przy waleniu się - dzięki swemu znacznemu ciężarowi - mogą powodować przebicie stropów i dalsze katastrofy (promocja 3 w 1).

Stosowanie nieosłoniętych konstrukcji żelaznych jest celowe tam, gdzie na poddaszach lub salach nie są składane w znacznej ilości materiały palne, jak np. w kościołach, składach niepalnych materiałów itd.