Wolne wybory

Kwestia niezależności Republiki Naddnieprzańskiej (tzw. Transnistrii) doprowadziła do wojny domowej, do której wmieszała się Rosja, wprowadzają swe wojska na teren Mołdawii. W 1994 odbyły się pierwsze wolne wybory, w których zwycięstwo odniosła Agrarno-Demokratyczna Partia Mołdawii (opinie o programie). W referendum dotyczącym statusu Mołdawii w III 1994 90% społeczeństwa opowiedziało się przeciwko połączeniu z Rumunią, za niepodległości w obecnych granicach, tj. łącznie z rejonem. W IV 1994 parlament ratyfikował przystąpienie do Wspólnoty Niepodległych Państw, z zachowaniem suwerenności w zakresie polityki zagranicznej i obronnej. W nowej konstytucji Mołdawia została określona jako kraj jednolity i niepodzielny - Gagauzji i I zaoferowano autonomię (w 1994 uzgodniono także wycofanie wojsk rosyjskich z rejonu tej ostatniej w ciągu 5 lat) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Mołdawia jest republiką na czele której stoi prezydent (od 1997 Petru Chiril Lusinschi), wybierany na 1-letnią kadencję w głosowaniu powszechnym. Władzę ustawodawczy sprawuje jednoizbowy parlament, liczący 104 członków, wybieranych na 4 lata w głosowaniu powszechnym. Władza wykonawcza spoczywa w’ rękach rządu, na czele z premierem (od 1999 Dumilru Braghis), powoływanym przez parlament na wniosek prezydenta (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przyrost naturalny

Przyrost naturalny obniżał się stopniowo w 2. poi. XX w., ,1 w lalach 70. spadł poniżej poziomu zerowego (ubytek naturalny). Wzrost demografa był więc w tym okresie zasług,] jedynie wzmożonej imigracji (w 1999 - 2,1%..), która, jak się prognozuje, nie wystarczy w przyszłość i do utrzymania realnego wzrostu populacji (do 202Ś spadek zaludnienia o 0,7 min osób). Obecnie wskaźnik ubytku naturalnego utrzymuje się na poziomie -0,2%.. (1999), c o jest skutkiem przewagi stopy zgonów (8,9%..) nad stop,] urodzeń (8,7%.,), przy utrzymującym się na niskim poziomie wskaźniku śmiertelność i niemowląt (5,1%, w 1998 (uprawnienia budowlane).

Długoletnie utrzymywanie się tego zjawiska prowadzi do stopniowego starzenia się społeczeństwa (już dziś notuje się przewagę odsetka osób w wieku 85 i więcej lat - 18,1%, nad grupą ludność i poniżej 15 lat I 5,4%), co jest dodatkowo stymulowane przez wzrost średniej dl. trwania życia (77,5 lat). Ostatni ze wskazanych procesów stanowi elekt wysokiego i systematycznie rosnącego poziomu opieki zdrowotnej (obce nie na I lekarza przypada 29 5 mieszkańców, podczas gdy w 1970 - 815). Wysoki jest również poziom oświaty. Zjawiska analfabetyzmu w zasadzie nie notuje się, a nauka na poziomie elementarnym jest bezpłatna i obowiązkowa (program egzamin ustny).

Studia wyższe umożliwia kilkaset placówek naukowych, z których najdłuższe tradycje mają uniwersytety w Heidelbergu (zał. I 188), Lipsku (1409), Fryburgu Bryzgowijskim (1457), Monachium (1472) i Tybindze (1477). Niemcy, które na drogę intensywnego uprzemysłowienia weszły dopiero w 2. poł. XIX w., stanowią obecnie przykład jednego z najmocniejszych systemów ekonomicznych świata (1. miejsc e w tworzeniu produktu światowego brutto) i zajmują czołową pozycję wśród gospodarczych potęg Europy (segregator aktów prawnych). Szybki wzrost ekonomiczny, zwany niemieckim cudem gospodarczym, osiągnięty został w latach 50. i 80. dzięki racjonalnemu wykorzystaniu powojennej pomocy ekonomicznej w ramach planu Marshalla (1947-52) i realizacji tzw. społecznej gospodarki rynkowej, w której powiązano wysoką efektywności przedsiębiorczość i prywatnej z gwarancjami specjalnymi państwo. Spowolnienie rozwoju zanotowane zostało w lalach 70. i I. poł. lat 80., jako wynik kryzysów światowej, oraz w I. poł. lat 90. wskutek wysokie h kosztów i modernizacji gospodarki wschodnioniemieckiej. Na obszarze byłej NRD sprywatyzowano kosztem ok. 550mld USD większość z I 5,7 tys. działających tam przedsiębiorstw państwowych oraz uspołecznione gospodarstwa rolne i sektor usług, a część firm zlikwidowano (do 1995 działalność Urzędu Powierniczego) (promocja 3 w 1).