Wskaźnik analfabetyzmu

W 1997 liczba urodzeń wynosiła SS tys., a liczba zawieranych związków małżeńskich - 24,5 tys. Wielkości te s.) zbliżone do porównywanych z 1991, co pozwala stwierdzić, że społeczeństwo chorwackie wraca do stanu liczebnego sprzed wojny (w 1992 liczba urodzeni spadła do 46,9 tys., a liczba zawieranych małżeństw do 22,2 tys.). Pomimo wzrostu liczby urodzeń nadal wyraźnie zaznaczaj.) się tendencje depopulacyjne (przyrost naturalny wynosi zaledwie 0,1%,.), a wzrost liczby ludność i Chorwacja zawdzięcza gł. dodatniemu saldu migracji (1,81 %<,). W strukturze wiekowej przeważaj.) osoby w wieku produkcyjnym (67%). Dość duży jest udział osób w wieku poprodukcyjnym (1.5%). Przeciętna dl. życia wynosi dla kobiet 77,5 lal, dla mężczyzn 70,7 (program uprawnienia budowlane na komputer).

System ochrony zdrowia zapewnia bezpłatny opiekę lekarstw każdemu obywatelowi kraju. Na I lekarza przypada 428 pacjentów. Darmowa jest również edukacja, na szczeblu podstawowym obowiązkowa (od 6. do I 5. roku życia). Gł. ośrodkami akademickimi kraju są: Zagrzeli, Rijeka, Osijek, Split i Karlovac, gdzie kształci się ponad 77 tys. studentów (1994). Wskaźnik analfabetyzmu kształtuje się na poziomie 5% (1 % dla mężczyzn, 5% dla kobiet) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Chorwacja jest jednym z najlepiej rozwiniętych gospodarczo państw dawnej Jugosławii (uprawnienia budowlane). Pomimo trudności, z jakimi borykała się w pierwszej połowie lat 90. (wojna domowa, blokada komunikacyjna ze strony Serbii, zasadnicza zmiana powiązań handlowych), zdołała zreformować swoją gospodarkę dostosowując ją do reguł wolnorynkowych. Efektem przeprowadzonych reform gospodarczych (od 199 5) redukcja inflacji z ponad 1500% w 199 5 do 4% w 1994 oraz uzyskanie średniego wzrostu PKB na poziomie 3%. W 1998 wartość PKB wyniosła 23,6 mid USD, a udział poszczególnych sektorów gospodarki w jego tworzeniu byt następujący: rolnictwo - 12%, przemysł - 24%, usługi - 64%. Dość’ istotnym problemem pozostaje wysokie bezrobocie (ok. 18,6%) (program egzamin ustny).

Sektor rolny

Sektor rolny nastawiony jest na produkcję roślinną. Przeważa uprawa zbóż (ponad 55% areału gruntów ornych), spośród których podstawowe znaczenie mają: kukurydza (2,2 min t, 1997) oraz pszenic a (8 54 tys. l). Uprawiane są one przede wszystkim na Nizinie Panońskiej i na przedgórzu Gór Dynarskich. Z roślin bulwiastych uprawia się: ziemniaki (48 tys. t), buraki cukrowe (931 tys. I), z oleistych - konopie, len, soję, słonecznik, a z warzyw - kapustę, ogórki, cebulę, arbuzy i melony. Dobrze rozwinięte jest sadownictwo (jabłonie, śliwy i grusze) oraz uprawa winorośli (406 tys. t) - gł. w pn.-wsch. c zęśc i oraz w rejonie śródziemnomorskim (opinie o programie). W pasie nadmorskim rosną cytrusy, figowce, oliwki i lawenda (gł. na Hvarze). W gospodarce zwierzęcej ważną rolę odgrywa chów trzody chlewnej (1,2 min szt.), drobiu (10,9 tys. szt.) oraz hodowla bydła (451 tys. szt.) i owiec (45 5 tys. szt.) (segregator aktów prawnych).

Rybołówstwo dostarcza ok. 20 tys. t ryli (1997), z czego na połowy morskie przypada 14,5 tys. t (m.in. sardynki, makrele, tuńczyki). W lasach natomiast pozyskuje się ok. 2,7 min m drewna, w 50% przeznaczanego na opał. Z ważniejszych surowców mineralnych występujących na obszarze Chorwacji należy wymienić tylko ropę naftową (1,5 min t), gaz ziemny (1,7 min nr¹) - w pn.-wsch. i wsch. części kraju (Molve, Benićanci, Delctovci, Źutica) oraz boksyty - gł. w Dalmacji (okolice Zadaru i Szybenika, w mniejszym stopniu na półwyspie Istria). W Rasy (na Istrii) wydobywa się także w niewielkich ilościach węgiel kamienny (49 tys. I). sprzyja rozwojowi turystyki. Dotyczy to zwł. strefy wybrzeża, która cechuje się łagodnym śródziemnomorskim klimatem (latem do 24’C), atrakcyjnymi plażami oraz urozmaiconych brzegów, z wznoszącymi w jej sąsiedztwie malowniczymi pasmami górskimi (promocja 3 w 1).