Współczesne budynki

Budynki ze ścianami wykonanymi z kamieni, cegieł, pustaków (ceramicznych, gipsowych i betonowych) lub bloków z lekkich betonów nazywamy murowanymi (program uprawnienia budowlane na komputer).
Budynki o konstrukcji nośnej i ze ścianami z drewna nazywamy drewnianymi.
Istnieją również budynki wykonane z tzw. muru pruskiego.

Konstrukcję nośną takich budynków stanowi szkielet drewniany, a przestrzeń między słupami i belkami wieńczącymi szkielet jest wypełniona murem ceglanym lub ubitą gliną (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Współczesne budynki wykonuje się najczęściej z betonu, a jeżeli w elementach budynku występują naprężenia rozciągające, to stosuje się beton zbrojony prętami stalowymi zwany żelbetem. Budynki o konstrukcji wykonanej z żelbetu nazywamy żelbetowymi.
W halach o dużych rozpiętościach, w budynkach wysokich lub w takich, w których występują duże obciążenia użytkowe, konstrukcję nośną wykonuje się z profili stalowych. Budynki takie nazywamy stalowymi (uprawnienia budowlane).

Powszechnie stosowane obecnie budynki prefabrykowane wznosi się z gotowych elementów żelbetowych. Budynki takie nazywamy żelbetowymi prefabrykowanymi.
Ze względu na usytuowanie budynków w stosunku do sąsiednich rozróżniamy budynki: wolno stojące, bliźniacze i szeregowe.
Jeżeli budynek nie styka się z innymi, to nazywamy go wolno stojącym, natomiast budynek stykający się z drugim takim samym lub wykonanym w zwierciadlanym odbiciu nazywamy blźniaczym. Gdy kilka jednakowych lub podobnych budynków przylega do siebie, to zestaw taki nazywamy budynkiem szeregowym (program egzamin ustny).

Sposób rozmieszczenia budynków na terenie nazywamy zabudową. Zabudowa zwarta występuje wtedy, kiedy budynki stykają się ze sobą ścianami lub są połączone tzw. przewiązkami (łącznikami między budynkami). Zabudowa luźna charakteryzuje się usytuowaniem budynków w określonej odległości od siebie.
Ze względu na liczbę kondygnacji rozróżnia się budynki jednokondygnacyjne, zwane również parterowymi, i wielokondygncyjne nazywane wielopiętrowymi. Kondygnacja jest to część budynku zawarta między górną powierzchnią podłogi a górną powierzchnią bezpośrednio położonego nad nią stropu. Kondygnacje mogą być przyziemne i nadziemne.
Niektóre budynki, a szczególnie z dachami stromymi, mają poddasze. Jeżeli na poddaszu znajdują się pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi, to nazywamy je poddaszem użytkowym. Poddasze bez takich pomieszczeń nazywa się strychem (opinie o programie).

Fundamenty głębokie

W wielu wznoszonych obecnie budynkach strop nad ostatnią, górną kondygnacją wykonuje się jako stropodach, a kondygnacja ta jest wówczas zwykłym kolejnym piętrem budynku.
Budynki o wysokości do 5 kondygnacji nazywane są niskimi, o wysokości 6 do 11 kondygnacji lub o wysokości przekraczającej 15 m - średnio wysokimi, budynki o wysokości ponad 11 kondygnacji (mieszkalne) lub o wysokości ‘przekraczającej 30 m (inne) wysokimi (opinie o programie).
Bardzo wysokie budynki o małym rzucie poziomym lub wysmukłe części budynków nazywamy wieżami.

Wolno stojące smukłe budynki wielokondygnacyjne nazywane są wieżowymi lub wieżowcami.
Budynki posadawia się na gruncie za pośrednictwem fundamentów. Jeżeli pod budynkiem znajduje się warstwa nośna gruntu, to posadowione na niej fundamenty nazywamy bezpośrednimi lub płytkimi. Jeżeli grunt nośny jest głęboko, stosuje się fundamenty głębokie zwane również pośrednimi, do których należą studnie, pale, kesony itp.

Na fundamentach opiera się mury fundamentowe lub słupy, a na nich ściany lub słupy wyższych kondygnacji, stropy, ściany działowe, dach i inne elementy budynku.
Do komunikacji między kondygnacjami budynku służą schody, pochylnie lub dźwigi (promocja 3 w 1).
Oprócz tego budynek powinien być wyposażony w drzwi, okna, podłogi oraz w instalacje: elektryczną, wodociągową, kanalizacyjną, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu, itp.

Na każdy budynek działają siły, do których zalicza się przede wszystkim: ciężar własny elementów budynku, obciążenia użytkowe, ciężar śniegu i parcie wiatru.
Stosowane w budownictwie materiały różnią się gęstością pozorną, a parcie wiatru i ciężar śniegu są zależne od położenia geograficznego miejscowości, w której wznoszony jest budynek.