Współczesne miasto

W ten sposób Picczersk pozbawiony został swej roli w życiu miasta, a Kijów utracił najpiękniejsze tereny przy malowniczej skarpie dnieprowskiej. Intensywna zabudowa w drugiej połowie XIX wieku lokalizowała się więc w najstarszym rejonie, na grzbiecie starokijowskim, gdzie wyrosła podstawowa część współczesnego miasta. Dopiero po rewolucji na terenach b. esplanady, wśród zachowanych świetnych masywów zielonych dzielnicy pieczerskiej, powstały nowe osiedla socjalistycznego Kijowa (program uprawnienia budowlane na komputer).

Około połowy XIX wieku w okresie zrastania się trzech ognisk Kijowa we wspólny organizm powstało jego nowe centrum - ulica Kreszczatik, która już w piątym dziesięcioleciu XIX wieku przejęła po ulicy Moskiewskiej na pustoszejącym Pieczersku rolę głównej arterii miasta. Kreszczatik usytuowany jest w rozległym wąwozie prostopadłym do Dniepru i oddzielającym grzbiet starokijowski od wyżyny pieczerskiej. W magistralę tę wlewają się pochyłe ulice obu części miasta. Wychodząc na krawędź skarpy dnicprowskiej ulica otwiera świetną panoramę rzeki i łączy się z przemysłowym Podołem szosami biegnącymi wzdłuż stoków wysokiego brzegu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W wyniku tak skomplikowanego rozwoju historycznego oraz nierówności terenu poprzerzynanego dziesiątkami wąwozów i pochyłości Kijów odziedziczył nieregularny, zawiły układ planu, w którym brak było jednoznacznego centrum (uprawnienia budowlane).

Kudowa monumentalnych gmachów społecznych stolicy Ukrainy Radzieckiej w okresie przedwojennym nie doprowadziła również do powstania ogólnomiejskiego centrum Kijowa, gdyż lokalizacja ich była rozrzucona. Budowano je bądź w kierunku na Pieczersk gmach Rady Ministrów USRR - autor I. Fomin; gmach Rady Najwyższej USRR - autor W. Zabołotnyj), albo też na wzgórzu dawnego Kremla (gmach Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii Ukrainy - autor J. Langbard) (program egzamin ustny).

Ekskluzywny charakter

W tych latach - najprawdopodobniej pod wpływem zasad rekonstrukcji Moskwy - zaznaczyła się tendencja kształtowania stołecznego centrum Kijowa w najstarszym centrum miasta, w pobliżu soboru św. Zofii i krawędzi wysokiego brzegu Dniepru; kompozycja tego centrum była tematem konkursu ogólnozwiązkowego. Wkrótce jednakże wyjaśniło się, że sprowadzenie centrum Kijowa do założenia na skarpie starokijowskiej nie daje najlepszego rozwiązania (opinie o programie).

O ile w warunkach promienistego układu Moskwy, wiekami narastającego historyczne centrum miasta pozostawało stale bezporną jego dominantą . zachowało tę rolę do dziś, o tyle w Kijowie, gdzie w ciągu dziejów następowały rr.aczne przemieszczenia ośrodka życiowego miasta - najstarsze z historycznych centrów od dawna już utraciło swe znaczenie i węzłową rolę w sieci ulicznej. Natomiast niedoceniany przez czas dłuższy Kreszczatik - najnowszy i żywy ośrodek społeczny ukraińskiej stolicy - dzięki swemu usytuowaniu miał wszystkie dane, aby odegrać rolę dominującą i jednoczącą. Doświadczenia tych poszukiwań wykorzystano w toku powojennej odbudowy Kijowa. W związku z całkowitym zniszczeniem przez okupantów zabudowy ulicy Kreszczatik, zwłaszcza zaś jej strony południowej, powstała możliwość całkowitego przeobrażenia tej arterii, przeznaczonej od razu do szybkiej odbudowy (segregator aktów prawnych).

Kreszczatik miał się stać monumentalnym założeniem centralnym miasta, przestrzenią łączącą funkcje głównego placu i głównej magistrali stolicy. Komunistyczna Partia Ukrainy i rząd republiki kierując odbudową naddnieprowskiej stolicy skoncentrowały wysiłki i uwagę architektów przede wszystkim na zadaniu szybkiego i pełnowartościowego ukształtowania ulicy Kreszczatik, ulubionego prospektu kijowian (promocja 3 w 1). Wielki konkurs architektoniczny zakończony na początku r. 1945 przyniósł szereg ciekawych projektów reprezentujących różne pojmowanie obrazu Kreszczatika i jego ustosunkowania do innych założeń śródmiejskich. Tak na przykład projekt A. Własowa konsekwentnie podkreśla szczególny, jedyny w swoim rodzaju i nawet nieco ekskluzywny charakter ulicy Kreszczatik jako dominanty’ miasta.