Współczynnik filtracji

Współczynnik filtracji k w betonie dla warunków laboratoryjnych wynosi 10-7-10-12 cm/sek. Dla warunków budowy w betonie konstrukcyjnym, uwzględniając niejednorodność betonu i przerwy robocze, współczynnik ten ma wartość 10-i cm/sek (program uprawnienia budowlane na komputer).
Próbki do określania przepuszczalności powinny być o takich wymiarach, aby różnice struktury betonu nie były widoczne. Najmniejszy wymiar próbek powinien być nie mniejszy od trzykrotnej grubości największych ziaren kruszywa.

Przesiąkliwość w kierunku ułożenia i zagęszczenia warstw betonu jest większa niż w kierunku prostopadłym. Badania laboratoryjne należy więc tak wykonać, aby kierunek ciśnienia wody ściśle odpowiadał warunkom budowy. Powierzchnie zewnętrzne próbek przygotowanych w laboratorium powinny być szorstkie, bez mleczka cementowego na górnej powierzchni (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Próbki przechowuje się pod mokrym nakryciem lub w mokrym piasku. Tak przechowywane próbki mają nieco wyższą szczelność w porównaniu z przechowywanymi na powietrzu. Szczelność betonu wzrasta z jego wiekiem. W dużych masywach betony twardnieją przy podwyższonej temperaturze. Podobnie powinny być przechowywane próbki. Filtracja betonu jest inna w wyższych i inna w niższych temperaturach. W jednorodnej strukturze betonu filtracja wody zależy od wysokości ciśnienia; jest ona prawie równa ciśnieniu strumienia wody i maleje ze wzrostem grubości próbki (uprawnienia budowlane).

Istnieje kilka sposobów badania przesiąkliwości. Na górną powierzchnię płyty okrągłej o średnicy D względnie kwadratowej oddziaływa ciśnienie wody. Pomiar polega na określeniu ilości wody przenikającej do próbki lub czasu ukazania się zawilgocenia na spodniej powierzchni próbki. Dla betonów nieprzesiąkliwych ciśnienie wody powinno oddziaływać na ograniczoną powierzchnię uszczelnioną pierścieniem gumowym. Ponieważ strumień wody może przejść do pozostałej części próbki, lepszy jest sposób uszczelnienia powierzchni górnej A. Jeżeli ciśnienie wody oddziaływa na całą powierzchnię, przenikanie ustala się tylko na powierzchni F. Te metody badawcze są niedogodne ze względu na duże pola płyt (program egzamin ustny).

Izolację ścian

Lepszą metodą jest jednoosiowe ciśnienie wody, przy dobrej izolacji ścian. Podobnie występuje jednoosiowe ciśnienie w małych płytkach. Izolację ścian wg norm polskich wykonuje się przez kilkakrotne pokrycie powierzchni bocznych asfaltem. Badanie przesiąkliwości przeprowadza się na sześciu walcach 0 16 cm z betonu pobranego na budowie względnie wykonanego w wytwórni. Z górnej i dolnej powierzchni próbek należy usunąć szczotkami stalowymi warstwę stwardniałego mleczka cementowego (opinie o programie).

Urządzenie do badania przesiąkliwości wody przez płaską próbkę, zaś schemat działania urządzenia do pomiaru ilości wody przesiąkniętej pod ciśnieniem. Do wytworzenia ciśnienia wody służy kompresor względnie butla sprężonego powietrza. Powietrze przechodzi przez zawór redukcyjny, który reguluje ciśnienie działające na powierzchnię wody w zbiorniku. Próbki do badań przesiąkliwości powinny być przechowywane przez 28 dni w pomieszczeniu o temperaturze 18 ± 3°C i wilgotności 60-70%.

Próbki te suszy się do stałego ciężaru w temperaturze 105°C. Górną oraz boczne powierzchnie uszczelnia się asfaltem (segregator aktów prawnych). Dolną powierzchnię poddaje się działaniu wody pod ciśnieniem kolejno 1, 3, 5 i 7 kG/cm2. Każde z tych ciśnień utrzymuje się przez 24 godz do chwili, gdy na powierzchni górnej widoczne będą ślady przesiąkania wody. Ilość przenikającej wody określa się w cm*. Po zakończonym badaniu próbki waży się z dokładnością do 1 G. Po próbie przesiąkania wody próbki przełamuje się w celu sprawdzenia obszaru nawilżenia przekroju.

Powierzchnia nawilżona jest lepiej widoczna, gdy zostanie nieco podsuszona (promocja 3 w 1). Pomiar przesiąkliwości betonu polega na określeniu czasu zawilgocenia lub ilości przenikającej wody pod ciśnieniem.