Współczynnik napełniania łyżki

Praca na „długim ramieniu” z reguły wydłuża czas cyklu roboczego, gdyż operator musi pracować ze wzmożoną ostrożnością (obawa uderzenia zbloczem łyżki o krążki wysięgnika oraz oporą umieszczoną na swobodnym końcu ramienia o łożysko siodłowe). Na podstawie szczegółowych badań zostało stwierdzone, iż praca koparki przy największym zasięgu kopania, a więc wykorzystaniu długości roboczej ramienia w 100% i przy największej wysokości kopania wpływa na obniżenie wydajności, a mianowicie: przy kącie obrotu 70° i w gruntach I kategorii o 20-22%, przy tym samym kącie obrotu, lecz w gruntach III kategorii o 10-15%, a przy obrocie 90° i w gruntach I kategorii o 14-16% (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na skrócenie cyklu roboczego, a zatem na zwiększenie wielkości n, duży wpływ ma kąt obrotu nadwozia, który sięga niejednokrotnie 70% ogólnego cyklu roboczego. Wpływ kąta obrotu na czas obrotu nadwozia przedstawiony jest na wykresie przedstawiającym tę zależność dla 3 typów koparek (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Czas zużywany na obrót nadwozia, poza wielkością kąta obrotu, uzależniony jest od prędkości obrotu nadwozia. Stąd dążenie do powiększania tej prędkości. Na przykład w koparce firmy Demag B-504 (NRF) o pojemności łyżki 0,4 m³ z przekładnią hydrauliczną liczba obrotów na minutę doprowadzona została do 8, co znacznie zmniejsza czas obrotu nadwozia w stosunku do ogólnego czasu cyklu roboczego (w koparce E-505 o napędzie spalinowym i pojemności łyżki 0,5 m³ liczba obrotów nadwozia w czasie jednej minuty wynosi 5,92) (uprawnienia budowlane).

Współczynnik napełniania łyżki S_n zależy od kategorii gruntu, rodzaju koparki, wielkości łyżki i sposobu jej budowy. Znaczny wpływ na napełnienie łyżki ma wysokość ściany wykopu, przy czym wpływ ten ujawnia się szczególnie niekorzystnie przy zbyt małych wysokościach ściany. Orientacyjne średnie współczynniki napełnienia łyżki, w założeniu normalnej wysokości ściany wykopu (przy której łyżka napełnia się za jednym razem) (program egzamin ustny).

Współczynnik spoistości gruntu

Współczynnik spoistości gruntu S_s stanowi odwrotność współczynnika spulchnienia. Współczynnik spoistości gruntu , przy czym współczynnik spulchnienia gruntu. współczynnik spulchnienia gruntu wyraża się stosunkiem objętości gruntu po odspojeniu do objętości gruntu w stanie rodzimym (opinie o programie).

Należy podkreślić, iż czas trwania cyklu roboczego t w miarę powiększania wielkości koparki rośnie znacznie wolniej niż pojemność łyżki. Tę ważną dla wydajności cechę koparek, z której wynika, że cykl pracy koparki z łyżką 1,0 m³ przy czterokrotnie większej jej pojemności w porównaniu z łyżką 0,25 m³ wzrasta tylko 1,1 raza. tu S_s wprowadzony jest do wzoru na wydajność koparki w celu zastąpienia objętości gruntu spulchnionego (wyrażonego wielkością q) przez objętość gruntu rodzimego (wyrażonego wielkością Q). Współczynnik wykorzystania czasu roboczego S_w jest to iloraz efektywnego czasu pracy koparki i czasu pracy dziennej (zmianowej); współczynnik ten wprowadzany jest w celu uwzględnienia wszelkich przestojów wpływających na obniżenie wydajności w stosunku do wydajności technicznej przy pracy nieprzerwanej (segregator aktów prawnych).

Współczynnik wykorzystania czasu roboczego ma duże znaczenie przy określaniu rzeczywistej (eksploatacyjnej) wydajności koparki. Na wielkość tego współczynnika mają wpływ różnego rodzaju przestoje: technologiczne, związane z procesem kopania, związane z podstawianiem środków transportowych oraz ogólno organizacyjne. Przestoje technologiczne, które wyrażamy współczynnikiem S_wu są to przestoje przymusowe, wynikające z cech konstrukcyjnych maszyny i metod pracy (promocja 3 w 1). Należą tu przestoje związane z koniecznością zmiany stanowiska roboczego oraz w niektórych przypadkach przestoje dla zaopatrzenia np. maszyny parowej w wodę i paliwo, dla dokonania nieodzownych napraw itp. Z doświadczenia wartość współczynnika S_wt można przyjąć w wysokości 0,9.