Wszelkie szczeliny dylatacyjne

Wszelkie szczeliny dylatacyjne, które stykają się z warstwą izolacyjną, powinny być odpowiednio zabezpieczone, ażeby przy ruchach nie powstawały zniszczenia warstwy izolacyjnej (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rozróżnia się spoiny dylatacyjne, których praca nie wiąże się z dylatacją całego budynku, lecz tylko z płytą, na której jest ułożona warstwa wodoszczelna. Tego rodzaju przerwy nazywają się szczelinami powierzchniowymi.

Potrzeba stosowania szczelin powierzchniowych wypływa z konieczności zabezpieczenia płyty dachowej przed ujemnym działaniem zmian termicznych, prowadzących do takich uszkodzeń, jak wybrzuszenie się jej lub tworzenie znaczniejszych szczelin, co przy kompleksowym działaniu tych przyczyn powoduje uszkodzenie wodoszczelnej izolacji, a w przypadku tarasu kosztownej nawierzchni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ruchy płyty dachowej mogą również wynikać z powodu pęcznienia materiału lub wskutek jego skurczu. Pęcznienia wykazują wadliwie wykonane płyty żużlobetonowe, zawilgocone pianobetony i gazobetony w okresie zamarzania w nich wody.
Przypadki tego rodzaju zdarzają się na ogół często, a wpływ powiększenia objętości tych materiałów uwidocznia się nie tylko pofalowaniem powierzchni pokrycia, lecz widocznym przesunięciem rynien, attyk i innych elementów budowli stojących na drodze przesuwu rozszerzającej się płyty (uprawnienia budowlane).

Biorąc ogólnie, pokrycia dachowe jako przegrody z zasady różnowarstwowe, złożone z materiałów o odmiennych właściwościach, muszą mieć przerwy dylatacyjne między tymi warstwami. W przypadku stosowania warstw pokrycia, znacznie różniących się współczynnikami rozszerzalności, należy je rozdzielić warstwą sypkiego materiału, np. piaskiem, lub warstwą papy, jako jednoczesne zabezpieczenie od przenikania pary wodnej:
Jeżeli płyta górna jest podzielona na odcinki w granicach 12-20 m2 zależnie od rodzaju użytego materiału, ruch jest tak nieznaczny, że oprócz częściowego wypełnienia szczelin kitem uszczelniającym dodatkowe zabezpieczenie izolacyjnej warstwy wodoszczelnej jest zbyteczne (program egzamin ustny).

Stosowanie spoin

Zabezpieczenie tego rodzaju szczelin wymagane jest dla uzyskania równej powierzchni dachu, ażeby nie zatrzymywać wody deszczowej spływającej do rynien.
Szczeliny dylatacyjne dzielące cały budynek na poszczególne segmenty wymagają zazwyczaj stosowania spoin w bardzo skomplikowanej postaci, dzięki czemu są one zwykle uwidocznione w postaci wypukłości lub specjalnych żeberek wystających z powierzchni dachu, odpowiednio zabezpieczonych przed przeciekaniem wody (opinie o programie).
Szczególny przypadek stanowią pokrycia dużych powierzchni, przy podziale których powstaje konieczność projektowania szczelin dylatacyjnych, biegnących niekiedy w poprzek kierunku spływu wody. W tych przypadkach spoiny muszą być kryte, a powierzchnia nad nimi zupełnie gładka.

Na dachach nie przeznaczonych na tarasy lub inne nawierzchnie użytkowe należy stosować spoiny wypukłe jako bardziej praktyczne i lepiej pracujące. W budynkach szczeliny prawie zawsze przebiegają w poprzek ich długości, a więc umożliwiają spływ wód atmosferycznych do rynien (segregator aktów prawnych).
Spoiny bezżeberkowe są chętnie stosowane, ponieważ nie wymagają specjalnego przygotowania podłoża, jakkolwiek ustępują żeberkowym pod względem skuteczności i trwałości.
Spoiny wykonanej z papy, której zakłady są zrolowane, dając potrzebny zapas warstwy izolacyjnej na ruchy dylatacyjne. Ażeby uzyskać zabezpieczenie zakładów spoina przykryta jest paskiem papy, brzegami sklejonej z warstwą izolacyjną.

Ten rodzaj spoiny należy do mniej trwałych i może być zalecany tylko do pokryć izolacyjnych przeznaczonych na krótsze okresy eksploatacji (promocja 3 w 1).
Lepsze rozwiązanie spoiny dylatacyjnej stropodachu. Szczelina przykryta jest dwoma nawzajem zawiniętymi pasami blachy na luźną zakładkę leżącą lub stojącą, ażeby ruchy dwóch sąsiednich segmentów budowli w kierunku zarówno poziomym, jak i pionowym nie uszkodziły konstrukcji spoiny. Jako zabezpieczenie przed powstaniem zacieków w miejscach przebicia gwoździami warstw izolacji wodoszczelnej i blach na połączeniach z warstwą izolacji nakleja się paski juty na masie izolacyjnej.