Wtyczka klinowa

Dla udogodnienia przy późniejszym zabieraniu z placu i ustawianiu przy kafarze pale otrzymują zwykle 2 uchwyty ze stali okrągłej o przekroju zależnym od ciężaru pala. Po ustawieniu pala przy kafarze uchwyty nagina się uderzeniami młota, aby przylegały do powierzchni pala, lub obcina palnikiem. Przed rozpoczęciem wbijania nasadza się na pal czapkę ochronną (program uprawnienia budowlane na komputer). Na rysunku tym oznaczają: 1 - wkładkę dębową, 2 - trociny lub szmaty, 3 - głowicę pala, 4 - prowadnice, 5 - stalową płytę ochronną, 6 - nakładkę, 7 - wtyczkę klinową. Czapka ta służy zarówno do ochrony głowicy pala, jak i do dodatkowego powiązania z prowadnicami kafara. Oprócz tego powiązania pal wiąże się z prowadnicami jeszcze liną lub łańcuchem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli wprowadzić wkładki spiralne w ilości 4-5 sztuk, w odstępach co 4-5 om oraz dodatkowe uzwojenie w górnej części pala, np. 0 6 mm na długości 1 m z odstępami uzwojenia co 5 cm, to wówczas można, jak podaje Schoklitsch w pracy swojej pt. Grundbau, wbijać pale bez zakładania czapki ochronnej, uderzając młotem bezpośrednio w głowicę pala (uprawnienia budowlane). W gruntach piaszczystych można wprowadzać pale w grunt za pomocą wpłukiwania. Wpłukiwanie można organizować tak samo jak wpłukiwanie pali drewnianych, albo wprowadzić rurę do wody do trzona pala, dając jej wyloty u ostrza pala, odchylone ku górze. Chodzi o to, że pal może przebijać się również przez warstwy spoiste, a wówczas otwory te, gdyby im dać kierunek ku dołowi, mogłyby ulec zatkaniu (program egzamin ustny).

Nośność pali

Gdy zależy na wzmocnieniu pali przeciw wyciąganiu, to można im dodać kolejne występy w dwóch kierunkach lub ostrosłupowe zwężenia. Pale systemu Considered różnią się od pali systemu Hennebique’a wyłącznie tylko uzbrojeniem. Podczas gdy ten drugi typ pali ma podłużne pręty zbrojenia wiązane strzemionami, to pale systemu Considered otrzymują uzbrojenie uzwojone; a więc podłużne pręty stosuje się słabsze, a za to uzbrojenie spiralne odgrywa tu większą rolę i wobec tego musi być mocniejsze (opinie o programie).

Nośność pali systemu Hennebique’a lub Considere’a (te ostatnie obecnie rzadziej są stosowane) dochodzi do 40-60 T w zwykłych warunkach, zależnie od wymiarów w przekroju poprzecznym i długości trzona. Obydwa typy pali mają jednakowe właściwości techniczne, a więc rozpatrzymy je łącznie.

Najważniejsze zalety tych pali są następujące:

• pewność, że wbity pal ma rzeczywiście taki kształt, jaki mu nadaliśmy przy betonowaniu, gdyż uszkodzenie trzona pala przy wbijaniu jest zdarzeniem bardzo rzadkim i powstaje raczej w wyniku złego przygotowania pala lub jego transportu (segregator aktów prawnych);
• przydatność szczególnie do robót na wybrzeżach morskich lub rzecznych, tj. tam, gdzie trzeba przejść przez znaczną głębokość wody, gotowy trzon pala niezmiernie ułatwia to zadanie;
• mniejszy koszt w porównaniu z palami innej konstrukcji, w przypadku gdy jest ustalona długość pali i gdy jest ich duża liczba;
• niskie koszty wykonania szczególnie w tych wypadkach, gdy z uwagi na układ gruntów pale są nieuniknione, a obciążenia na poszczególne pale przypadają małe, np. 8 lub 10 T; zastosowanie pali systemu Hennebique’a o przekroju np. 16×16 cm może być wówczas bardzo dogodne, gdy przygotować je z pewnym zapasem, jeśli chodzi o długość (promocja 3 w 1).

Mimo zalet użycie tych pali stwarza niekiedy trudności. Pale te zwykle są ciężkie. Weźmy dla przykładu pal o wymiarach 30 x 30 cm długości 10 m, który waży około 2,2 T. Przenoszenie z miejsca na miejsce i ustawianie przy kafarze takich pali może być kłopotliwe; do wbijania ich używane są ciężkie młoty. Zaznaczymy jednak, że przy wbijaniu pali żelbetowych.