Blog
Wybór układu wiaduktu
W artykule znajdziesz:
Wybór układu wiaduktu
W miejscu budowy, na znacznej części trasy mostu, zalegają słabe wapienie na głębokości oko 3 m oraz wapienie zwarte na głębokości około 4 m. Na prawym brzegu rzeki głębokość zalegania wapieni twardych wynosi około 5 do 8 m (program uprawnienia budowlane na komputer). Uwarstwienie to dawało możność fundamentowania na studniach. Najmniejszy koszt budowy wypadł przy rozpiętości przęseł równej około 15 m. Część wiaduktu o długości 255,86 m leży w łuku o promieniu 1500 m.
Pozostała część, o długości 167,71 m, ma trasę prostą. Cały wiadukt leży w spadku 1 %.
W nowym projekcie postanowiono połączyć oba wiadukty w jedną całość, unikając budowy nasypu między nimi. Decyzję tę uzasadniały następujące motywy:
- zwiększenie światła przepływu wód,
- uniknięcie zniekształcenia drogi wskutek osiadania nasypu,
- jednolitość wykonania całej budowy,
- zmniejszenie liczby przyczółków z czterech do dwóch,
- zmniejszenie kosztów i skrócenie czasu budowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Podział na przęsła. W nowym projekcie przęsła wiaduktu mają następujące rozpiętości między osiami podpór: 10 przęseł po 15,00 m, most nad rzeką Loing o 3 przęsłach 25,00 + 34,00 + 25,00 m, wiadukt o 4 przęsłach po 15,10 m, jedno przęsło nad kanałem długości 25,00 m, jedno przęsło długości 15,10 m nad rzeką Orvanne, 3 przęsła po 15,00 m. Sześć pierwszych przęseł jest skośnych, trzy następne są proste, dalsze przęsło ma w rzucie poziomym kształt trapezowy.
Całkowita długość pomostów wynosi: 150,00 m - na wiadukcie zachodnim, 84,00 m - mostu nad rzeką Loing, 144,79 m - na wiadukcie wschodnim; razem 378,79 m wzdłuż osi drogi (uprawnienia budowlane).
Fundamenty. Największe obciążenie jednej podpory w obranym układzie wiaduktu było rzędu 500 T. Do przeniesienia tego obciążenia wystarczyłyby dwie studnie - słupy. Studnie takie dawałyby nacisk na warstwę wapienia rzędu 40 kG/cm2, podczas gdy wytrzymałość jego wynosi od 400 do 700 kG/cm2.
Współczynnik bezpieczeństwa
Współczynnik bezpieczeństwa byłby więc większy od 10, to jest trzykrotnie większy od współczynnika bezpieczeństwa betonu w słupach podpór. Fundamenty podpór wykonano aparaturą Benoto, dając słupom średnicę 0,89 m. Uzbrojenie ich składa się z 6 drutów średnicy 16 mm oraz z uzwojenia średnicy 8 mm (program egzamin ustny). Długość słupów wynosi od 3,00 do 7,50 m. Słupy te są zagłębione w wapieniu od 30 do 80 cm dla zakotwienia ich w podłożu.
Zastosowanie aparatury Benoto pozwoliło znacznie skrócić czas fundamentowania w porównaniu do czasu potrzebnego do budowy fundamentów w stalowych ścianach szczelnych.
Podpory. Szerokość pomostu wynosząca 14,00 m wymagała zastosowania przynajmniej czterech belek głównych. Podpory wiaduktu powinny więc przenosić obciążenia przekazywane przez 4 belki na dwa słupy fundamentowe. Zastosowanie oczepu, ustawionego na dwóch słupach i obciążonego czteroma belkami, wymagałoby bardzo silnego uzbrojenia (opinie o programie).
Aby oszczędzić na stali, wykonano każdą z podpór z dwóch par zastrzałów. Ze względów architektonicznych zastrzałom dano jednakowe pochylenie we wszystkich podporach. Ponieważ wysokość podpór była różna, przeto i rozstawienie zastrzałów nad słupami było różne i wymagało uzbrojenia oczepów słupów. Kąt między parą zastrzałów wynosi 36°. Zastrzały mają przekrój 40 X 50 cm, a ich oczep górny 43 X 60 cm. Każda para zastrzałów jest ustawiona przegubowo na oczepie pala. Są to przeguby plastyczne wykonane z betonu uzbrojonego siatkami poziomymi. Dla stężenia poprzecznego podpór górna końce zastrzałów połączono oczepami (segregator aktów prawnych).
Analizę statyczną podpór przeprowadzono rozpatrując odkształcenia wywołane siłami poziomymi, działającymi w poprzek mostu oraz zakładając, że słupy fundamentowe nie napotykają oporu gruntu przy zginaniu.
Dla umożliwienia odkształceń przęseł wzdłuż mostu, wiadukt podzielono na odcinki po 4 przęsła podporami nieprzesuwnymi, z których każda ustawiona jest na czterech palach Franki i na płycie uzbrojonej, przejmującej momenty zginające i siły poziome z filarów. Trzy filary między filarami stałymi ukształtowano jak wahacze zaopatrzone w przeguby u dołu i u góry (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32