Wydajność pieca

Wydajność pieca, podobnie jak w piecach ceramicznych ciągłego spalania, powinna dać się zmniejszyć do 25 % wydajności znamionowej, bez pogorszenia
przez to właściwości stałego spalania (program uprawnienia budowlane na komputer). Sprawność nie powinna spadać poniżej 70 % dla różnych rodzajów opału. W piecu „wszystkopalnym” jako opału można używać: antracytu, brykietów z węgla kamiennego i brunatnego, a w piecach specjalnych - opału zalecanego przez wytwórcę.

Wyniki badań dużej liczby pieców z górnym spalaniem, których średnie wielkości charakterystyczne uzależnione są od wydajności powierzchni grzejnych, stosując podział na piece o jednokierunkowym i dwukierunkowym przepływie spalin. Według tego wykresu sprawność spada wraz ze wzrostem wydajności w zakresach normalnie stosowanych.
Optymalne wartości 75 - 80% odpowiadają właściwym wydajnościom powierzchni grzejnych 1000 - 3000 kcal/m2h. Przy górnej wydajności granicznej równej 6000 kcal/m2h uzyskuje się jednak wykorzystanie ciepła rzędu 65% (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Widać ponadto, że piece o jednokierunkowym przepływie spalin ustępują nieco pod względem sprawności piecom o dwukierunkowym przepływie spalin ze względu na wyższe temperatury gazów wylotowych; różnica jest jednak niewielka i praktycznie bez znaczenia przy uwzględnieniu takich zalet pieców o jednokierunkowym przepływie spalin, jak prostota ich wykonania, lepsze możliwości czyszczenia i mniejsze zapotrzebowanie ciągu.

Współczynniki sprawności, odnoszą się do wyników laboratoryjnych, osiągniętych przy badaniu pieców zupełnie nowych, prawidłowo obsługiwanych. Oczywiście w późniejszej fazie pracy pieca rzadko osiąga się tak korzystne wyniki, zwłaszcza gdy dozór i obsługa pieca pozostawiają wiele do życzenia (uprawnienia budowlane).

Zdolność pracy ciągłej

Zdolność pracy ciągłej i możliwość regulacji zależy przede wszystkim od szczelności pieca J). Szczelność bada się wg normy DIN 18 890. Według tej normy przy podciśnieniu 1 mm H20 zamknięty piec nie powinien zasysać większych ilości powietrza niż 4 Nm3 na 1 m powierzchni grzejnej i godzinę, z tego najwyżej 1,5 Nm3 powinno przedostawać się przez nie szczelności poniżej rusztu. Zgodnie z doświadczeniem, piece ciężkie z doszlifowanymi drzwiczkami i zamknięciami w czasie dłuższego użytkowania stają się szczelniejsze od pieców lekkich; dlatego też o jakości pieca z górnym spalaniem sądzono dawniej przeważnie na podstawie jego ciężaru (program egzamin ustny).

Istotną cechą pieca tego typu jest ruszt w postaci kosza umieszczony ponad zwykłym rusztem wstrząsanym oraz lej zasypowy sięgający od wierzchu pieca prawie do samego rusztu. Przebieg spalania odbywa się tu tylko na ruszcie kosza; lej zasypowy służy jedynie jako zbiornik na opał, nie jest natomiast jednocześnie paleniskiem, jak to ma miejsce w piecu ze spalaniem górnym. W miarę, gdy opał wypala się, z leja zasypowego zsypuje się nowy opał. Piec jest ładowany od góry przez otwór i zamykany szczelnie.
Najbardziej znanym wykonaniem takiego pieca jest antracytowy piec stalopalny, nazywany także piecem amerykańskim (opinie o programie). Jak wskazuje nazwa jest to specjalny piec na opał stały najbardziej wartościowy jakim jest antracyt albo węgiel chudy, ubogi w popiół. Opał powinien składać się z kawałków o odpowiedniej granulacji, np. węgiel kamienny w dużych bryłach mógłby łatwo ugrzęznąć w leju. Urządzenie regulacyjne jest najczęściej z nastawianiem centralnym to znaczy, że przepustnicę powietrza do spalania, przepustnicę do rozpalania i klapę do zmiany kierunku przepływu spalin uruchamia się jedną dźwignią w ustalonej właściwej kolejności.

Klapa do zmiany kierunku przepływu w otwartym położeniu łączy bezpośrednio przestrzeń pod rusztem z kanałem prowadzącym do wylotu rury dymowej, przez co zapewnia dogodne nastawianie pieca na małą wydajność (segregator aktów prawnych).
Piec antracytowy stałopalny jest wykonany z żeliwa i nie ma żadnej wykładziny szamotowej. Często jest zaopatrzony w zewnętrzny płaszcz powietrzny. Piec starannie wykonany pozostaje szczelny w czasie użytkowania, a wydajność jego można dowolnie obniżać. Pojęcie pieca antracytowego stało się więc pojęciem pieca stałopalnego (promocja 3 w 1). Jego jednostkową wydajność znamionową ustalono na 3000 kcal/m2h. Według DIN 18 890 przy takim obciążeniu zapewniona jest sprawność ok. 80%.