Wydajność pracy

Wreszcie podstawowe znaczenie dla wydajności pracy w budownictwie ma sprawa chłopów-robotników, częściowo pracujących w rolnictwie, częściowo w budownictwie. Ta kategoria robotników zazwyczaj dojeżdżających z daleka do pracy wpływa w wysokim stopniu na fluktuację kadr oraz na częste absencje. Stąd też cechą charakterystyczną tej grupy robotników jest małe przywiązanie do pracy w budownictwie i duże wahania w wydajności pracy. Toteż grupa ta wymaga szczególnej nad nią opieki, poznania jej warunków’ pracy itp.
Jak wynika ze wszystkich dotychczasowych rozważań, istnieją liczne drogi wzmożenia wydajności pracy w budownictwie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dlatego tylko drogą wysiłków kompleksowych można osiągnąć ogólny wzrost wydajności w tej istotnie ważnej dziedzinie gospodarki narodowej, pochłaniającej znaczny procent dochodu narodowego.
Wyniki jednokierunkowe mogą doprowadzić jedynie do rezultatów częściowych, jednakże i te częściowe rezultaty, biorąc pod uwagę wielkie sumy przeznaczone na inwestycje budowlane, dadzą niemałe sumy oszczędności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Rozważania dotychczasowe wydają się wskazywać na to, że przy wszystkich staraniach o wzmożenie wydajności pracy w budownictwie należy główną uwagę skoncentrować na organizacji produkcji pracy i na zarządzaniu (organizacja i zarządzanie) oraz na środkach i metodach produkcji (postęp techniczny).

Wreszcie należy podkreślić, iż wydajność nie stanowi problemu oderwanego od całokształtu problematyki wytwarzania, przetwarzania dóbr czy świadczenia usług, lecz jest wypadkową wszystkich celowo i racjonalnie zaplanowanych działań, jest więc pewnego rodzaju zwierciadłem gospodarki narodowej.
Metody technicznego normowania pracy oparte być mogą na różnych metodach badania czasu pracy ludzi oraz mechanizmów (uprawnienia budowlane).

Metody badania czasu pracy, stosowane w większym czy mniejszym zakresie w budownictwie, można podzielić na:
- metody ciągłych pomiarów czasu pracy, tj. chronometraż oraz fotografię dnia roboczego (na analizę dnia roboczego),
- metody wyrywkowych badań czasu pracy (tzw. obserwacje migawkowe),
- metody oparte na technice filmowej (program egzamin ustny).

Badanie i studiowanie czasu

Spośród wymienionych metod badania czasu pracy najczęściej stosowane są metody ciągłych pomiarów czasu.
Niedawno rozpoczęte w kraju (1957 r.) stosowanie metody badania czasu za pomocą obserwacji migawkowych nadaje się raczej do określania w sposób szybki stopnia wykorzystania pracy ludzkiej oraz pracy mechanizmów, niż do normowania technicznego (opinie o programie).
Wreszcie badanie czasu pracy oparte na technice filmowej jest metodą rzadko w budownictwie stosowaną, wymagającą specjalnych aparatów filmowych.
Naukowo-badawcza metoda normowania pracy w budownictwie stanowi najwyższą postać technicznego normowania pracy, odpowiednią dla celów normowych, będąc równocześnie jedną z podstawowych form doskonalenia organizacji pracy.

Celem badań naukowych w dziedzinie wydajności pracy, a zatem i jej normowania, jest osiągnięcie:
- skrócenia czasu produkcji,
- zmniejszenia zmęczenia oraz
- zmniejszenia włożonej energii (segregator aktów prawnych).

Te tak zdawałoby się przeciwstawne cele można osiągnąć drogą lepszego wykorzystania energii ludzkiej w bezpośrednim oparciu o studia technologiczne i organizacyjne produkcji, łącznie z badaniami socjologicznymi, fizjologicznymi i psychologicznymi.
Jeśli techniczne normowanie pracy ma znaleźć oparcie w metodach naukowo-badawczych, musi się ono wyrazić zarówno formą jak i treścią naukową (promocja 3 w 1).

Badanie i studiowanie czasu pracy ludzkiej i mechanicznej na budowach przyczynia się w stopniu decydującym do podniesienia wydajności pracy, do lepszego wykorzystania maszyn, lecz tylko pod warunkiem, gdy zadania te rozwiązane są na podstawie wszechstronnego przeanalizowania procesów produkcyjnych i wykonania robót. Samo zatem ustalenie czasów pracy ludzi i maszyn na jednostkę robót stanowi dopiero wstęp do właściwej analizy i to najłatwiejszy.