Wydzielanie mleczka

Wydzielanie mleczka niekonieczne musi być szkodliwe. Jeśli nie jest ono zakłócone i woda wyparuje, to rzeczywisty stosunek wodno-cementowy może ulec obniżeniu i prowadzić do zwiększenia wytrzymałości. Jeśli zaś wędrująca ku górze woda niesie ze sobą znaczną ilość drobnych cząstek cementu, na powierzchni tworzy się warstwa mleczka (program uprawnienia budowlane na komputer). Gdy jest to górna powierzchnia płyty, to uzyskuje się powierzchnię słabą, skłonną do stałego pylenia. Na powierzchni warstwy betonu może wówczas powstać płaszczyzna słabego betonu i przyczepność do następnej warstwy może być nieodpowiednia. Z tego powodu warstwę stwardniałego mleczka zawsze należy usunąć przez szczotkowanie i mycie.

Tendencja do wydzielania mleczka zależy w znacznym stopniu od właściwości cementu. Wydzielanie mleczka zmniejsza się przy wzroście miałkości cementu i zależy także od pewnych czynników chemicznych; jest ono mniejsze, jeśli cement ma dużą ilość alkaliów, wysoką zawartość C₃A lub przy zastosowaniu dodatku chlorku wapniowego. Wyższe temperatury w zakresie normalnych temperatur zwiększają prędkość wydzielania mleczka, lecz nie mają prawdopodobnie wpływu na ogólną ilość wypływającego mleczka (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Właściwości fizyczne drobnego piasku, szczególnie o uziarnieniu mniejszym niż 150 |im (nr 100 sita wg norm brytyjskich) mogą również mieć wpływ na wydzielanie mleczka. Mieszanki tłuste mają mniejsze skłonności do wydzielania mleczka niż chude (uprawnienia budowlane). Zmniejszenie wydzielania mleczka uzyskuje się przez dodatek pucolanów lub proszku aluminiowego. Napowietrzenie również skutecznie redukuje wydzielanie mleczka, tak że wykończenie powierzchni może następować bezpośrednio po ułożeniu betonu.

Betoniarki z bębnem

Wydzielanie mleczka trwa tak długo, dopóki zaczyn cementowy nie stężeje dostatecznie, aby zakończyć proces sedymentacji. Mieszanie ręczne betonu jest kosztowne z uwagi na duży nakład pracy i wobec tego od wielu lat stosuje się powszechnie mieszanie mechaniczne (program egzamin ustny).

Celem mieszania jest powleczenie powierzchni wszystkich ziaren kruszywa zaczynem cementowym i wymieszanie wszystkich składników betonu w jednorodną masę; ta jednorodność nie może być dalej zakłócona przy opróżnianiu betoniarki. W rzeczywistości metoda opróżniania jest jedną z podstawowych cech klasyfikacji betoniarek. Istnieje ich kilka typów, np. w betoniarkach z bębnem przechyłowym komora mieszania, zwana bębnem, jest przechylana dla opróżnienia mieszarki (opinie o programie). W betoniarkach z bębnem nieprzechyłowym oś bębna jest zawsze pozioma, a opróżnienie betoniarki uzyskuje się przez wsuwany do bębna specjalny zsyp lub przez odwrócenie kierunku obrotów bębna, wreszcie rzadko przez otwarcie bębna. Istnieją również betoniarki o komorze mieszania w postaci płaskiego naczynia, podobne w działaniu do elektrycznych mikserów do ciasta; są to tzw. betoniarki o działaniu wymuszającym w odróżnieniu od betoniarek z bębnem przechyłowym i nieprzechyłowym, których działanie polega na wolnym spadaniu betonu w bębnie (betoniarki wolnospadowe) (segregator aktów prawnych).

Betoniarki z bębnem przechyłowym mają zwykle bęben w kształcie stożka lub zbliżony do czaszy z łopatkami wewnątrz. Wydajność mieszania zależy od szczegółów konstrukcyjnych, lecz opróżnianie jest zawsze dobre, ponieważ cały beton może być wysypany szybko i jako nierozsegregowana masa, skoro tylko bęben zostanie przechylony. Z tego względu betoniarki z bębnem przechyłowym nadają się szczególnie do mieszanek o niskiej urabialności i mieszanek zawierających kruszywo o dużych wymiarach. Z drugiej strony z uwagi na raczej wolne tempo opróżniania betoniarki z bębnem nieprzechyłowym beton jest czasami podatny na segregację.

W szczególności większe ziarna kruszywa mogą mieć tendencję do pozostawania w betoniarce; opróżnianie rozpoczyna się od zaprawy, a kończy na zbiorze powleczonych zaprawą kamieni (promocja 3 w 1). Nie oznacza to, że jest to ogólna wada betoniarek z bębnem nieprzechyłowym, lecz może okazać się pożyteczne sprawdzenie działania betoniarki nieznanego typu. Można to zrobić przez porównanie ilości kruszywa grubego, kolejno w drugiej i dziewiątej porcji masy betonowej opuszczającej betoniarkę przy podziale całości zarobu na 10 części.