Wykazanie stanu fakturowania robót

Przy przekazywaniu budowy należy dążyć do tego, aby końcowy termin działalności ustępującego kierownika budowy przypadał na ostatni dzień kwartału, i do tego terminu dostosować czynności rozliczeniowe i zdawczo-odbiorcze (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rozliczenie z działalności przeprowadza ustępujący kierownik budowy i podległy mu personel. Do ich obowiązków należy również opracowanie i zebranie materiałów potrzebnych do protokółu zdawczo-odbiorczego. W pracach tych uczestniczy również nowo mianowany kierownik budowy i przedstawiciele przedsiębiorstwa.

W przypadkach nadzwyczajnych (ciężka choroba, śmierć, aresztowanie itp.), gdy dotychczasowy kierownik budowy nie może osobiście przekazać budowy swemu następcy, dyrektor przedsiębiorstwa powołuje komisję i jej powierza dokonanie czynności rozliczeń oraz protokólarnego przekazania kierownictwa budowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rozliczenie z działalności ustępującego kierownika budowy obejmuje przede wszystkim; stwierdzenie stanu dokumentacji projektowo-kosztorysowej, faktycznego zaawansowania robót, ich jakości, stanu zatrudnienia i usprzętowienia budowy, wyliczenie się z ilości pobranych i zużytych materiałów oraz z podjętego funduszu płac, wykazanie stanu fakturowania robót oraz wysokości faktycznych kosztów, z analitycznym wyjaśnieniem i uzasadnieniem przyczyn strat, o ile takie powstały (uprawnienia budowlane).

Po ukończeniu czynności zdawczo-odbiorczych i przygotowaniu odpowiednich materiałów i dokumentów należy sporządzić protokół zdawczo-odbiorczy przekazania budowy (program egzamin ustny).

Harmonogram postępu robót, opracowany w ramach projektu organizacji robót, jest podstawowym dokumentem ustalającym przebieg prac przy budowie danego obiektu. Opracowany na okres roczny lub dłuższy harmonogram nie daje jednak kierownictwu budowy wystarczających danych dla bieżącego, bezpośredniego organizowania wykonawstwa na budowie. Do tego konieczna jest znajomość aktualnego stanu robót, obowiązujących wskaźników dyrektywnych oraz środków produkcyjnych będących do dyspozycji w danym okresie (opinie o programie).

Plany miesięczno-tygodniowe

W toku realizacji budowy zachodzi ponadto konieczność bieżącego aktualizowania zadań, jak również systematycznego kontrolowania przebiegu dostaw i zużycia materiałów oraz innych środków produkcyjnych i interweniowania w przypadkach zahamowania produkcji (segregator aktów prawnych).

Dążąc do zapewnienia wykonania planu rocznego przez systematyczne osiąganie optymalnych wyników produkcyjnych, dzięki zastosowaniu realnych, mobilizujących wskaźników ekonomiczno-technicznych, konkretyzujemy zadania planu rocznego i kwartalnego, dzieląc je na poszczególne miesiące, a niekiedy i na tygodnie. W ten sposób wprowadzamy na budowy operatywne planowanie miesięczno-tygodniowe. Dalszym etapem rozwoju planowania na placu budowy jest planowanie tygodniowo-dobowe, stanowiące - doskonalszą formę organizacji robót budowlano-montażowych.

Podstawą do opracowania operatywnych planów miesięczno-tygodniowych są:

1. dyrektywne wskaźniki techniczno-ekonomiczne;
2. umowne terminy oddania obiektów do użytku oraz terminy wykonania poszczególnych etapów robót zgodnie z zatwierdzonym harmonogramem;
3. realna ocena wielkości środków produkcyjnych będących w dyspozycji kierownictwa budowy oraz środków, które są zapewnione przez nadrzędne jednostki organizacyjne;
4. mobilizujące normy, uwzględniające podnoszenie się wydajności przez polepszenie organizacji i metod pracy oraz zwiększenie stopnia mechanizacji robót;
5. przyjęte zobowiązania, mające na celu skrócenie cyklu produkcyjnego i przedterminowe oddawanie gotowych obiektów lub ich części (promocja 3 w 1).

Dyrektywne wskaźniki techniczno-ekonomiczne budowa otrzymuje:

1. dla produkcji podstawowej,
2. dla produkcji pomocniczej (w rozbiciu na poszczególne jednostki, jak
3. np.: połowa wytwórnia prefabrykatów, centralna betonownia, zbrojarnia itp.),
4. dla usług produkcyjnych.