Wykonywania tynków

Zależnie od miejsca ułożenia rozróżnia się tynki zewnętrzne i wewnętrzne, przy czym te ostatnie dzielą się jeszcze na ścienne i sufitowe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ze względu na sposób wykonania tynki dzieli się na wykonywane w sposób tradycyjny i zmechanizowany.
Zaprawy stosowane do wykonywania tynków, podobnie jak zaprawy murarskie, składają się z piasku, spoiwa i wody.

Piasek do tynków powinien być o lepszej jakości niż do zapraw murarskich.
Tynki wapienne stosuje się najczęściej jako tynki wewnętrzne, ponieważ jako zewnętrzne są nietrwałe. Tynk składa się z dwóch albo z trzech warstw. Warstwę pierwszą stanowi obrzutka z rzadkiej zaprawy cementowej o stosunku składników, tj. cementu do piasku, 1:1, przy czym służy ona do tynkowania sufitów, starych ścian lub podłoży betonowych, inne zaś podłoża pokrywa się obrzutką wapienną o składzie 1:1 i do 1:2.
Drugą warstwą tynku jest narzut wapienny z zaprawy o stosunku składników 1 : 3,5 albo 1 : 4, a przy chudym wapnie 1 : 3 (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Warstwę trzecią, tj. gładź, wykonuje się z zaprawy wapiennej - stosunku składników 1 : 2 lub 1 : 3 z drobno przesianym piaskiem.
Tynki cementowo-wapienne stosuje się jako tynki zewnętrzne oraz jako narzut tynków wewnętrznych na stropach ze starej cegły, betonu itp.

Obrzutkę wykonuje się z rzadkiej zaprawy cementowej lub cementowo-wapiennej, a narzut z zaprawy o stosunku składników, tzn. cementu do wapna i kruszywa - 1:1:6 lub 1:1:9. Gładź wykonuje się z zaprawy wapiennej lub cementowo-wapiennej (uprawnienia budowlane).
Tynki cementowe stosuje się w miejscach, gdzie jest wymagana szczelność powierzchni lub jej odporność na wpływy chemiczne, np. w zbiornikach wodnych, jako podkład pod izolacje asfaltowe, jako powłoki uszczelniające, zatarcie betonu itp.
Obrzutkę wykonuje się z rzadkiej zaprawy cementowej o stosunku cementu do piasku 1:1, narzut - z zaprawy o stosunku - : 4 lub 1 : 3, a wyprawę wodoszczelną z zaprawy cementowej o stosunku składników 1 : 2 lub 1 : 1,5. W tynkach niewodoszczelnych gładź wykonuje się z zaprawy cementowej z mniejszą ilością cementu, a narzut z zaprawy cementowo-wapiennej (program egzamin ustny).
W celu zmniejszenia skurczu i polepszenia urabialności zapraw cementowych do zarobu dodaje się mleko wapienne.

Tynki wapienno-gipsowe

Tynki wapienno-gipsowe wykonuje się podobnie jak cementowo-wapienne, ale zamiast cementu dodaje się gipsu. Tynki te mają lepszą przyczepność do podłoża niż wapienne, a proces twardnienia przebiega w nich bardzo szybko. Przy wykonywaniu tynków należy stosować dodatki opóźniające wiązanie gipsu (opinie o programie).
Tynki gipsowe stosuje się przeważnie od ozdób, stiuków i sztablatur we wnętrzach budynków. Zaprawę gipsową otrzymuje się przez wsypanie gipsu do wody z dodatkiem wapna (woda wapienna). Wapno w wodzie zarobowej opóźnia nieco wiązanie gipsu i polepsza jego urabialność.

Ponieważ wiązanie gipsu następuje po około 15 minutach, zaprawę należy przygotowywać w małych ilościach i szybko ją zużytkować.
Tynki jednowarstwowe wykonuje się przeważnie z narzutu zaprawy wapiennej, cementowo-wapiennej lub cementowej. Stosuje się je w miejscach, gdzie wygląd powierzchni nie jest decydujący, natomiast ważne jest jej uszczelnienie (segregator aktów prawnych).

Tynki te wykonuje się jako surowe:
- rapowane, przez obrzucenie powierzchni zaprawą z kielni,
- wygładzane kielnią, wykonywane za pomocą wygładzenia od ręki kielnią tynku rapowanego.
- ściągane pacą, wykonywane przez ściągnięcie i zatarcie pacą tynku rapowanego,
- pędzlowane, otrzymuje się przez pędzlowanie rzadką zaprawą cementową tynku rapowanego.

Tynki dwuwarstwowe zwykłe wykonuje się z obrzutki o grubości 2-P3 mm i narzutu o grubości 8-P15 mm. Obrzutkę stanowi rzadka zaprawa cementowa o stosunku składników 1 : 3 lub cementowo-wapienna, a narzut zaprawa cementowo-wapienna lub wapienna (promocja 3 w 1).
Po związaniu narzuconej na podłoże za pomocą kielni obrzutki skrapia się ją wodą, wykonuje narzut i ściąga go pacą, a następnie zaciera packą. Ten rodzaj tynku stosuje się w piwnicach* na strychach i w pomieszczeniach tymczasowych.