Wykonywanie tymczasowych podpór uprawnienia budowlane

Prace związane ze wzmacnianiem konstrukcji są bardzo różnorodne i powinny być rozwiązywane indywidualnie w każdym odrębnym przypadku. Niemniej jednak celowe jest zapoznanie się z podstawowymi sposobami, które można załecać przy projektowaniu i wykonywaniu wzmocnień (program uprawnienia budowlane na komputer).

W celu odciążenia konstrukcji drewnianych stosujemy dodatkowe podpory. Przy wszelkiego rodzaju dźwigarach pełnych ustawia się podpory pod dolnym pasem w miejscach żeber usztywniających.

W konstrukcjach kratowych zaleca się doprowadzenie podpór do górnego pasa w miejscach węzłów. Jeżeli z pewnych powodów są trudności przy podparciu węzłów górnego pasa można podpierać konstrukcję pod węzłami dolnego pasa (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy tym konieczne jest usztywnienie konstrukcji w kierunku prostopadłym do jej płaszczyzny przez objęcie sztywnymi nakładkami dochodzącymi do płatwi lub przez wykonanie tymczasowych połączeń, usztywniających wzmacniany wiązar z sąsiednimi. Ponadto przy tego rodzaju podparciu konieczne jest sprawdzenie wielkości i znaków sił w prętach kraty, które mogą się zmienić na skutek wprowadzenia nowych podpór. Zaleca się przy tym wzmocnienie wiotkich elementów kraty w miejscach nowych podpór.

podpieraniu konstrukcji znajdującej się na znacznej wysokości trzeba dawać słupy złożone, usztywnione poprzecznie. We wszystkich przypadkach musi być zapewnione prawidłowe przekazanie obciążenia z kraty na nowe podpory. Uzyskuje się to przez stosowanie klinów.

Przy słupach pojedynczych lepiej jest dawać kliny w dole, przy złożonych w górze. Gdy chodzi o znaczne uniesienie kraty, trzeba zastosować dźwigniki, a nie kliny. Jeżeli ze względu na używalność pomieszczeń albo niewystarczającą wytrzymałość stropu nie można zastosować słupów pionowych, można wykonać podparcie zastrzałowe lub ryglowo zastrzałowe, przekazując rozpór na ściany nośne lub na podciągi stropowe (uprawnienia budowlane).

Wzmacnianie belek

Belki stropowe najczęściej gniją przy podporach. Wzmacnianie w takich przypadkach polega na usunięciu uszkodzonej części i daniu nowej. Wykonujemy to przez przybicie bocznych nakładek gwoździami lub przymocowanie ceownika albo stosując konstrukcję Daidbiekowa. Grubość drewnianych nakładek zaleca się przyjmować równą połowie grubości belki, zachowując wysokość taką, jaką ma belka (program egzamin ustny). Elementy łączące, jak gwoździe, śruby, oblicza się na siły reakcji Wzmacnianie ściskanych elementów wykonuje się przez nad- bicie nakładek.

Elementy z desek przeważnie wzmacnia się nakładkami również z desek i gwoździami lub śrubami. Grubość nakładek nie powinna być mniejsza niż połowa grubości wzmacnianej deski i nie mniejsza od 4 cm. Długość gwoździ nie może być mniejsza od podwójnej grubości przybijanej nakładki. Gwoździe wbija się w 2H-3 szeregach o odstępach między rzędami 15-20 cm. Ściskane krawędziaki lub dłużyce wzmacnia się przez połączenie z nowymi krawędziakami lub dłużycami.

Szerokość nakładki przyjmuje się równą elementowi wzmacnianemu, a grubość nie mniejszą od 2/3 jego grubości. Średnica dłużycy wzmacniającej powinna wynosić przynajmniej 3/4 średnicy wzmacnianego elementu. Przymocowanie nakładek z krawędziaków i dłużyc wykonuje się przy pomocy śrub o średnicy 16-22 mm. Śruby daje się w dwa szeregi w mijankę (opinie o programie). Wzajemne odległości między rzędami - ok. 50 cm. Pręty ściskane złożone, łączone przewiązkami mogą być wzmacniane przez wymianę krótkich przewiązek na ciągłe (segregator aktów prawnych).

Pręty złożone wzmacnia się przez nabicie z każdej strony cienkich desek (o grubości 16, 19 i 22 mm) pochylonych pod kątem 45° względem osi wzmacnianego pręta. Nabijanie desek wykonuje się po wyprostowaniu pręta. Gdy zachodzi konieczność wbijania gwoździ blisko krawędzi skrajnych elementów, przybijamy najpierw deski wzmacniające, a dopiero potem ucinamy je. Zabezpiecza to od spękań,, jakie mogłyby spowodować skrajne gwoździe.

Niebezpieczne okazują się wyboczenia elementów ściskanych i zginanych jednocześnie, np. górnych pasów wiązarów kratowych lub łuków. Wzmocnienie takich nośności w płaszczyźnie zginania. Jeżeli doprowadzenie do pierwotnego położenia jest utrudnione, należy przynajmniej elementy zabezpieczyć przed możliwością dalszego odkształcenia. Jednak takie rozwiązanie powinno być uważane za tymczasowe (promocja 3 w 1). 

Niekiedy słupy mające za zadanie przenieść zwiększone obciążenia wymagają wzmocnienia nie ze względu na wyboczenie, ale ze względu na docisk. W takich przypadkach dajemy podkładkę z twardego drewna lub też przez odpowiednie nadbicie dodatkowych elementów zwiększamy powierzchnię docisku.