Wykresy rozciągania

Dla każdej próbki pomierzono siłę zrywającą oraz uzyskano wykresy rozciągania. Niezależnie przeprowadzono pomiary wydłużeń tensometrem czujnikowym. Przed pomiarem wydłużeń druty były prostowane przez statyczne obciążenie o wielkości 0,95 Qr. Ponadto określono dla drutów graniczne wartości współczynników sprężystości E. Przyjęto jako E wartość tangensa kąta nachylenia prostej łączącej na wykresie punkty o współrzędnych P = 0,2 Rr oraz P = 0,4 Rr. Ujęcie takie pozwoliło na wyeliminowanie zakłóceń początkowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla każdego drutu określono dwie wartości modułu sprężystości a mianowicie Ej, odpowiadający obciążeniu drutu oraz wartości E2 związany z odciążeniem drutu. Prototypowe badania siatek tkanych dla celów budownictwa przeprowadzone przez Walkusa rzucają pewne światło na zagadnienie wytrzymałości siatek w stosunku do wytrzymałości drutów. Próbki poddawano próbom rozciągania (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jak wiadomo, podczas produkcji siatki przy przeprowadzeniu drutów wątka między drutami osnowy powstają zgięcia poszczególnych drutów. Zgięcia te oraz znaczne i nierównomierne wydłużenia uniemożliwiają wyznaczenie granic plastyczności dla siatek. Dla omawianych próbek siatek można ustalić jedynie granicę wytrzymałości RRS (uprawnienia budowlane). 

Podstawowymi parametrami mającymi zasadniczy wpływ na własności mechaniczne siatek są: znaczny rozrzut wielkości średnic drutu, rozrzut wymiarów oczek, rozrzut granicznych wytrzymałości, duża odkształcalność siatki, obniżona wartość współczynnika sprężystości. Siatki zbrojeniowe powinny charakteryzować się przede wszystkim nieznaczną dyspersją cech zarówno geometrycznych jak i wytrzymałościowych. Jako najwłaściwsze należy uznać siatki zgrzewane zarówno przestrzenne jak i płaskie. Zależnie od przeznaczenia procesy spawalnicze dzieli się na spajanie metali, w wyniku którego uzyskuje się ciągłość materiałową w złączu, nakładanie polegające na utworzeniu na powierzchni przedmiotu powłoki oraz procesy pokrewne spajaniu, przy których stosuje się te same urządzenia (program egzamin ustny).

Spajanie obejmuje:
a) spawanie czyli łączenie powierzchni za pomocą topienia łączonych materiałów lub za pomocą spoiwa,
b) zgrzewanie łączenie metali w miejscu styku dociskiem z podgrzewaniem lub bez podgrzewania,
c) lutowanie łączenie powierzchni metali ciekłym spoiwem, tzw. lutem, lub metodą lutospawania (opinie o programie).

Spawanie gazowe

Stosujemy spawanie gazowe, elektryczne, termitowe jako wynik reakcji cieplnej aluminiowo-termicznej. W budownictwie żelbetowym najczęściej stosuje się spawanie elektryczne oraz zgrzewanie. Powierzchnie drutów i prętów przeznaczonych do spawania powinny być czyste, bez rdzy, zanieczyszczeń i smarów. Złącza spawane uzyskuje się w drodze spawania lukiem elektrycznym lub zgrzewaniem oporowym. Spawanie prętów zbrojenia ze stali spawalnych, gładkich, pospolitej jakości lub w inny sprawdzony doświadczalnie sposób.

W złączach na zakład długość spoin nie powinna być mniejsza niż 5 d w przypadku łączenia obustronnego (segregator aktów prawnych). W przypadku ułożenia jednostronnego spoiny, długość jej powinna być nie mniejsza niż 10 d. Końce prętów należy tak ułożyć, ażeby pod działaniem sił w prętach styk nie podlegał zginaniu. Złącza czołowe są stosowane przy łączeniu prętów o średnicy d ^ 14 mm. Pręty łączy się za pomocą zgrzewania lub spawania.

Spawane złącza doczołowe uważać można za pręty ciągłe bez uwzględnienia osłabienia spoiną, jeżeli w danym przekroju znajdują się co najmniej trzy pręty, z których jeden jest połączony spoiną czołową.
Próbki złącz spawalnych lub zgrzewanych poddaje się statycznej próbie rozciągania.

Próbki prętów okrągłych o średnicy do 51 mm spawanych lub zgrzewanych doczołowo.
Próbę przeprowadza się na co najmniej dwóch próbkach w temperaturze 10-30°C (promocja 3 w 1).