Wymagania sanitarne

Przy lokalizacji zakładu przemysłowego należy dążyć do tego, aby zakłady o produkcji uciążliwej dla otoczenia, to jest: hałaśliwe, wydzielające dużo dymu, pyłu i ognia czy też nieprzyjemne zapachy, sytuowane były po stronie zawietrznej w stosunku do osiedla, zgodnie z różą wiatrów (lub poprawioną różą wiatrów) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podobnie postępujemy przy sytuowaniu poszczególnych budynków na planie generalnym. Budynki (strefy) o produkcji uciążliwej dla otoczenia powinny być sytuowane po stronie zawietrznej. Zmniejsza to zanieczyszczenie samego terenu zakładu przemysłowego, jak również wpływa na zmniejszenie odległości zakładu przemysłowego od osiedla, ponieważ szerokość stref ochronnych liczy się od szkodliwego obiektu, a nie od granicy zakładu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla zmniejszenia możliwości zatrzymywania się wewnątrz zakładu szkodliwych gazów, dymu i pyłu, kształt budynków w planie powinien być jak najbardziej zbliżony do prostokąta, bez przybudówek. Jeżeli rzut budynku ma formę zbliżoną do podkowy lub grzebienia, to jego oś podłużna powinna być usytuowana wzdłuż linii panujących wiatrów lub co najwyżej pod kątem 45% do tej linii. Podwórze powinno się znajdować po stronie zawietrznej i musi posiadać bramę umożliwiającą przewietrzanie.
Dział niniejszy został opracowany na podstawie przepisów PKPG (uprawnienia budowlane).

W odniesieniu do planów generalnych przepisy sanitarne regulują przede wszystkim szerokość stref ochronnych, to jest odległość zakładów przemysłowych od osiedli.
Wszystkie zakłady przemysłowe pod względem szkodliwości podzielono na pięć klas. Zakłady nie posiadające charakteru uciążliwego nie są objęte klasyfikacją.
Z obszernego wykazu zakładów przemysłowych, podanego w załączniku do normy, przytaczamy niektóre, charakterystyczne rodzaje produkcji w różnych gałęziach przemysłu, z uwzględnieniem podziału na klasy według stopnia szkodliwości.

Górnictwo

Klasa 1
Przemysł chemiczny: przeróbka azotu, produkcja aniliny, papieru, gazu świetlnego (powyżej 50000 m3/godz), wiskozy, przeróbka węgla i ropy, fosforu, chloru, rtęci.
Przemysł metalurgiczny: wielkie piece o kubaturze powyżej 1500 m3, odlewnie metali kolorowych, produkcja aluminium.
Górnictwo: kopalnie nafty (program egzamin ustny).
Przemysł budowlany: cementownie o produkcji powyżej 150000 t rocznie.
Elektrownie zużywające powyżej 50 t/godz paliwa, dającego powyżej 20% popiołu, z czego 75% zostaje zatrzymane w specjalnych urządzeniach, lub przy zużyciu powyżej 100 t/godz, powyżej 25% popiołu z zatrzymaniem 90%.

Klasa 2
Przemysł chemiczny: przeróbka ropy naftowej, produkcja sztucznego kauczuku, masy plastycznej z eteru, lekarstw syntetycznych.
Przemysł metalurgiczny: wielkie piece o pojemności 500-1500 m3, produkcja metali kolorowych wydobywanych sposobem elektrolizy wodnych roztworów.
Górnictwo: kopalnie węgla kamiennego, łupku palnego, ołowiu, manganu (opinie o programie).
Przemysł budowlany: wapienniki i cementownie o produkcji do 150000 t rocznie.
Przemysł spożywczy: rzeźnie i miejsca skupu bydła powyżej 1000 sztuk.
Elektrownie zużywające powyżej 25 t/godz paliwa, dającego powyżej 10% popiołu.

Klasa 3
Przemysł chemiczny: produkcja mas bitumicznych, acetonu, farb mineralnych, terpentyny, spirytusu metylowego, gumy (segregator aktów prawnych).
Przemysł metalurgiczny: wielkie piece o kubaturze poniżej 500 m3, stalownie o przerobie do 1 min t rocznie, kablownie z izolacją gumową i ołowianą.
Górnictwo: kopalnie ropy naftowej o zawartości surowca poniżej 0,5%, azbestu, gudronu, rudy wydobywanej sposobem odkrywkowym.
Przemysł budowlany: wytwórnie alabastru, asfalto-betonów, papy, waty szklanej i wełny żużlowej.
Elektrownie zużywające powyżej 12,5 t/godz paliwa dającego powyżej 10% popiołu.

Klasa 4
Przemysł chemiczny: papiernie produkujące papier z gotowej celulozy, wytwórnie gliceryny, ołówków, mydła, sacharyny, laków.
Przemysł metalurgiczny: wytwórnie kabli bez izolacji gumowej, maszyn elektrycznych, zakłady z obróbką żeliwa, stali i metali kolorowych (promocja 3 w 1).