Wymuszenie kinematyczne

W ogólności budowlę, której modelem jest ustrój o n stopniach swobody dynamicznej można scharakteryzować wyznaczając macierz charakterystyk amplitudowo-częstotliwościowych |H| o wymiarze n x n. Niech wymuszenie kinematyczne będzie przyłożone do modelu w punkcie 1. Oczekuje się, że zastosowane środki techniczne powinny doprowadzić do zmniejszenia przemieszczenia wierzchołka budowli, a więc do odpowiednich zmian przede wszystkim w kształcie wykresu j H_n J (program uprawnienia budowlane na komputer).

Te odpowiednie zmiany powinny polegać przede wszystkim na zmniejszeniu rzędnych wykresu |//_nl| w tych przedziałach częstotliwości, w których G ^ przyjmuje znaczne wartości. Oznacza to, że należy dążyć do zmiany częstotliwości własnych f budowli i przesunięcia ich wartości na osi częstotliwości w kierunku częstotliwości odpowiadających mniejszym rzędnym w wykresie G ^ oraz zmniejszenia rzędnych \H (f) I w wyniku zastosowania w budowli dodatkowych elementów tłumiących. Zmiany dynamicznych wartości własnych elementów można dokonać w istniejącym czy projektowanym elemencie przez zmianę sztywności (EJ lub EF), zmianę rozpiętości albo przez zmianę masy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeśli ochroną przed drganiami należy objąć tylko fragment budynku można oddzielić go od konstrukcji, stosując podkładki izolacyjne stropu i ścian lub całkowite wyodrębnienie go z budynku przez założenie oddzielnej komory odizolowanej od reszty konstrukcji. Więcej szczegółów podaje literatura przedmiotu m.in. (por. np. Ciesielski 1973) (uprawnienia budowlane).

Wibroizolacja całego budynku przed drganiami par asejsmicznymi polega na oddzieleniu fundamentu od ośrodka doprowadzającego drgania czyli podłoża. Schematyczne założenie warstw wibroizolacyjnych - dla ścian - dla słupów. Dobór witroizolacji i jej parametrów wymaga analizy dynamicznej i oddzielnie wykonanego projektu (program egzamin ustny).

Prace rekonstrukcyjne

Na ogół każda naprawa powinna mieć indywidualny projekt lub przynajmniej szkic roboczy z dostosowaniem wymiarowym i analizą możliwości wykonawczych. Naprawy mogą dotyczyć tzw. kosmetyki budowli (tynki, malowanie, stolarka) lub (albo również) samej konstrukcji (opinie o programie). W najprostszych konstrukcjach budynków murowych są to następujące prace:

• zabezpieczenie połączeń stropów ze ścianami (przez zakotwienia),
• zakotwienie wzajemne ścian budynku,
• usunięcie słabo trzymających się tynków i wyprawy oraz zastąpienie ich nowymi o dużej przyczepności podłoża,
• usunięcie spękań murów przez wypełnienie zaprawą cementową lub przemurowanie,
• wymianę lub rekonstrukcję uszkodzonych elementów, (np. belek, nad- proży i wieńców),
• rekonstrukcję spękanych stropów i wypełnienie szczelin w podłogach,
• oczyszczenie i uporządkowanie dylatacji między odpowiednimi częściami budynku.

W budynkach o innej konstrukcji np. żelbetowej oprócz podanych wyżej zabiegów można przewidzieć wieńce stężające w ścianach podłużnych, połączenia nośnych ścian poprzecznych, umonolitycznienie połączeń prefabrykatów (w ścianach i stropie), nadanie stropom sztywności tarczowej (segregator aktów prawnych).

Inne rodzaje napraw (np. dodatkowe podparcie, stężenia oddzielnymi elementami) mogą być uciążliwe dla użytkowników. Te roboty jak i zesztywnienie czy naprawa fundamentów mogą wymagać okresowego wyłączenia obiektu z użytkowania.

Prace rekonstrukcyjne muszą być wykonywane z dobrych materiałów pod skrupulatną kontrolą techniczną. Koszty napraw opierają się na przedmiarze, który nie zawsze może być dokładny. Powinny więc przewidywać rezerwę na roboty nieprzewidziane i naprawę uszkodzeń, które mogą się ujawnić w czasie wykonywania robót (promocja 3 w 1).

Obszar chroniony znajduje się w projektowanym zakładzie produkcyjnym, w obiekcie “5". W tej części zakładu przewiduje się pracę urządzeń szczególnie wrażliwych na drgania. Producent urządzeń zastrzegł, iż będą one eksploatowane prawidłowo, jeśli podłoże pod ich fundamentem nie będzie wykazywało drgań o amplitudach większych niż 3 w zakresie częstotliwości od 3,5 do 25 Hz.