Wyodrębniona część ustroju

Rozpatrzmy w ustroju ramy piętrowej jedną z belek ciągłych KK wraz ze związanymi z nią słupami. Wyodrębnijmy ją z reszty ustroju, przyjąwszy przeguby w punktach G i D, gdzie momenty, wywołane odkształceniem belki KK, są niewielkie (program uprawnienia budowlane na komputer). Pod wpływem obciążenia pionowego w przęsłach skrajnych wyodrębniona część ustroju w postaci H odkształci się w sposób. W przegubach górnych dolnych powstaną siły G i D. O siłach
tych możemy powiedzieć, że każda siła G_r jest zwrócona w odwrotnym kierunku do siły D_r, a nadto że w przypadku ogólnym siły te nie są sobie równe, zależą bowiem nie tylko od kąta odchylenia stycznej w węźle r od osi ustroju, ale i od wysokości słupów, ich momentów bezwładności i współczynników sprężystości materiału, z którego są wykonane (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jeżeli jednak wysokości piętr są prawie równe lub zupełnie równe.

Pewne uproszczenie otrzymuje się przez wykształcenie słupów środkowych jako wahadłowych, które to słupy narażone są tylko na ciśnienie osiowe i mogą być stosunkowo smukłe. Typ ramy wieloprzęsłowej wytworzony być może także z ram dwuprzegubowyeh przez nasadzenie na ramy skrajne ramy środkowej o dwóch przegubach. Ramę trójprzęsłową, przy czym przęsło środkowe stanowi rama łukowa ze ścięgnem. W przypadkach wyjątkowych, gdy mamy do czynienia z budowlami smukłymi, powstaje szkielet, który traktujemy jako ramę piętrową (uprawnienia budowlane).

Przeguby, konstruowane w ustrojach ramowych nie są przegubami w znaczeniu ścisłym, jakie spotykamy w konstrukcjach żelaznych, lecz są to tylko tak zwane półprzeguby. Sposób wykształcenia półprzegubów zależy od wielkości siły normalnej, działającej na przekrój przez przegub. Przy obciążeniu nie znacznym wystarczy półprzegub, powstały przez skrzyżowanie osobno dodanych wkładek, przy czym wkładki te wzmacniają przekrój, zwężony a zarazem przenoszą ścinanie, wywołane parciem poziomem (program egzamin ustny). W celu umożliwienia ruchów słupa, części zewnętrzne przekroju przez przegub wypełnia się materiałem podatnym, więc np. asfaltem lub pozostawia się je bez wypełnienia. Gdy obciążenie jest bardzo znaczne, stosuje się wzmocnienie za pomocą uzwojenia lub gęsto rozmieszczonych strzemion, obejmujących wkładki dodatkowe (opinie o programie).

Sposób wykształcenia konturów

Partię w okolicy przegubu wykonywuje się zwykle staranniej i przy użyciu lepszego betonu. Dlatego też dopuszczalne ciśnienie betonu może być wysokie. W przypadkach bardzo starannego wykonania, zwłaszcza przy zastosowaniu uzwojenia, przyjąć można dopuszczalne ciśnienie betonu do 75 kg/cm²  (segregator aktów prawnych).

Szczególny uwagę zwrócić należy na konstruowanie narożników ustrojów ramowych. Sposób wykształcenia konturów narożników omówiony części pierwszej podręcznika. O ile idzie o racjonalne usytuowanie wkładek w strefie ciągnionej naroża, to podstawę do tego daje rozkład natężeń, wyznaczony doświadczalnie’). Okazuje się bowiem, że największe ciągnienia nie występują w punkcie narożnikowym zewnętrznym, lecz przesuwają się ku osi ramy. Z tego powodu racjonalniej jest nie giąć wkładek ciągnionych pod kątem prostym, ale wyokrąglić je promieniem R- 20 do 30 $, gdy 3 oznacza średnicę wkładki. Przykłady niektórych typów ramowych budowli wykonanych zestawiono. Mogą one służyć do orientacji przy projektowaniu budowli podobnych, przy czym zdjęcia fotograficzne pozwolą zaznajomić się z pewnemi szczegółami przy wykonywaniu (promocja 3 w 1).

Ustrój i postępy budowy hali maszyn laboratorium maszynowego Politechniki Lwowskiej, wykonanej według planów autora przez Powszechne Zakłady Budowlane „Pezet“ we Lwowie. Budowę laboratorium rozpoczęto w r. 1914. W okresie wybuchu wojny światowej założone już były fundamenty i wzniesiona część murów do wysokości podłogi parteru. W takim stanie pozostał budynek przez lat kilka.