Blog

Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 2
21.02.2022

Wypadkowa sił ścinających

W artykule znajdziesz:

Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 3
Wypadkowa sił ścinających

Wypadkowa sił ścinających między wzdłużnicami 1 i 2 jest równoległa do cięciwy 1-2, zaś jej składowa pionowa równa się obciążeniu na połowie powłoki. W ten sposób, przy znanej szerokości i strzałce powłoki, zarówno wielkość wypadkowej jak i jej kierunek praktycznie są znane. Zatem moment sił ścinających względem punktu 2 można zwiększyć jedynie przez zwiększenie powierzchni między cięciwą a lukiem, tj. przez nadanie powłoce większej wyniosłości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wypadkowa sił ścinających między wzdłużnicami 1 i 2 jest równoległa do cięciwy 1-2, zaś jej składowa pionowa równa się obciążeniu na połowie powłoki. W ten sposób, przy znanej szerokości i strzałce powłoki, zarówno wielkość wypadkowej jak i jej kierunek praktycznie są znane. Zatem moment sił ścinających względem punktu 2 można zwiększyć jedynie przez zwiększenie powierzchni między cięciwą a lukiem, tj. przez nadanie powłoce większej wyniosłości (program uprawnienia budowlane na komputer). Przy zmianie wyniosłości momenty mogą ulec radykalnej zmianie, co jest widoczne z rys. c, przedstawiającego największą wyniosłość; momenty są cały czas dodatnie, osiągając wartość + JqB2 w środku. Dla powłoki o krawędziach swobodnych wyniosłość powinna być tak dobrana, aby moment w zworniku był dodatni i liczbowo równy momentowi minimalnemu. Przebieg momentów dla powłoki podłużnie podpartej z przegubami w wezgłowiach (uprawnienia budowlane). Krzywa oznaczona linią ciągłą oznacza momenty, gdy reakcje P ścian bocznych są pominięte, zaś krzywa oznaczona linią przerywaną oznacza momenty od siły P. Przez odpowiedni dobór wyniosłości krzywej jak i wielkości statycznie niewyznaczalnych, można uzyskać równość pięciu ekstremalnych momentów.

Jeżeli porównamy krzywą z rys. d z krzywymi z rys. a i b zobaczymy, że powłoka podłużnie podparta powinna być bardziej wyniosła niż kołowa, mniej jednak niż powłoka o swobodnych krawędziach. Krzywa z rys. e wskazuje, że jeżeli krawędzie są zamocowane, wyniosłość powinna być jeszcze mniejsza (program egzamin ustny). Na tym samym rysunku linia ciągła przedstawia wykres momentów powłoki o swobodnych krawędziach, zaś linia kreskowana wykres momentów od reakcji pionowych. Jeżeli obydwie krzywe są tak dobrane, że 3 maksymalne momenty są jednakowe i równe 2 M„„ to moment zamocowania Mm spowoduje równość wszystkich 7 momentów ekstremalnych (opinie o programie).

Rozkład sił normalnych

W dalszym ciągu zobaczymy, że przekroje wielokrotnie statycznie nie- wyznaczalne wymagają mniejszej wyniosłości niż przekroje o kilku wielkościach nadliczbowych. W ogóle kwestia wyniosłości dla ustrojów o dużym stopniu statycznej niewyznaczalności jest małej wagi. Istnieje możliwość ustalenia za pomocą teorii wzdłużnie optymalnych kształtów przekrojów poprzecznych dla różnych typów powłok. Dopóki zagadnienie to nie będzie zbadane, należy w każdym z rozpatrywanych przypadków posługiwać się metodą prób (segregator aktów prawnych).

W piśmiennictwie omawiającym powłoki bardzo nieliczne dzieła zajmują się problemami wykraczającymi poza zakres teorii sprężystości. Pierwsza próba zastosowania odmiennego sposobu rozłożenia sił Nx, niż to wynika z teorii sprężystości, dokonana została w 1938 r. przez Gilmana, który podał sposób zastosowania metody belkowej do przekroju żelbetowego, w którym współczynniki sprężystości betonu ściskanego, betonu rozciąganego i stali są różne. Jednak rozważania jego dotyczyły jedynie przekrojów symetrycznych.

Johansen dokonał obliczenia powłoki o skomplikowanym, niesymetrycznym przekroju w oparciu o normy, tj. z uwzględnieniem liniowego rozkładu naprężeń ściskających betonu względem osi obojętnej. Rozciąganie było przejmowane wyłącznie przez zbrojenie ześrodkowane na dwóch powierzchniach przy krawędziach, w założeniu, że naprężenia w obu tych powierzchniach są jednakowe. Założenie takie nie bardzo daje się pogodzić z ogólnie przyjętą koncepcją osi obojętnej, a to dlatego, że odległość jednej powierzchni zbrojenia od tej osi była pięć razy większa od drugiej. Należy jednak podkreślić, że naprężenia w stali odpowiadały wymaganiom reguły (segregator aktów prawnych).

W jednym z następnych artykułów Johansen proponował przyjąć, że osiowe naprężenie ściskające w betonie jest wielkością stałą. Również Johansen po raz pierwszy zastosował do powłok długich znaną z belek ciągłych metodę obliczania momentów dla przekrojów statycznie nie wyznaczalnych.

Najnowsze wpisy

03.10.2024
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 4
Praktyka zawodowa uprawnienia budowlane

Aby praktyka zawodowa była ograniczona do uprawnień wykonawczych, działania kierownicze powinny obejmować szczegółowe wymagania. Menedżer funkcji odgrywa kluczową rolę w…

23.07.2024
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 5
Zmiany w projekcie technicznym

Zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, opracowanie projektu budowlanego należy do podstawowych obowiązków…

Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 8 Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 9 Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 10
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 11
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 12 Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 13 Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 14
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 15

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 16

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
Lekki beton zwięzły zdjęcie nr 17

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
certyfikat na uprawnienia budowlane 2024
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
użytkownik

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
OK

98%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
zegar

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami