Wypalanie rur

Nieco inną metodę obliczania, także metodę bez uwzględnienia kinetyki reakcji w etapach krystobalit, podał Berensztejn. Obliczenia według jego parametrów wskazują na zbyt krótkie czasy etapów nagrzewania i studzenia dla rur o dużych rozmiarach (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wypalanie rur i uwagi dotyczące konstrukcji pieców tunelowych. Wilgotność rur przeznaczonych do wypalania nie powinna być większa niż 2%. Przy wyższych wilgotnościach i szybkim podnoszeniu temperatury zachodzi obawa szybkiego powstawania znacznej ilości pary w korpusie rury, czemu towarzyszą swego rodzaju wybuchy i odpadanie kawałków rury. W szczególności rury o dużych wymiarach wymagają zwolnionego procesu nagrzewania na pierwszych pozycjach pieca tunelowego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Niebezpieczny jest również drugi etap wydzielania się wody konstytucyjnej, co także jest związane z osłabieniem wytrzymałości wyrobu; mogą powstać pęknięcia na kryzach. Dlatego przewiduje się powolne podnoszenie temperatury w zakresie 450-y700°C, co jest również korzystne, jeżeli uwzględni się reakcję kwarc, i obniżenie wytrzymałości czerepu w zakresie 450-y600°C o 10-20% (uprawnienia budowlane).

Parametry wypalania rur w piecu tunelowym i w piecu o działaniu okresowym oraz warianty ustawiania rur omówili Zajonc i Lebiediew. Poczynając mniej więcej od temperatury 1000°C następuje w czerepie widoczno tworzenie się szkła i cechy wytrzymałościowe materiału rur, w szczególności a i E, gwałtownie zmniejszają się (program egzamin ustny). Zwiększona ilość fazy ciekłej szkła w czerepie obniża również wymienione właściwości mechaniczne i rury ze zwiększoną zawartością tej fazy (wypalane w wyższych temperaturach) są mniej odporne na nagłe zmiany temperatury, wymagają zatem bardziej ostrożnego studzenia w procesie zestalania się szkła. Ilość szkła wynosi zwykle 45-55% objętości czerepu (opinie o programie).

Powierzchniowe palniki

Orientacyjną krzywą wypalania dużych rur o średnicy do 2 m w piecu tunelowym podano na wykresie. Możliwość przyspieszenia procesu wypalania rur o małych średnicach (do 400 m) została zbadana w PKB Nllstrojkieramiki. Dla lepszego wykorzystania pojemności pieca wstawiono rurę w rurę. Przy użyciu palnika typu płytowego GBP-35 Instytutu Gipronieftiechim, z doprowadzaniem 146 650 kJ/h (35 tys. kcal/li), tj. 8500 m³ gazu na godzinę, i o szerokich możliwościach manewrowania w granicach do 1150°C (temperatura topnienia stopu złączki palnika), stało się możliwe wypalenie rury o wyżej wskazanych średnicach w ciągu 6,5 h (0,5 h przetrzymywanie w temperaturze 1130-1140°C) i jej ostudzenie w ciągu 6,5 h (segregator aktów prawnych).

Powierzchniowe palniki bezplomieniowe i sposób ich obliczania omówił Rawicz. Konstrukcja pieca tunelowego. Piec tunelowy o 53 pozycjach, według projektu Juźgiprociemienta, do szybkiego wypalania rur kanalizacyjnych w temperaturze wypalania 1160°C, ma recyrkulację gazów na pozycjach 4, 5, 6, 7, 8 z pobieraniem gazów spalinowych w dwóch miejscach: od pozycji 1 do 13 dla recyrkulacji i od pozycji 10 dla powolnego podnoszenia temperatury do 430°C. Palniki gazowe są rozmieszczone na pozycjach 21-30. Zasłony powietrzne przewidziane są na pozycjach 28, 29, 30 i 31. Pobieranie gorącego powietrza do suszenia odbywa się na pozycjach 39, 43 i 45. Dodatkowe studzenie za pomocą wentylatora ma miejsce poza piecem (promocja 3 w 1).

W szezekińskim zakładzie „Kisłotoupor” czynne są piece tunelowe do wypalania rur kanalizacyjnych (małych i średniowymiarowych). Wymiary tych pieców są następujące: długość (z komorą wlotową) 139 m, szerokość w strefie podgrzewania 5,89 m, wysokość, odpowiednio do płyt wentylatorów piecowych 4,625 m. Kanał roboczy ma długość 136 m, szerokość w świetle 3 m, wysokość od główki szyny do zwornika sklepienia 3,308 m, od rozwiniętego trzonu 2,147 m. Pojemność robocza kanału wynosi 671 m³. W piecu mieści się 45 wózków. Do wypalania zużywa się 472 m³/h gazu ziemnego, a paliwa umownego 152 kg na 1 t produkcji rocznej. Wydajność pieca tunelowego wynosi 31 000 t/rok. Wypalanie trwa 45 h.