Wypalanie wapienia

Przy wypalaniu wapienie tracą najpierw wodę, a potem dwutlenek węgla i przechodzą w tlenek wapniowy, czyli wapno palone, według reakcji CaC03 =
= CaO + C02, przy czym tlenek wapniowy zawiera jeszcze w mniejszym lub większym stopniu domieszki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Temperatura w piecach powinna być bardzo starannie dobierana; nie może być zbyt niska, ponieważ wypalanie musi być zupełne, to znaczy wapienie powinny utracić całą zawartość dwutlenku węgla (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli pewna ilość dwutlenku węgla pozostanie, wówczas otrzymujemy tzw. wapno niedopalone, które z wodą gasi się źle. Wapno niedopalone można poznać traktując je rozcieńczonym kwasem solnym. Jeśli burzy się, wydzielając pęcherzyki (C02), jest to dowodem, że wypalenie było niedostateczne (uprawnienia budowlane).

Jednakże temperatura wypalania nie powinna być za wysoka; wskutek wydzielania COz w wypalonym wapieniu tworzą się pory, które ułatwiają dostęp wody przy gaszeniu wapna; przy zbyt wysokiej temperaturze następuje spieczenie — kamienie stają się bardziej zwarte, pory zanikają i wapno trudniej się gasi.

Domieszki w wypalanych wapieniach w rozmaitym stopniu wpływają na właściwości wapna (opinie o programie).

Najbardziej szkodliwe są domieszki gliniaste i krzemionkowe, zwłaszcza w ilości większej, gdyż w wysokiej temp^il turze wypalania tworzą one gliniany i krzemiany wapnia — zvńsM topliwe, wskutek czego wapno spieka się na powierzchni, pokrywając powłoką szklistą. Wapno takie, znane jako tzw. wapno przepalone, trudM albo wcale nie gasi się z wodą; proces dogaszania się takiego wapna marilff być przewlekły; może przebiegać już po użyciu wapna do budowy, cc ml względu na pęcznienie wapna w czasie łączenia się z wodą staje się oni wodem pęknięć murów, zniszczenia tynków itp. Obecność w wapieniami niewielkich ilości żelaza, magnezu i bitumów nie wpływa ujemnie sfl właściwości wapna.

Obecność węglanu magnezowego

Żelazo w znacznej ilości nadaje wapnu palonenil barwę żółtawą, wskutek czego wapno takie nie może być używane do bielenia i wyprawiania ścian (opinie o programie). Obecność węglanu magnezowego może aj przyczynić do przepalania wapna. Znaczniejsza ilość węglanu magnez:-! wego obniża wydajność i plastyczność.

Obecność ciał organicznych niłl wywiera wpływu szkodliwego, gdyż ciała te podczas wypalania spalają się. Domieszki związków chloru obniżają jakość wapna, ponieważ po-1 zostając w zaprawie wchłaniają wodę, przyczyniają się do zwilgocenił ścian i powodują wykwity i plamy na powierzchniach, powstające wskutek wydzielania się soli z roztworów.

Również i siarczany powodują wy- kwity i z tego powodu obecność ich w wapnie jest niepożądana. Im mniej wapno palone ma domieszek, tym jest lepsze.

Gdy zawartość domieszki MgO przekracza 5% — wapno nosi nazwę magnezjowego, a gdy zawartość MgO przekracza 15% — wapno nazywa się dolomitowym (segregator aktów prawnych). W Polsce istnieją wapna bardzo dobre zawierające 95% i więcej czystego CaO (np. spod Kielc, Sulejowa, Częstochowy). Wapno palone jest ciałem porowatym, bezpostaciowym, bez zapachu.

Barwa wapna palonego zależna jest od domieszek; im ich jest mniej, tym barwa jest bardziej biała. Ciężar objętościowy 1 m3 wapna palonego w kawałkach, luźno nasypanego, wynosi 0,8-^l,l T/m3, przy czym wapno tłuste jest lżejsze od chudego; ciężar właściwy C,„ = 3,1 (po odliczeniu wszystkich porów). Wielkość brył wapna zależy od różnych czynników w szczególności od typu pieca (promocja 3 w 1). Największe bryły uzyskuje się z pieców kręgowych. Z pieców szybowych uzyskuje się bryły o wymiarze około 15 cm i pewną ilość o mniejszych rozmiarach.