Wypełniacze mineralne uprawnienia budowlane

W celu polepszenia cech wytrzymałościowych powłok papowych stosuje się wypełniacze mineralne w postaci ziemi okrzemkowej, mączki łupkowej, mączki wapiennej, mikroazbestu itp.
Wypełniacze uodparniają papę na działanie atmosferyczne; muszą one być możliwie drobno zmielone, suche i nie mogą zawierać wolnych kwasów i zasad, które powodują rozpadanie się warstwy powłokowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metody badań papy i postępowanie przy odbiorze. Badania papy obejmują sprawdzenie cech zewnętrznych, jak określenie wyglądu, wymiarów i dokładności nasycenia oraz sprawdzenie drogą badań laboratoryjnych przesiąkliwości, nasiąkliwości, giętkości, ciężaru składników, odporności na działanie podwyższonej temperatury, zawartości części lotnych, ilości pęcherzyków, wytrzymałości na rozerwanie i wydłużenia przy rozerwaniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wg PN-58/B-04615 badania papy należy przeprowadzić co najmniej na dwóch próbach z przyjęciem wyniku jako średniej arytmetycznej. W celu określenia ciężaru składników papy wycina się próbki w kształcie kwadratu o boku równym 100 mm. Zważoną próbkę wkłada się do kolby lub gilzy ekstrakcyjnej aparatu Soxhleta i ekstrahuje się aniliną i benzenem. Wyekstrahowaną papę suszy się razem z naczyniem w temp. 105°C do stałego ciężaru i waży. Z różnicy ciężarów przed i po ekstrakcji oblicza się ciężar masy impregnującej, tektury oraz posypki.

Badanie wydłużenia i wytrzymałości na rozerwanie przeprzeprowadza się na 10 paskach papy o wymiarach 50 X 250 mm wycinanych z rolki w kierunku poprzecznym i podłużnym. Siła w maszynie zrywającej powinna wzrastać równomiernie o 0,5 kG/sek. W chwili zerwania odczytuje się również wydłużenie próbki, które ostatecznie poddaje się w procentach (uprawnienia budowlane).

Giętkość papy

Giętkość papy sprawdza się na paskach przy szerokości 50 i długości 200 mm, które nawija się na pręt metalowy o określonej dla danej papy średnicy, na przemian w jedną i drugą stronę (program egzamin ustny). Obserwuje się przy tym pękanie i łuszczenie się papy.

Przesiąkliwość bada się w specjalnym przyrządzie. Jest to stalowa ocynkowana rura o średnicy 50 mm i długości 500-600 mm zakończona kołnierzem, do którego zaciska się za pomocą uszczelki gumowej i pierścienia metalowego próbkę badanej papy w postaci krążka o średnicy 80-M00 mm. Po upływie 72 godzin od chwili napełnienia rury wodą - bibuła filtracyjna umieszczona od zewnętrznej strony badanej papy nie powinna wykazywać najmniejszego zawilgocenia.
Nasiąkliwość papy wodą bada się przez zanurzenie 2 próbek papy o wymiarach 100 X 100 mm w wodzie na przeciąg 24 godzin.

Następnie próbki wyjmuje się z wody i zawiesza swobodnie, aby nadmiar wody obciekł. Po upływie 1 godziny próbki osusza się między dwoma kawałkami bibuły i waży (opinie o programie). Nasiąkliwość w procentach oblicza się z różnicy ciężarów próbki po i przed zanurzeniem w wodzie.
Badanie odporności papy na działanie podwyższonej temperatury przeprowadza się na 10 paskach o wymiarach 50 X 100 mm, zawieszonych w suszarce nagrzanej do temperatury, jaką podano w normie przedmiotowej.
Po upływie 2 godzin nie powinno się zaobserwować żadnych widocznych zmian w wyglądzie pasków.

Badanie papy na tworzenie się pęcherzyków polega na zanurzeniu 2 pasków o wymiarach 65 X 100 mm na przeciąg 1 godziny do wody o temp. 50 ± 2°C i bezpośrednim suszeniu ich w ciągu 1 godziny w suszarce ogrzanej do temperatury 105°C. Obserwację zmian w wyglądzie papy z obu stron przeprowadza się za pomocą lupy o powiększeniu 5-krotnym (segregator aktów prawnych).
Sprawdzanie zawartości części lotnych polega na określeniu straty na ciężarze próbki o wymiarach 100 X 100 mm, którą ogrzewa się w suszarce w ciągu 5 godzin w temperaturze podanej w normie przedmiotowej. Stratę tę wyraża się w g/m2 papy.
Starzenie się papy. Na skutek ulatniania się lżejszych składników (pozostaje cięższy pak) z biegiem czasu masa nasycająca traci elastyczność i kruszeje.

Skruszałe części odpadają odsłaniając tekturę; papa staje się porowata i pod wpływem czynników atmosferycznych szybko ulega zniszczeniu (promocja 3 w 1). Ażeby należycie ocenić jakość papy, należałoby ją badać nie tylko w stanie świeżym po dostarczeniu ze składu, lecz również po pewnym czasie od jej ułożenia na dachu. Ten okres oczekiwania nastręczałby poważne trudności praktyczne, toteż badanie wykonuje się w specjalnych aparatach typu „Atlas”, w których próbki papy poddaje się kolejno działaniu wody (natrysku wodnego), podwyższonej temperatury i zamrożeniu. Liczba cyklów, jaką wytrzymują badane w ten sposób próbki papy, charakteryzuje jej odporność na wpływy atmosferyczne.