Występowanie wody w drewnie

Z rozważań przeprowadzonych w poprzednich ustępach wynika, że występująca w drewnie woda może mieć różny charakter i różne własności. W związku z tym można ją zróżnicować na następujące kategorie:
- Woda chemiczna, odpowiadająca wodzie krystalizacyjnej, występuje w drewnie w małych ilościach. Na skutek silnego powiązania z drewnem wyodrębnienie jej przedstawia duże trudności. Woda chemiczna nie odgrywa roli w praktycznym zastosowaniu drewna.
- Woda związana lub imbibicyjna jest to woda nasycająca błony komórkowe; odpowiada ona higroskopijnemu przedziałowi wilgotności. Usunięcie wody związanej z drewna wymaga dodatkowej energii cieplnej (poza ciepłem parowania) na zerwanie wiązań między drewnem a wodą (program uprawnienia budowlane na komputer).

Woda związana różni się od wody zwyczajnej większym ciężarem właściwym (średnio 1,03 G/cm3) niższą temperaturą zamarzania i mniejszą wartością stałej dielektrycznej. Na wodę związaną składa się:
Woda adsorpcyjna, pobierana przez drewno w drodze adsorpcji chemicznej i fizycznej, związana z drewnem wiązaniami chemicznymi lub siłami elektrycznymi. W miarę oddalania się od wewnętrznej powierzchni drewna słabnie orientacja cząsteczek wody, wskutek czego fizycznie związana woda błonkowa przechodzi stopniowo w wodę kapilarną.
Woda kapilarna, występująca w ultraporach, czyli w niewidocznych pod mikroskopem mikrokapilarach drewna o średnicy mniejszej niż 10~4 cm. Woda ta znajduje się pod działaniem sił kapilarnych i ma własności zbliżone do wody związanej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Woda wolna jest to woda występująca w widocznych pod mikroskopem porach (kapilarach) drewna o średnicy większej niż 10~4 cm. W cienkich kapilarach, o średnicy zbliżającej się do wielkości 10~4 cm, ma ona własności pośrednie między własnościami wody kapilarnej i wody wolnej. Woda wolna występuje w drewnie poza higroskopijnym przedziałem wilgotności; jej odparowanie nie pociąga za sobą zmian w wymiarach drewna i nie wymaga dodatkowej energii cieplnej (uprawnienia budowlane).
Woda osmotyczna występuje w żywych komórkach drewna, których ściany spełniają rolę błon półprzepuszczalnych. W ściętym drewnie żywe komórki utrzymują się przez pewien czas przy życiu i w sprzyjających warunkach mogą w drodze osmotycznej pobierać lub oddawać wodę. W drzewnictwie woda osmotyczna nie ma większego znaczenia.

Punkt nasycenia włókien

Górna granica chłonności błon komórkowych nosi nazwę punktu nasycenia włókien, punktu higroskopijnego lub punktu krytycznego. Jest to zatem wilgotność, przy której błony komórkowe są całkowicie nasycone wodą (program egzamin ustny).

Punkt nasycenia włókien jest równoznaczny z higroskopijną równowagą drewna w odniesieniu do względnej wilgotności powietrza wynoszącej 100% (stan pary nasyconej). Drewno o wilgotności odpowiadającej punktowi nasycenia włókien (wilgotność krytyczna) zawiera maksimum wody imbibicyjnej, nie zawiera natomiast wody wolnej występującej w mikroskopowych porach drewna (opinie o programie). Przy wilgotności tej mechaniczne własności drewna spadają do minimum, pęcznienie natomiast i przewodnictwo elektryczne osiągają swoje maksymalne wartości.

Powyżej punktu nasycenia włókien ustaje sorpcja. Drewno nie może pochłaniać pary wodnej z powietrza, może natomiast pobierać z otoczenia wodę, która w postaci niezwiązanej wody wolnej wypełnia porowatą strukturę, tzn. widoczne pod mikroskopem pory drewna, a nie submikro- skopowe przestrzenie błony komórkowej. Wilgotność drewna w punkcie nasycenia włókien pozostaje w równowadze z parą nasyconą (segregator aktów prawnych).

Określenie punktu nasycenia włókien dla poszczególnych gatunków drewna ma duże teoretyczne i praktyczne znaczenie ze względu na wpływ, jaki wywiera wilgotność na fizyczne i mechaniczne własności drewna. W warunkach praktycznych nie możemy doprowadzić do stanu równowagi między wilgotnością drewna a powietrzem nasyconym o wilgotności 100%, gdyż przy tym poziomie wilgotności względnej nie da się uniknąć kondensacji pary wodnej. Dlatego też ustala się stan równowagi przy względnej wilgotności powietrza wynoszącej 98%, a dalsze wartości określa się za pomocą ekstrapolacji (promocja 3 w 1).