Wyznaczanie robót ziemnych na gruncie

Przed przystąpieniem do wydobywania gruntu z wykopów za pomocą koparek powinny być wykonane roboty przygotowawcze, do których zaliczamy: usunięcie darni i humusu, wykonanie początkowego wykopu, umożliwiającego ustawienie i normalną pracę koparki oraz wykonanie drogi dojazdowej do środków transportowych odwożących wydobyty grunt (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przed przystąpieniem do właściwych robót ziemnych należy wykonać na powierzchni przyszłych robót następujące czynności przygotowawcze: oczyścić teren z drzew, krzewów, kamieni, gruzu, pni itp., zebrać i zmagazynować darń i ziemię roślinną do późniejszego darniowania i umacniania skarp (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wyznaczanie zarysów robót ziemnych na gruncie na czas ich wykonywania polega na trwałym oznaczeniu w terenie położenia wszystkich charakterystycznych punktów przekrojów poprzecznych zarówno wykopów, jak i nasypów, a więc położenia ich osi geometrycznej, szerokości korony, wysokości nasypów i głębokości wykopów, zarysów skarp, punktów ich przecięcia z powierzchnią terenu itp.

W najprostszych przypadkach przy wyznaczaniu zarysów skarp ziemnych wykopów i nasypów posługujemy się prostymi przyrządami pomiarowymi, jak tyczki, łaty, trójkąty skarpiarskie, szablony z desek, poziomnice, węgielnice, taśmy miernicze itp. w bardziej złożonych przypadkach posługujemy się precyzyjnymi metodami pomiarowymi. Przy całkowicie zmechanizowanym prowadzeniu robót ziemnych nie można uchronić palików i szablonów od zniszczenia.

Z tego powodu przed rozpoczęciem robót wyznacza się tylko punkty przecięcia się linii skarp z powierzchnią terenu za pomocą palików lub wiech, zaś prawidłowość zarysów torowiska ziemnego w czasie wykonywania robót ziemnych maszynami sprawdza się za pomocą dodatkowych pomiarów kontrolnych, wykonywanych w trakcie wykonywania robót (program egzamin ustny).

Wykopy o charakterze czasowym, np. wykopy fundamentowe, instalacyjne itp., które ulegają zasypaniu po założeniu fundamentów bądź przewodów można wyznacz w ścianach o stromym pochyleniu lub w ścianach pionowych pod warunkiem odpowiedniego ich zabezpieczenia przez usuwaniem się gruntu.

Wykonywanie wykopów

Odróżniamy dwie zasadnicze metody wykonywania wykopów: Al czołową (poprzeczną), warstwową (podłużną).

Uronią czołową wykop wykonuje się od razu na całej szerokości przekroju poprzecznego. przy czym roboty w zależności od kierunków przewozu gruntu mogą być rozpoczęte z jednego lub jednocześnie z obu końców wykopu. Do zalet metody czołowej zaliczamy możliwość wykonywania wykopu warstwami dużej głębokości, a do wad - mały front robót (opinie o programie).

Z tego powodu metoda czołowa znajduje przeważnie zastosowanie przy wykonywaniu wąskich, krótkich i głębokich wykopów, np. przy wykonywaniu rowów bądź przy poprzecznym przerzucie wydobywanej ziemi. Wykopy szeroko-przestrzenne dla obiektów komunikacyjnych lub dla posadowienia obiektów budowlanych lub przemysłowych wykonuje się wg z góry opracowanego schematu (projektu organizacji robót), w którym m.in. ustala się usytuowanie dróg zjazdowych i wyjazdowych z wykopu, osie kolejnych przejść koparki, usytuowanie dróg dojazdowych dla środków transportowych oraz sposoby ujęcia, odprowadzenia i miejsca spływu wód opadowych (segregator aktów prawnych).

Jeżeli w czasie wykonywania robót w wykopie zostanie odsłonięta warstwa wodonośna lub źródło wody zaskórnej to wodę przesączającą się lub spływającą do wykopu należy ująć za pomocą rowów, ścieków, korytek, studzienek itp. oraz odprowadzić ją poza obręb wykopu, aby dno wykonywanego wykopu było zabezpieczone przed przcwilgoceniem lub nawodnieniem.

Po wykonaniu wykopu szeroko-przestrzennego budowlanego wykonuje się w jego dnie, mechanicznie bądź ręcznie, dodatkowe doły wykopowe pod stopy i lawy fundamentowe, przy czym wydobytą z nich ziemię zwykle rozplantowuje się i zagęszcza (promocja 3 w 1).