Wzmacnianie belek ciągłych uprawnienia budowlane

Przy wzmacnianiu belek ciągłych i rygli ram można się zgodzić na obliczenie ich i wzmacnianie przekrojów przęslowych jak belek jednoprzęsłowych swobodnie podpartych, uwzględniając plastyczne wyrównanie naprężeń w układach hiperstatycznych. Obliczając konstrukcje żelbetowe odbudowywanych obiektów musimy uwzględnić występujące naprężenia dodatkowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Powstają one z chwilą zniszczenia jednego z elementów, np. jednego z przęseł belki ciągłej. Pierwotny schemat statyczny przekształca się w inny, o zmniejszonym stopniu statycznej niewyznaczalności, o odmiennym układzie sił poprzecznych, jak również momentów (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wywołuje to inne naprężenia w betonie i w stali niż te, na jakie konstrukcja była obliczona.

Wielkość naprężeń dodatkowych w konstrukcji, wywołanych uszkodzeniem, jest zależna od wielkości uszkodzenia oraz od wzajemnego stosunku trzech rodzajów obciążenia, a mianowicie: ciężaru własnego konstrukcji, ciężaru stałego, na który składa się ciężar wypełnienia ścian i ścianek działowych, oraz ciężaru użytkowego.

Chodzi o to, aby przy odbudowie był uwzględniony schemat statyczny:
a) przed uszkodzeniem,
b) po uszkodzeniu przed odbudową lub w czasie odbudowy,
c) po odbudowie (uprawnienia budowlane).

W wyniku porównania naprężeń obliczonych w każdym z powyższych przypadków otrzymujemy wartość naprężenia dodatkowego wskutek zwiększenia naprężeń w przypadku 2 i 3 w stosunku do 1 (program egzamin ustny). Nowy rozkład naprężeń, jaki powstaje w konstrukcji po odbudowie, przeciąża niektóre elementy, ale plastyczne wyrównanie naprężeń zmienia stan naprężeń w ogólności i nie wpływa ujemnie na nową konstrukcję. Lecz zdarzają się przypadki, że nowy układ naprężeń w konstrukcji może przedstawiać niebezpieczeństwo dla jej trwałości i gdy nie zapewnia on wymaganego współczynnika bezpieczeństwa, należy stosować sztuczne regulowanie naprężeń.

Można je uzyskać dzięki odciążeniu konstrukcji przez czasowe usunięcie obciążenia użytkowego i stałego (z wyjątkiem ciężaru własnego konstrukcji) lub stosując obciążenie odwrotne (o przeciwnym znaku). W tym celu buduje się rusztowanie podpierające konstrukcję i przy pomocy klinów, dźwigników śrubowych lub hydraulicznych wywołuje się na nią nacisk (opinie o programie). W ten sposób można np. przy wykonywaniu nowego przęsła belki żelbetowej dwuprzęsłowej na okres jego betonowania naprężenie w istniejącym przęśle sprowadzić do zera. Dzięki temu belka po odbudowie będzie pracować w takich samych warunkach jak belka nie uszkodzona.

Nowy słup żelbetowy

Przy wykonywaniu nowego słupa żelbetowego w miejsce uszkodzonego stosując dźwigniki można spowodować, że nowy słup będzie pracował na równi z sąsiednimi nie uszkodzonymi. Gdybyśmy w tym przypadku dźwigników nie zastosowali, słupy nie uszkodzone pozostałyby nadal przeciążone, a w nowym słupie powstałyby tylko naprężenia pod wpływem obciążeń, które by wystąpiły dopiero po odbudowie (segregator aktów prawnych). W takim przypadku nowy słup nie byłby należycie wykorzystany. Odprężenie konstrukcji przeciążonej, lecz znajdującej się w stadium odkształceń sprężystych, nie może nasuwać zastrzeżeń. Natomiast odprężenie konstrukcji, w której utworzyły się przeguby plastyczne, należy stosować z wielką ostrożnością, ponieważ przy odwrotnym obrocie dookoła przegubu wydłużone plastycznie wkładki stalowe będą wykazywały dodatkowy opór. Może to spowodować wystąpienie znacznych naprężeń rozciągających, a to z kolei może doprowadzić do niebezpiecznych pęknięć w betonie strefy ściskanej.

Prace przy wzmacnianiu i odbudowie żelbetowych konstrukcji powinny być wykonywane ze szczególną dokładnością, starannością i z zachowaniem wszystkich warunków bezpieczeństwa. Przy większych i silnie zniszczonych obiektach przed przystąpieniem do rozbiórki należy wykonać projekt podstemplowania części zagrożonych, jak również znajdujących się w bezpośredniej bliskości. Najpierw podstemplowuje się podciągi, słupy, potem płyty.

Płyty przeważnie zabezpiecza się deskowaniem ażurowym, aby przez otwory mógł opadać rozkuwany beton. Silnie spękane odcinki, o naruszonej przyczepności między zbrojeniem a betonem podlegają usunięciu i oczyszczeniu. Beton, który stracił wytrzymałość, usuwany jest całkowicie do głębokości, gdzie jest nie uszkodzony i nie daje głuchego dźwięku przy uderzeniu młotkiem (promocja 3 w 1).

Przy niewielkich robotach usuwanie betonu uszkodzonego wykonuje się za pomocą przecinaków, łomów, niewielkich młotków wagi 5 kg; przy znacznych objętościach robót stosuje się młotki pneumatyczne, elektryczne i inne urządzenia mechaniczne.