Wzmocnienia bloku uprawnienia budowlane
Przy konieczności wykonania wzmocnienia bloku koszulką dwustronną należy, po usunięciu z jego obydwu stron uszkodzonych warstw żużlobetonu, wywiercić w bloku na wylot otwory o średnicy około 18 mm (w środku i na jego obwodzie w odległościach około 50 cm). W otworach tych mocuje się na zaprawie cementowej marki 80 stalowe pręty 08 mm takiej długości, by po stwardnieniu zaprawy można było ich końce zagiąć pod kątem prostym w celu zapewnienia współpracy obydwu koszulek.
Od strony zewnętrznej budynku, tak jak poprzednio, blok ociepla się płytami styropianu i po zamocowaniu z obydwu stron bloku siatek zbrojeniowych wykonuje się koszulki żelbetowe, a na nich tynk i fakturę elewacyjną (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Mogą zajść również przypadki, że blok należy znacznie wzmocnić od wewnątrz budynku, pozostawiając jego część zewnętrzną. Wzmocnienie wykonuje się w tych przypadkach za pomocą ramki żelbetowej lub stalowej, ocieplając ją płytami styropianu od zewnątrz, w sposób podany poprzednio (uprawnienia budowlane). Sposoby wzmacniania bloków żużlobetonowych w ścianach wewnętrznych nie odbiegają od sposobów wzmacniania bloków w ścianach zewnętrznych, z tym że nie zachodzi konieczność stosowania izolacji termicznej oraz że ze względu na występujące obciążenia niektórych ścian budynków stosowanie w nich bloczków z betonu komórkowego jest możliwe na wyższych kondygnacjach budynku.
Przy występowaniu w blokach pionowych rys lub pęknięć wzmocnienia ich dokonuje się jednym, przy czym wzmocnienie za pomocą prętów stalowych umieszczonych w wykutych bruzdach można stosować w blokach pełnych.
W przypadku kanałowych bloków żużlobetonowych przy znacznej średnicy tych kanałów pęknięcia powstają przeważnie wzdłuż kanałów, bruzd spowodowałoby uszkodzenie cienkich ich ścianek (program egzamin ustny). Z tych względów wzmocnienie takich elementów może być wykonane przez przyklejenie kompozycją na bazie żywicy epoksydowej płaskowników lub blach stalowych lub też za pomocą siatek stalowych i narzutu z zaprawy cementowej. W przypadku gdy pogrubienie bloków ściennych przez wykonanie narzutu nie może być zastosowane, należy z obu stron rysy żużlobetonu skuć pasami szerokości 15-25 cm na głębokość 1,5-2,0 cm. Po dokładnym oczyszczeniu tej powierzchni szczotkami metalowymi mocuje się za pomocą wstrzelanych bolców odpowiedniej szerokości pas siatki cięto-ciągnionej i po zmyciu wodą wykonuje się narzut z zaprawy cementowej marki 80, a po związaniu zaprawy - powierzchnię tynkuje się lub szpachluje.
Rysy i spękania bloku
W przypadku występowania rys lub pęknięć w bloku z kanałami spalinowymi wzmocnienie ich wykonuje się w ten sam sposób, usuwając jedynie warstwę tynku bez skuwania bloku (opinie o programie).
W blokach instalacyjnych z zabetonowanymi przewodami instalacji wodociągowo-kanalizacyjnej mogą wystąpić dwa rodzaje uszkodzeń:
- rysy i spękania bloku,
- uszkodzenia przewodów instalacyjnych.
W przypadku wystąpienia rys lub spękań pionowych po wykonaniu iniekcji należy w bloku na całej jego wysokości wykuć bruzdy poziome co 10-20 cm, o głębokości 2,5-3,0 cm w zależności od stopnia uszkodzenia. Długość wykutych bruzd poza skrajne rysy powinna sięgać minimum 30 cm.
Po oczyszczeniu bruzd i zmyciu ich wodą wypełnia się je zaprawą cementową marki 80 i wciska się w nią pręty stalowe 0 4,-8,0 mm (segregator aktów prawnych). Po wciśnięciu prętów należy powierzchnie zaprawy wyrównać, a po jej związaniu blok tynkuje się.
W przypadku gdy rysy i pęknięcia występują blisko krawędzi bloku, należy w przedłużeniu bruzd w spoinach wykonać otwory głębokości 15 cm, w które po wypełnieniu zaprawą cementową wciska się zagięte pod kątem prostym końce prętów zbrojeniowych. Jeżeli w bloku instalacyjnym nastąpiło pęknięcie przewodów wodociągowych lub kanalizacyjnych, to zachodzi konieczność rozbicia całego bloku. Bloki instalacyjne są umieszczone w poprzecznych ścianach samonośnych, stąd przed usunięciem bloku należy wykonać odpowiednią konstrukcję przekazującą obciążenie na bloki sąsiednie.
Styki poziome bloków instalacyjnych znajdują się ponad stropami, powyżej styków poziomych sąsiednich bloków ściennych, co ułatwia łączenie przewodów instalacyjnych. Konstrukcję przejmującą obciążenie z bloków z wyższych kondygnacji (rys. 8-10) wykonuje się z dwóch kątowników lub ceowników (promocja 3 w 1).
