Zabezpieczenia ochronne

Zabezpieczenia ochronne mogą być układane w postaci powłok malarskich o różnej grubości, a nawet w postaci naklejonych folii na różnego rodzaju klejach. Każda z powłok pod względem paroszczelności ma różną odporność na dyfuzję pary wodnej. Należy dobierać je oszczędnie, dostosowując do aktualnych warunków dyfuzji pary wodnej (program uprawnienia budowlane na komputer).
Przy zastosowaniu właściwego ocieplenia i warstwy paroszczelnej występuje minimalna różnica ciśnień pary wodnej pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną powierzchnią płyty konstrukcyjnej.

Powłoki w tym przypadku mogą posiadać mniejszy opór dyfuzji pary wodnej. Z tego powodu mogą być stosowane pospolite farby olejne, jeżeli środowisko agresywne powietrzne nie wymaga zastosowania powłok specjalnie odpornych.
W podwyższonej i silnej agresywności wilgotnego środowiska powietrznego zachodzi konieczność zabezpieczenia powierzchni wewnętrznych stropodachów żelbetowych szczelniejszymi powłokami ochronnymi odpornymi chemicznie. Biorąc pod uwagę podane powyżej zalecenia należy stosować tym szczelniejsze powłoki, im wyższy został zastosowany współczynnik przenikania ciepła K. Szczególnie dotyczy to stropodachów wymagających zabezpieczenia z powodu niezastosowania izolacji paroszczelnej na płycie nośnej stropodachu.

Powłoka nałożona zamiast paroizolacji od wewnątrz w zasadzie jej nie zastępuje. Nawet zostosowanie bardzo kosztownych pokryć poliestrowych nie pozwala na uzyskanie takiej szczelności, jaką dają tanie materiały jak papa i asfalt właściwie zastosowane (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zależnie od charakteru agresywnej atmosfery oraz parametrów cieplno-wilgotnościowych stosuje się następujące zabezpieczenia powierzchniowe betonów i tynków:
- hydrofobizację,
- fluatowanie,
- powłoki malarskie z farb emulsyjnych,
- powłoki malarskie z wyrobów malarskich rozpuszczalnikowych (chloro- kauczukowe i poliwinylowe),
- powłoki malarskie z wyrobów malarskich chemoutwardzalnych (epoksydowe, poliestrowe, poliuretanowe),
- powłoki asfaltowe, (pasta asfaltowa MA-2).

Stearynian wapniowy

Hydrofobizację stosuje się zasadniczo w celu udpornienia powierzchni betonowych i tynków przed działaniem czynników atmosferycznych. Nadaje ona powierzchni cechy hydrofobowe, tworząc powłoki przepuszczalne dla gazów i par. Trwałość zabezpieczenia wynosi w czystym powietrzu atmosferycznym około 3 lat (uprawnienia budowlane).
Metodą hydrofobizacji zabezpieczać można jedynie elementy (płoty, słupy oświetleniowe) znajdujące się z dala od głównych źródeł agresji. Hydrofobizację należy w tym przypadku powtarzać co 2 lata (program egzamin ustny).

Spośród wielu środków hydrofobowych jednym z tańszych i skuteczniejszych jest stearynian wapniowy, który dodawany do zapraw tynkarskich pozwala na uzyskanie efektów hydrofobowości całej masie tynku. Stearynian wapniowy może być stosowany do zapraw cementowych, cementowo-wapiennych oraz zapraw wykonywanych z suchych mieszanek szlachetnych przygotowanych fabrycznie (terabon) drobno-, średnio- i gruboziarnistych. W robotach elewacyjnych szczególnie zaleca się stosowanie stearynianiu wapniowego do:
- wypraw ścian zewnętrznych z betonów porowatych i lekkich (głównie agloporytowego, pumeksowego),
- wypraw ścian szczytowych i ścian szczególnie narażonych na działanie skośnych, zacinających opadów atmosferycznych (ściany zachodnie i południowo-zachodnie),
- wypraw obiektów narażonych na zwiększone działanie korozyjne, agresywnych czynników atmosfery wielkoprzemysłowej (opinie o programie).

Stearynian wapniowy jest solą wapniową kwasu stearynowego. Na rynku krajowym są w sprzedaży dwa gatunki stearynianu wapniowego: stearynian czysty produkowany na bazie importowanego kwasu stearynowego i stearynian techniczny produkowany na bazie odpadów frakcji mydlarskich i destylacji węglowodorów ciężkich, będących mieszaniną soli wapniowych różnych kwasów tłuszczowych z przewagą soli kwasu stearynowego (segregator aktów prawnych).

Skuteczność działania stearynianu wapniowego jest uwarunkowana stopniem jego rozdrobnienia. Do hydrofobizacji należy stosować wyłącznie produkt sypki i miałki. Ciężar objętościowy stearynianu wapniowego, w zależności od gatunku, waha się w granicach 4300-4800 kG/m3 w stanie luźno usypanym i 5000-5400 kG/m3 w stanie ubitym. Stearynian wapniowy jest substancją nietoksyczną i niepalną (promocja 3 w 1).