Zabezpieczenie akustyczne instalacji dźwigowych

Zabezpieczenie akustyczne instalacji dźwigowych sprowadza się do:

1. właściwego zlokalizowania szybu dźwigowego i maszynowni,
2. wydzielenia konstrukcyjnego szybu i maszynowni (łącznie z fundamentem),
3. zabezpieczeń akustyczno-budowlanych w maszynowni i szybie dźwigowym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Szyb dźwigowy i maszynownia nie powinny przylegać bezpośrednio do pomieszczeń chronionych. Oznacza to, że np. w budynkach mieszkalnych maszynownia izwigu nie powinna być lokalizowana na ostatniej kondygnacji mieszkalnej. Dźwig powinien być na całej wysokości oddylatowany od konstrukcji budynku. Płyta maszynowni, na której oparta jest dźwigarka może spoczywać jedynie na szybie dźwi- zowym i nie może mieć połączenia z konstrukcją budynku. Pod konstrukcją wsporczą ćżwigarki należy stosować amortyzatory dobrane do charakterystyki dźwigarki (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Prowadnice powinny być mocowane do ścian szybu dźwigowego za pośrednictwem przekładek elastycznych.

W maszynowni należy stosować ponadto drzwi dźwiękoszczelne oraz dźwięko- szczelne klapy luku. Należy naznaczyć, że bez wydzielenia konstrukcyjnego szybu dźwigowego i maszynowni nie można zabezpieczyć obiektu od hałasów dźwigowych (uprawnienia budowlane).

Materiały i ustroje dźwiękochłonne stosuje się w budownictwie ogólnym w celu:

1. zmniejszenia poziomu hałasu w pomieszczeniu zawierającym źródło dźwięku,
2. korekty czasu pogłosu, dla uzyskania optymalnego czasu pogłosu dostosowanego do funkcji danego pomieszczenia.

Rola zastosowania materiałów lub ustrojów dźwiękochłonnych w pomieszczeniu, w wymienionych aspektach, wynika z ogólnych zależności. Przyjmuje się, że materiał (ustrój) ma właściwości dźwiękochłonne, jeżeli pogłosowy współczynnik pochłaniania O 0,2 w dowolnym paśmie częstotliwości. Rozróżnia się materiały i wyroby dźwiękochłonne oraz ustroje dźwiękochłonne (program egzamin ustny).

Materiały dźwiękochłonne bez dodatkowej obróbki nie mogą być stosowane w pomieszczeniu, w związku z czym używane są przede wszystkim jako wypełnienie ustrojów dźwiękochłonnych. Materiały dźwiękochłonne uformowane fabrycznie (np. w postaci płyt) lub z fakturą nazywa się wyrobami dźwiękochłonnymi. W wielu przypadkach stosuje się je do wyłożenia ścian i sufitów pomieszczeń.

Ustrojem dźwiękochłonnym nazywamy układ plaski lub przestrzenny składający się z powłoki i wypełnienia materiałem dźwiękochłonnym (czasami stosowane są ustroje bez wypełnienia). W zależności od rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych ustroje dźwiękochłonne mogą pochłaniać dźwięk w różnych pasmach częstotliwości (opinie o programie).

Przenoszenie boczne

Ze względu na kształt ustroje dźwiękochłonne można podzielić na płaskie i przestrzenne. Ustroje dźwiękochłonne mają bardziej zróżnicowany charakter pochłaniania, zależny od częstotliwości rezonansowych ustroju.

W normie PN-87/B-02152 wprowadzono nowe kryteria oceny izolacyjności akustycznej przegród (od dźwięków powietrznych) za pomocą wskaźników, które zostały następnie wykorzystane w normie PN-87/B-02151.03 do określenia wymaganych parametrów akustycznych przegród w budynku i parametrów akustycznych elementów budowlanych (segregator aktów prawnych).

Zastosowanie nowych wskaźników wiąże się z koniecznością określenia przez projektanta przewidywanej wielkości przenoszenia bocznego w budynku. Przyjmowane zazwyczaj przenoszenie boczne równe 2 dB nic zawsze pokrywa się z wartościami występującymi w praktyce.

Pojęcie przenoszenia bocznego, które powinno być uwzględniane przy projektowaniu budynku, oraz podano metodę wstępnego oszacowania wielkości przewidywanego przenoszenia bocznego dla budynków o konstrukcji płytowej. Dla innych rozwiązań konstrukcyjnych przenoszenie boczne może być określone jedynie eksperymentalnie.

Przenoszenie boczne jest to przenikanie dźwięku między pomieszczeniami wszystkimi drogami poza bezpośrednią transmisją dźwięku przez przegrodę dzielącą te pomieszczenia (promocja 3 w 1).

Na przenoszenie boczne składa się przenikanie energii akustycznej drogami:

• przez nieszczelności przegrody oraz nieszczelności połączenia przegrody działowej z bocznymi,
• przez przewody instalacyjne przechodzące przez przegrodę działową oraz przez nieszczelności wokół tych przewodów,
• przez przestrzeń poza rozpatrywanymi pomieszczeniami (przez korytarz),
• drogami materiałowymi za pośrednictwem przegród bocznych obu przylegających do siebie pomieszczeń.