Zahartowanie w autoklawie

Po zahartowaniu w autoklawie wyroby wykazują znaczny wzrost wytrzymałości w porównaniu do technologii tradycyjnych (BLB i PGS). Należy sądzić, że technologię PGS można by zastąpić technologią 111, eliminując całkowicie węzeł przemiałowni w zakładzie produkcyjnym, co niewątpliwie przyczyniłoby się do zmniejszenia kosztów inwestycyjnych i obniżyłoby koszty eksploatacyjne (program uprawnienia budowlane na komputer). Należy zaznaczyć, że przemialownia w zakładzie produkującym beton komórkowy pochłania ok. 65% energii elektrycznej całego zakładu.

Sili kat wolnotężejący - SW. Metoda technologiczna nazwana sili- katem wolnotężejącym jest jakby pomostem łączącym metodę BLB i PGS. Jest to pierwsza technologia polegająca na zastosowaniu spoiwa mieszanego hydrauliczno-powietrznego. Jak wykazały doświadczenia laboratoryjne, a następnie praktyka przemysłowa, system SW pozwala na uzyskanie dobrych efektów jakościowych przy bardziej oszczędnym stosowaniu spoiwa (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Stosowanie spoiwa mieszanego odbywa się w7 ten sposób, że jedno ze spoiw (hydrauliczne lub powietrzne) zostaje przemielone w młynie wraz z kruszywem na mokro, a drugie spoiwo dozuje się bezpośrednio dopiero w mieszarce. I tak np., aby otrzymać beton komórkowy klasy I odmiany 0,7, należy zemleć razem z piaskiem w młynie rurowym z wodą ok. 40-60 kg wapna palonego lub cementu (w rozliczeniu na 1 m3 gotowego wyrobu), natomiast do mieszarki produkcyjnej wsypać 60-120 kg spoiwa innego rodzaju (cementu lub wapna palonego); przy przemiale z kruszywem może być również zastosowany zamiast cementu dobry żużel paleniskowy z wapnem hydratyzowanym, przy czym wtedy do mieszarki należy stosować palone wapno mielone (uprawnienia budowlane).

Praktyka przemysłowa wykazała opłacalność tej metody i obecnie zakłady, które dotychczas pracowały na technologii BLB, przestawiane są na technologię SW.
Spulchnianie następuje za pomocą gazu powstającego wewnątrz masy w wyniku reakcji proszku glinowego z rozpuszczonymi w wodzie alkalicznymi składnikami. SW utwardza się w autoklawach parą wodną nasyconą, o ciśnieniu 10-12 atn (program egzamin ustny).

Wymagania dla surowców

Wymagania dla surowców:
- piasek - jak dla technologii BLB,
- cement - jak dla BLB (może być również stosowany cement portlandzki) (opinie o programie),
- żużel paleniskowy - do wyrobu SW nadaje się żużel z bieżącej produkcji po ostudzeniu wodą oraz nieprzepalony żużel paleniskowy ze zwałów lub żużel przepalony ze zwałów, ale odsiany do frakcji powyżej 4 mm; wymagania techniczne dla żużla: żużel nie powinien zawierać zanieczyszczeń obcymi ciałami stałymi, takich jak: ziemia, elementy skał i cegieł, drewno, szamot, odpady metalowe itp.; zawartość niespalonego węgla nie powinna przekraczać 10%, zawartość siarki w postaci siarczków nie powinna przekraczać 0,2%; niezależnie od powyższego przydatność żużla paleniskowego należy stwierdzić na podstawie próbnych odlewów,
- wapno palone - wymagania jak dla PGS,
- proszek glinowy - powinien odpowiadać wymaganiom podanym przy technologii PGS,
- woda - powinna odpowiadać wymaganiom podanym przy technologii BLB.

Piasek dostarczany jest do silosu za pośrednictwem przenośnika taśmowego, natomiast żużel paleniskowy jest rozdrabniany w kruszarce i podnośnikiem kc belkowym 4 jest podawany do zbiornika (segregator aktów prawnych).
Żużel lub cement i piasek oraz wapno hydratyzowane w odpowiednich proporcjach są dozowane do młyna rurowego, w którym następuje wspólny przemiał tych składników’ na mokro.
Otrzymany szlam spływa rynną do zbiornika ciśnieniowego, z którego z pomocą sprężonego powietrza transportowany jest do zbiornika z mieszadłami.

Szlam piaskowo-żużlowy lub piaskowo-cementowy ze zbiorników doprowadza się do dozownika objętościowego, do którego w miarę potrzeb
dostarcza się wodę. Wapno palone mielone dostarczane jest przenośnikiem ślimakowym do zbiornika, skąd inny przenośnik podaje wapno do dozownika Wagowego, a następnie do mieszarki (promocja 3 w 1).