Zakład Badań i Doświadczeń Przemysłu Silikatowego

Zakład Badań i Doświadczeń Przemysłu Silikatowego prowadził szereg prac badawczych w skali laboratoryjnej i półtechnicznej nad stosowaniem wibracji w betonach komórkowych (program uprawnienia budowlane na komputer). W związku z uzyskaniem pozytywnych wyników przeprowadzono próby wibracji w skali przemysłowej w ZPEB Warszawa-Siekierki.

Już pierwsze wyniki wykazały, że wibracja stwarza możliwość uzyskania następujących efektów:
- zredukowanie ilości wody zarobowej o 10%
- spotęgowanie reakcji między spoiwem wapiennym i proszkiem glinowym,
- możliwość zmniejszenia ilości proszku glinowego o 10-M5%,
- wzrost wytrzymałości,
- kilkakrotne przyspieszenie czasu tężenia masy odlewu (program uprawnienia budowlane na ANDROID),
- uzyskanie dużej jednorodności wyrobu, zwiększenie mrozoodporności,
- zmniejszenie nasiąkliwości i skurczu.

Najkorzystniejszy wpływ wibracji uwidacznia się przy pianogazosilikacie, następnie przy „Unipolu”, a najmniej - przy technologii BLB.
Przy BLB przyrost wytrzymałości na ściskanie jest niewielki (5-j-14%>), w przypadku technologii „Unipol” już znaczny (30-34%), natomiast w odniesieniu do technologii PGS przyrost ten jest najwyższy (30-47%) (uprawnienia budowlane).
W badaniach stwierdzono, że wskutek wibracji następuje nieznaczny wzrost ciężaru objętościowego, w granicach 5-9% (program egzamin ustny).
Mikrokrystalizacja. Jeżeli cement rozdrobnimy ponownie (po uprzedniej jego hydratacji i stwardnieniu) i dodamy do świeżego zarobu, to spowoduje on przyspieszenie twardnienia i polepszy właściwości świeżego zaczynu.
Zjawisko to interpretowano jako działanie zarodników cementowych (mikrokryształków) i im przypisano dodatnie, jakby pobudzające działanie w świeżym zaczynie cementowym (opinie o programie).

Powstanie siatki

Nowsze badania tego zjawiska wykazały, że aczkolwiek zarodnikowanie ma wpływ inicjujący szybsze i mocniejsze narastanie kryształów, to jednak do powstania siatki zawiązującej krystalizację w całej masie zarobu potrzebne są mikrokryształki o wielkości od 0,1-5 mikronów, czego nie można osiągnąć w drodze przemiału mechanicznego.

Niemniej jednak wyniki doświadczeń z cementami ponownie wzbudzonymi mogą posłużyć w zakładach prefabrykacji do uzyskania lepszych efektów (segregator aktów prawnych).
Przy badaniach prowadzonych w ZBiDPS oparto się na znanych już zjawiskach polegających na tym, że jeżeli twardniejący w ciągu pewnego okresu czasu zaczyn cementowy wysuszyć, zemleć i ponownie zarobić wodą, to uzyskany w ten sposób materiał wykazuje powtórne własności wiązania i twardnienia ’). Oprócz właściwości „powtórnego"’ wiązania uzyskany materiał przyspiesza wiązanie spoiwa. Przemiał wysuszonego zaczynu cementowego obnaża „nową” powierzchnię ziaren cementu, która ma zdolność inicjowania mi- krokrystalizacji. Badania w skali laboratoryjnej i technicznej wykazały, że powstawanie mikrokryształów ma dodatni wpływ na zwiększenie wytrzymałości wyrobów autoklawizowanych na spoiwach cementowych.

Dla przykładu podano przeprowadzone doświadczenie.
Cement belitowy Wejherowo zarabiany był wodą w ilości 35-h40% w stosunku do spoiwa. Zaczyn cementowy był dokładnie zmieszany i pozostawiony na przeciąg 20-24 godzin w temp. 15H-25°C. Stwardniałą masę pokruszono do wielkości ziarn 2 cm, następnie suszono w temp. 105-110°C przez 8-MO godzin. Wysuszoną masę poddano przemiałowi w młynie kulowym do wielkości ziarn < 0,08 mm. Próby wykazały, że największa aktywność mielonego cementu utrzymuje się przez okres ok. 5 godzin po zmieleniu.
Do podgrzanego szlamu piaskowego (temp. ok. 45°C) dodano 3% wagowo w stosunku do całkowitej ilości spoiw’a mielony, stwardniały zaczyn cementowy. Czas mieszania wynosił ok. 30 sek. Następnie dodano pozostałą ilość cementu. Dalsze postępowanie z zaczynem nie zostało zmienione (promocja 3 w 1).

Próby laboratoryjne i w skali produkcyjnej wykazały wzrost wytrzymałości w granicach 20% w stosunku do próbki kontrolnej. Stwierdzono poza tym znaczny procentowy wzrost wytrzymałości przy odlewach o skróconym cyklu autoklawizacji (cykl 11 godz.).