Założenia minimalizujące

Analiza dostarcza nam wskazówek co do właściwego umieszczenia połączeń wzdłużnych rur wchodzących w konstrukcję stojaków i podłużnie (program uprawnienia budowlane na komputer). Połączenia używane w rusztowaniach rurowych zawsze dopuszczają niewielki wzajemny obrót dwu łączonych rur i z tego powodu złącze nie przenosi momentów zginających o małej wielkości. Jest więc logiczne umieszczać złącza wzdłużne w punktach, w których nie występuje moment zginający np. w punkcie przegięcia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeśli przyjmie się - a czyni się to na ogół w rusztowaniach stężonych - założenia minimalizujące, zgodnie z którymi węzły rusztowania są traktowane jako przeguby, wtedy złącza wzdłużne należy umieszczać w najbliższym sąsiedztwie węzłów zarówno na stojakach, jak i podłużnicach. Obliczenie takiego rusztowania staje się w ten sposób zwarte.

Jeśli rezygnujemy z tych założeń w przypadku słupów zbyt obciążonych na końcu, wtedy złącza wzdłużne należy sytuować w punktach przegięcia znajdujących się na ogół w odległości od węzła, tj. w odległości 20-b 30 cm od węzła. Odległość tę można zresztą obliczyć dokładnie (uprawnienia budowlane). Ponieważ w praktyce nigdy dokładnie nie przestrzega się tej wartości, więc najprościej jest przyjąć, że złącza wzdłużne w rusztowaniach stężonych należy umieszczać możliwie najbliżej węzłów.

Rusztowanie rurowe regularne charakteryzuje się wysokością kondygnacji h, rozpiętością przęseł L_x w kierunku podłużnym i*rozpiętością L_t w kierunku poprzecznym.

Wartości wymiarów rusztowania zależą od:

• przeznaczenia rusztowania rurowego, rodza- -u, funkcji i wartości przyłożonych sił (obciążenia użytkowe, wiatr),
• konstrukcji i rodzaju materiału, z jakiego są wykonane rury oraz warunków montażu (program egzamin ustny).

Zagadnienia obliczeń statycznych i stateczności tu zaś podaje się czynniki determinujące konstrukcję rusztowania. Do czynników tych należy średni wzrost człowieka, od którego zależy wysokość kondygnacji h oraz smukłość rur. To ostatnie pojęcie zostało zdefiniowane. Z ograniczenia smukłości rur wynika:

• ograniczenie długości rur stosowanych przy budowie rusztowań rurowych,
• ograniczenie rozpiętości przęseł L_x i Lo rusztowania w obu kierunkach.

Wysokość człowieka

Wysokość człowieka, a ściślej, wysokość jaką człowiek osiąga podnosząc rękę, zawsze była wzorcem dla konstruktorów rusztowań. Wzorzec ten we Francji wynosił 1,95 m i dzielił się na 6 stóp. Do tych dawnych miar nawiązują jeszcze dziś przepisy francuskie, które ustalają odstęp 1,30 m między otworami w murze w celu zamocowania rusztowania, tłumacząc w ten sposób w jednostkach metrycznych dawną zasadę, określającą ten odstęp na 4 stopy (opinie o programie).

Ponieważ montaż i demontaż rusztowań odbywa się ciągle jeszcze ręcznie, więc gdyby wysokość kondygnacji przekraczała wysokość, którą człowiek osiąga podnosząc rękę, nastąpiłoby znaczne zwolnienie tempa pracy. Rusztowanie elewacyjne musi również umożliwić dostęp i wygodną pracę w każdym miejscu ściany, więc spełni swą rolę, gdy odstęp między pomostami będzie się zawierał w granicach 1,80-f 2,00 m.

Natomiast dla rusztowań innych, jak np., stemplowania, rusztowania kolumnowe, estakady, trybuny, łuki mostowe, nie istnieją żadne przeciwwskazania uniemożliwiające zmniejszanie wysokości kondygnacji. Takie przeciwwskazania mogą wynikać ze względu na stateczność, szczególnie w rusztowaniach z rur o średnicy 48,3 mm. Przy rurach o średnicy Z)^48,3 mm wysokości (segregator aktów prawnych).

W przypadkach uzasadnionych większe od 2,00 m. Do przypadków takich niekiedy należą względy techniczne, pozwalające uzyskać oszczędności materiałowe rekompensujące dodatkowe koszty robocizny, jakie powstałyby przy wznoszeniu kondygnacji o dużej wysokości.

Definicja smukłości rury swobodnej, nie wchodzącej w skład żadnego układu konstrukcyjnego, jest bardzo prosta. Jest to, przypominamy, stosunek długości pręta do najmniejszego promienia bezwładności jego przekroju. Ponieważ promień bezwładności i rury jest stały (promocja 3 w 1).