Zamknięte widoki

Nie wszystkie jednak zachowane obiekty przedkapitalistycznej zabudowy stanowią wartości zabytkowe. Bloki otaczające Kreml wielokrotnie przebudowywane w XIX wieku nie zachowały w gruncie rzeczy cech zabytkowych, reprezentowały jedną tylko tradycję istnienia wokół założenia kremlowskiego drobnej, żywiołowo nawarstwionej zabudowy, tradycję wąskich perspektyw i zamkniętych widoków. Wraz z tymi reliktami przeszłości w toku rekonstrukcji Moskwy usunięte zostały autentyczne obwarowania kitajgorodzkie z XVI wieku, ogromne mroczne założenia kilkunastometrowej szerokości ciężkich, prymitywnych murów, pozbawione - poza przebrzmiałymi walorami obronnymi istotniejszych wartości historyczno-plastycznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

W toku przebudowy centrum Moskwy dokonano więc praktycznej selekcji starej zabudowy osiągając spotęgowanie wyrazu zabytków istotnych kosztem bezwartościowych pseudozabytków. Tego rodzaju selekcja koliduje z koncepcją „urbanistyki zabytkowej", z teoriami mechanistycznej konsekwencji w odtwarzaniu wartości tradycyjnych, ze znaną argumentacją przedstawiającą budowle zabytkowe nie inaczej jak „rodzynki w (historycznym) cieście“, bez którego owe wartości tracą rzekomo swój wyraz (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Istotnie, czy w wielu uzasadnionych życiowo wypadkach jest dopuszczalna odbudowa i restauracja czołowych zabytków bez odtwarzania ich otoczenia historycznego, ustępującego miejsca założeniom nowego miasta i co za tym idzie częściowa zmiana ich wyrazu architektonicznego? Na pytania te przebudowa Moskwy odpowiada twierdząco (uprawnienia budowlane).

Wyraz kompozycyjny

Trwała wartość prawdziwych pomników kultury narodowej, ich postępowa rola polega właśnie na tym, że włączone w architekturę nowego miasta harmonizują z postępowymi jego rysami, przy czym jeszcze bardziej uwypuklają się ich istotne walory uwarunkowane wkładem intelektu i pracy pokolenia, a zanikają stopniowo rysy klasowej ograniczoności środowiska, dla którego były tworzone. W tym leży istota przemian wyrazu kompozycyjnego starych zabytków Moskwy w nowym otoczeniu urbanistycznym zjawisko naturalne i postępowe, nieodłączne od socjalistycznej przebudowy miasta. Zjawisko to będąc konsekwencją nieodwracalnych przemian treści życiowych miasta jest zarazem doniosłym elementem rozwoju jego treści estetycznych i jego formy architektonicznej (program egzamin ustny).

Nadanie zabytkom nowego przeznaczenia użytkowego, związanego z nową rzeczywistością, zakłada podstawy nowej treści odwiecznych budowli. Sprzyja temu i uznanie ich za pomnik kultury narodowej, i otoczenie ochroną państwową. Akt ten przypicczętowuje nowy stosunek narodu do wiekowych pałaców i świątyń, które przestały być własnością klasy wyzyskiwaczy, a stały się dobrem społeczeństwa socjalistycznego (opinie o programie).

Przeciwieństwo pomiędzy formą budowli zabytkowych i ich nową rolą w układzie miasta socjalistycznego stopniowo zaciera się i zanika. Obiektywne, trwałe wartości artystyczne starych budowli, będące wyrazem kultury i dążeń szerokich rzesz narodu, rozkwitają dziś współbrzmiąc z nową kulturą socjalizmu, z nową mocą odczuwane przez masy jako najbardziej bliskie, jako własne. Natomiast piętno ograniczoności klasowej, znamiona światopoglądowe feudalizmu i kapitalizmu ulegają stopniowemu wypieraniu przez rosnącą treść socjalistyczną miasta oraz zabytku jako jego elementu. Na gruncie tych właśnie zjawisk natury zarówno programowo-treściowej, jak i przestrzennej następuje przemiana obrazu artystycznego budowli zabytkowych (segregator aktów prawnych).

Analiza placu Czerwonego uwypukliła niejednorodność obrazu starego Kremla, który po przekształceniu się w rezydencję rządu radzieckiego zmienia zasadniczo swój wyraz, swe znaczenie ,w świadomości ludzi. Na obraz starego zamku nawarstwiają się odtąd nowe wyobrażenia i tradycje, wiąże się z nim życie i działalność Lenina i Stalina, powstaje nowa legenda i nowa romantyka pokojowego budownictwa socjalistycznego. Idee te wypierają z oblicza Kremla wszystko co jest ograniczone i wsteczne, wszystko, co w przeszłości związane było z jego rolą jako rezydencji dworu carskiego (promocja 3 w 1).