Zaprawa uszczelniająca

Przy badaniu stanu ściany szczytowej w partiach, gdzie nie ma otworów okiennych, stwierdzono, że zewnętrzne powierzchnie fakturowe prefabrykowanych płyt elewacyjnych nie tworzą równej płaszczyzny (program uprawnienia budowlane na komputer). Występują natomiast liczne uskoki między sąsiednimi płytami, widoczne zarówno w spoinach poziomych, jak i pionowych, szczególnie w górnych kondygnacjach budynku. Ponadto stwierdzono przesunięcia płyt w samej płaszczyźnie ściany, przez co spoiny mają znacznie różniące się między sobą grubości. Istniały również przypadki wykruszania i wypadania zaprawy ze spoiny między płytami, co powodowało odsłonięcie styków. W większości spoin występowały rysy na powierzchni zaprawy uszczelniającej złącze między prefabrykatami. Na dolnych kondygnacjach ściany południowej w spoinach pozostawiono drewniane listwy dystansowe. Zaprawa uszczelniająca te złącza uległa spękaniu i częściowemu wykruszeniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Stwierdzono również pionowe pękania okładzin płyt elewacyjnych.

W innym budynku spoiny między okładzinowymi płytami prefabrykowanymi pozostawiono bez wypełnienia zaprawą. Po dokonaniu odkrywki na X kondygnacji stwierdzono, że jeden z haków kotwiących prefabrykat nie był zakotwiony w betonie konstrukcyjnym i został bez wysiłku wyciągnięty ręką na zewnątrz ściany (uprawnienia budowlane). Drugi hak tej płyty zakotwiony był prawidłowo. W odkrywce na V kondygnacji również jeden z haków kotwiących badanej płyty był niedostatecznie zakotwiony w ścianie monolitycznej. Inne płyty badane na I i IV kondygnacji były zakotwione prawidłowo.

W budynku tym stwierdzono podobnie jak w poprzednim przypadku znaczne przesunięcie płyt, powodujące uskoki między przyległymi płytami i różne wymiary spoin (program egzamin ustny). W miejscach dwukierunkowego przemieszczenia płyt widoczne były lokalne fragmentaryczne uszkodzenia styropianu oraz występowały uszkodzenia fragmentów betonowych obrzeży prefabrykowanych płyt elewacyjnych. Stwierdzono jednocześnie pękania płyt elewacyjnych i odpadanie i r y- sków terakoty. Na podstawie przeprowadzonego przeglądu i oceny stanu technicznego ścian szczytowych można stwierdzić m. in., że zastosowanie w spoinach między prefabrykatami nieelastycznej zaprawy cementowej było rozwiązaniem niezbyt właściwym. W spoinach występowały rysy w zaprawie lub wypadanie tej zaprawy. Poza tym stwierdzono pionowe pęknięcia prefabrykatów i wybrzuszenia oraz rozwarstwianie płyt w ryzalitach. Wypełnienie spoin zaprawą uniemożliwiało odkształcenia płyt pod wpływem zmian temperatury otoczenia (opinie o programie).

Stwierdzone uszkodzenia

W rezultacie więc odkształcenia cieplne nie zdylatowanej wykładziny elewacyjnej powodowały:

• wykruszanie zaprawy ze spoin,
• wykruszanie i odpadanie fragmentów płyt, np. w ryzalitach,
• pękanie płyt,
• odspajanie i odpadanie irysków terakoty (segregator aktów prawnych).

Poza tym stwierdzono błędy popełnione w czasie produkcji płyt i realizacji budynków, m. in.:

• nierównomierne rozmieszczenie irysków terakoty na powierzchni płyt,
• brak prętów kotwiących w niektórych płytach elewacyjnych,
• niedostateczne zakotwienie płyt elewacyjnych w warstwie konstrukcyjnej ściany,
• nierówności elewacji w postaci uskoków między sąsiednimi płytami,
• nierówne spoiny między płytami elewacyjnymi,
• niewłaściwe wypełnienie złączy między płytami lub brak w ogóle tego wypełnienia.

Stwierdzone uszkodzenia w ścianach szczytowych stworzyły stan zagrożenia bezpieczeństwa mieszkańców. Występowanie omówionych uszkodzeń było ponadto procesem ciągłym prowadzącym do pogarszania stanu technicznego elewacji i wymagało niezwłocznego wykonania remontu zabezpieczającego (promocja 3 w 1). W celu likwidacji istniejącego stanu zagrożenia rozpatrywano następujące metody zabezpieczenia ścian szczytowych:

• wymianę wykładziny oraz wykonanie nowej warstwy ocieplającej i tynku zbrojonego,
• wykonanie lekkiej wyprawy warstwowej, tj. przyklejenie styropianu oraz tkaniny z włókna szklanego i wykonanie faktury zewnętrznej,
• wykonanie tynku zbrojonego na istniejącej elewacji,
• zabezpieczenie ścian okładziną aluminiową.

W rezultacie opracowano dokumentację roboczą na zabezpieczenie ścian szczytowych tynkiem zbrojonym na styropianie.