Zarys pionowy

Najprostszy zarys pionowy uzyskuje się, jeżeli podziemna część budowli stanowi fundament skrzyniowy, którego dno stanowi jednocześnie płytę fundamentową.
Trudne warunki wynikają przy posadowieniu budowli o skomplikowanym zarysie. Zewnętrzne płyty na ścianach i poziome pod fundamentem skrzyniowym znajdują się w zwykłych warunkach, natomiast pionowe (program uprawnienia budowlane na komputer).
płyty dociskowe przy fundamentach zagłębionych są bierne i w niewielkim tylko stopniu wpływają na kompresję przepony.

Możliwość nierównomiernego osiadania takiej konstrukcji pogarsza warunki pracy przepon, dlatego należy stosować przepony bardziej wytrzymałe. Zabezpieczenie tego rodzaju pozwala w zasadzie na ciśnienie wody nie przekraczające 0,2 at n.
Zamiast ław prostokątnych można wykonywać ławy o zarysie trapezowym, zapewniając dobrą kompresję przepon. Przy posadowieniu na nasypie jest wskazane wyprostować zarys budowli wypełniając wolną przestrzeń po wykopie chudym betonem.
Posadowienie na palach stwarza warunki, przy których ułożenie przepony wzdłuż zarysu zewnętrznego jest niemożliwe. W takim przypadku dąży się do wyrównania zarysu płyty zewnętrznej nad fundamentami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Płytom zewnętrznym, na których ma być ułożona przepona, nadaje się najprostszy zarys. Zmiany poziomów powinny być ukształtowane
łagodnymi spadkami. Przykład wadliwego prawidłowego ułożenia przepony przy zmianie poziomów.

Przy znacznych spadkach podłoża może zachodzić niebezpieczny poślizg konstrukcji, który powoduje nie tylko zniszczenie przepony, lecz również szkodliwe odkształcenie konstrukcji, a nawet jej uszkodzenie. W tych przypadkach płytę zewnętrzną wykonuje się uskokami lekko pochyłymi, co daje lepszy docisk. Jeżeli sklepienie budowli ma kształt łukowy lub pochyły, może nastąpić poślizg zewnętrznej płyty wzdłuż przepony izolacyjnej, powodując jej rozerwanie (uprawnienia budowlane).

Uproszczenia zarysu poziomego

Poślizg taki zdarza się nawet w okresie betonowania. Dla zabezpieczenia się przed takim poślizgiem wytwarza się półkę oporową nadając płycie wewnętrznej odpowiedni zarys.
Zarys poziomy powinien być możliwie prostkątny, o kształcie niewydłużonym (program egzamin ustny).
Skomplikowany zarys budowli powstały wskutek konieczności zastosowania studzienek okiennych. Układanie i zabezpieczenie przepony jest trudne ze względu na konieczność stosowania docisku w wielu narożnikach.

Uproszczenia zarysu poziomego pociągają za sobą potrzebę wyprostowania profilu pionowego (opinie o programie).
Rozróżnia się dwa zasadnicze schematy izolacji wanien w wodach gruntowych izolacja jest umieszczona od strony wewnętrznej izolacja umieszczona jest od strony zewnętrznej.
Zaletą schematu jest możliwość wykonania robót izolacyjnych pod dachem, w dowolnej porze roku.
Do wad tego systemu zalicza się konieczność wykonania wewnętrznych płyt dociskowych jako nośnych (obciążonych parciem wody) oraz brak ochrony przed zawilgoceniem konstrukcji wanny.

Ta ostatnia okoliczność nabiera szczególnego znaczenia, jeżeli woda środowiskowa jest agresywna i działa szkodliwie na beton. Poza tym układ ten nie daje dobrych warunków do kompresji przepony i wymaga przy większych konstrukcjach stosowania spinaczy (segregator aktów prawnych).
Schemat b) ma przede wszystkim tę zaletę, że konstrukcja wanny przenosi obciążenie gruntu i parcie wody.

Zewnętrzne płyty dociskowe są czynne, ponieważ przenoszą parcie na przeponę, powodując jej stałe ściskanie. Wykonanie izolacji w pierwszym okresie pozwala na wykorzystanie instalacji odwodnienia, która jednocześnie służy do innych robót budowlanych. Po zabetonowaniu przepony pompowanie staje się zbędne. Budynek wykonuje się dalej na sucho. Poza tym cała konstrukcja chroniona jest przed wilgocią i korozyjnością ośrodka wodnego (promocja 3 w 1).