Zasadnicze szlaki komunikacyjne

Zasadnicze szlaki komunikacyjne na wyspach stanowią drogi kołowe o łącznej dł. ok. 1500 km, z których połowa przejezdna jest tylko w porze suchej. Na Antigui znajduje się międzynarodowy port lotniczy (Coolidge) łączący wyspy z kilkoma miastami Stanów Zjednoczonych i Kanady (Miami, Nowy Jork, Toronto) oraz Europy (Londyn, Frankfurt, Zurych). Stolica Saint John’s jest największym portem morskim kraju, tak handlowym jak i pasażerskim (program uprawnienia budowlane na komputer).

W ostatnich latach gł. źródłem dochodu stała się turystyka, czemu sprzyjają dogodne warunki przyrodnicze: ciepły klimat i piaszczyste plaże. Baza recepcyjna obejmuje ok. 7,5 tys. łóżek. W 1995 wyspy odwiedziło 211 tys. turystów - gł. ze Stanów Zjednoczonych (32%), Wielkiej Brytanii (24%), Kanady (6%) i Niemiec (5%). Wpływy z turystyki zagranicznej wyniosły 329 min USD (70% PNB) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do wyspy Antigua Krzysztof Kolumb dotarł w 1493, jednak próby jej kolonizacji podjęli Hiszpanie dopiero w 1620. Od 1667 stała się kolonią angielską. W I860 podporządkowano jej administracyjnie Barbudę. W okresie 1871- -1958 Antigua wchodziła w skład Federacji Wysp Podwietrznych, a następnie Federacji Indii Zachodnich (1958-1962). Od I962 otrzymała ponownie osobny zarząd. W latach 1967-1981 posiadała status terytorium stowarzyszonego z Wielką Brytanią (uprawnienia budowlane).

Od 1981 Antigua i Barbuda jest niepodległą monarchią parlamentarną wchodzącą w skład Wspólnoty Narodów. Głową państwa jest królowa brytyjska, reprezentowana na wyspach przez generalnego gubernatora. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu, a władzę wykonawczą sprawuje rząd, na którego czele stoi premier, będący zarazem doradcą gubernatora (program egzamin ustny).

Państwo Bahamy obejmuje archipelag o tej samej nazwie na Oceanie Atlantyckim, złożony z ok. 700 wysp i wysepek oraz ponad 2 tys. wznoszących się ponad poziom morza raf koralowych (tzw. c,iyos). Najważniejsze z nich to: New Providence, San Salvador, Wielka Bahama, Wielka Inagua, Eleuthera (opinie o programie).

Osadnictwo

Z punktu widzenia tektoniki archipelag należy do płyty północ noamerykańskiej. Wyspy powstały w okresie kenozoiku. Zbudowane są ze skał wapiennych i raf koralowych. Zachodzą tu zjawiska krasowe. Wyspy mają charakter nizinny, wysokość niektórych z nich nie przekracza kilku metrów n.p.m.

Panuje klimat podrównikowy silnie wilgotny oraz (w pn. części archipelagu) zwrotnikowy wilgotny. Średnia temp. waha się od 21°C w styczniu do 27° w lipcu. Średnie opady roczne wynoszą ok. 1120 mm. Występują tu dwie pory roku: letnia wilgotna (od maja do listopada) i zimowa bezdeszczowa (od grudnia do kwietnia). Wyspy znajdują się w strefie huraganów (segregator aktów prawnych).

Bahamy nie posiadają stałej sieci rzecznej. Na niektóryc h wyspach (m.in. New Providence, Fauna Bahamów należy do Regionu Antylskiego Krainy Neotropikalnej. Żyją tu 2 gatunki ssaków: hutia i szop. Ciekawymi przedstawicielami świata zwierząt są: legwan, batagur, żółw szylkretowy, 10 gatunków węży. Ok. 120 gatunków ptaków żyje tu stale lub zatrzymuje się w trakcie wędrówek. Na Bahamach ustanowiono I 2 parków narodowych, w tym: Exuma, Inagua, Lucayan, Abaco.

Zdecydowana większość ludności jest pochodzenia afrykańskiego. Średnia gęstość zaludnienia wynosi 19 osób/km’, rozmieszczenie ludności jest jednak nierównomierne. Osadnictwo skupia się gł. na wyspie New Providence, gdzie mieszka ponad połowa obywateli. Tutaj też znajduje się stolica Bahamów - Nassau (173 tys.). 85% ludności mieszka w miastach. Przeważają wyznawcy różnych odłamów protestantyzmu. Przyrost naturalny wynosi 1,3%. Osoby poniżej 15 lat stanowią 29% społeczeństwa. Przeciętna dł. życia wynosi 73 lata. Na 1 lekarza przypada 875 osób. 2% dorosłych to analfabeci (promocja 3 w 1).

Podstawą gospodarki Bahamów jest turystyka. Drugim jej filarem są usługi bankowe  San Salvador i Wielka Inagua) znajdują się jeziora. Gleby to gł. czerwonoziemy i gleby c zerwonobrunatne (liksisole i nitisole). Roślinność’ naturalną stanowią suche lasy równikowe tracące częściowo liście w porze suchej. Ponadto występują tu sawanny, a na wybrzeżach zarośla mańgrowe (namorzyny).