Obszar wyboczenia niesprężystego uprawnienia budowlane

Pręt pracuje w obszarze wyboczenia niesprężystego. Dla tego obszaru siły krytyczne różnią się już nieznacznie. W przypadku prętów bardzo krótkich wykresy A oraz A’ = As pokrywają się. Dla prętów dłuższych różnią się nieznacznie. Jak wiadomo, wyboczenie lokalne kątownika nigdy nie jest miarodajne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wykresy smukłości dla kątownika, który ma dodatkowe usztywnienia krawędzi, uzyskane przez ich odgięcie. Jak wynika z porównania wykresów, wyboczenie giętno-skrętne jest decydujące do długości / = 3,60 m. Przy długości / = 2,00 m różnica w siłach ściskających, jakimi można obciążyć pręt, wynosi 36,5% (za 100% przyjęto siłę wynikającą z giętnej postaci wyboczenia). Dodanie usztywnień przyczyniło się tu do tego, że 1 cm2 przekroju usztywnionego przenosi przy wyboczeniu giętno-skrętnym mniej niż 1 cm2 przekroju nie usztywnionego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Spowodowało ono natomiast znaczną redukcję smukłości wyboczenia lokalnego, które w przypadku praktycznie spotykanych prętów nie ma tu żadnego znaczenia.
Wykresy smukłości dla dwóch ceowników z usztywnionymi stopkami. Decydująca dla wyboczenia giętnego smukłość Ax jest dla obu profilów jednakowa. To samo odnosi się do smukłości zastępczej wyboczenia lokalnego. Siła krytyczna w przypadku obu prętów jest praktycznie jednakowa. Wyboczenie lokalne jest decydujące dla prętów krótkich do długości / = 1,25 m.

Ceownik o podobnych wymiarach stopek, lecz pozbawionych usztywnień, musiałby być obliczony z uwzględnieniem odkształceń konturów przy większych długościach pręta, co znacznie obniżyłoby jego nośność.

Tak więc dodanie usztywnień zwiększa znacznie pewność na miejscową utratę stateczności, natomiast prowadzi na ogół do niedużych zmian przy wyboczeniu giętnym lub giętno-skrętnym.Cienkościenny profil teowy stanowi bardzo niekorzystny przekrój przy ściskaniu. Różnice między smukłością zastępczą a smukłościami giętnymi są bardzo duże (uprawnienia budowlane). Pręt ma nieznaczną nośność nawet przy małych długościach. Także dla teowników krzywe 2, oraz 2^ = 2S pokrywają się przy małych długościach prętów. Zachodzi tu natomiast różnica w długości półfal wyboczenia lokalnego, gdyż niestateczność teowników charakteryzuje wielokrotne sfalowanie swobodnych krawędzi półek i środnika.

Pręty stalowe

Pręt nie nadaje się do stosowania w lekkich konstrukcjach stalowych.

Wykresy smukłości dla dwuteownika uzyskanego przez złączenie zgrzeinami punktowymi dwóch ceowników o swobodnych krawędziach stopek (program egzamin ustny). Przy wymiarowaniu pręta stateczność miejscowa jest decydująca aż do długości / = 3,75 m.
Wykresy smukłości dla rury prostokątnej. Ze względu na bardzo cienkie ścianki wyboczenie lokalne jest decydujące aż do długości  3,80 m.
Dalej przedstawiono wykresy największych możliwych, obliczeniowych sił ściskających w zależności od wielkości mimośrodów (opinie o programie). Znaki mimośrodów są zgodne ze znakami rzędnych punktów leżących na osi y-y. Dodatnie kierunki osi współrzędnych układu są każdorazowo podane. Przy każdej krzywej podano mimośród, w zależności od którego obliczono siły ściskające.

Redukcja pasów szerokich a krótkich belek.
W przypadku belek o przekroju teowym, dwuteowym lub skrzynkowym, gdy pasy mają małą grubość w porównaniu z ich szerokością, nie można przy obliczaniu naprężeń normalnych w pasach posługiwać się elementarną teorią zginania prętów. W punktach pasów oddalonych więcej od środnika wydłużenia zmniejszają się; powstaje zatem zanikający stan naprężeń ku zewnętrznym krawędziom pasów w przypadku dwuteowników lub zanikający stan naprężeń ku środkom pasów w przypadku przekrojów skrzynkowych. Przy obliczaniu takich belek według elementarnej teorii zginania otrzymalibyśmy w osi środnika za niskie naprężenia normalne. Jest więc konieczna dokładniejsza analiza (segregator aktów prawnych).

Jeśli jednak mimo to chcemy stosować wzór Naviera, to w miejsce rzeczywistej szerokości pasów b trzeba wprowadzić do obliczeń szerokość zmniejszoną br. Szerokość ta zmienia się w zależności od miejsca położenia przekroju belki, od jej rozpiętości i od rodzaju obciążenia.

Szerokość zmniejszoną wyznacza się z warunku, aby krzywizna belki o przekroju zastępczym pod rozpatrywanym obciążeniem w każdym punkcie osi obojętnej była taka sama jak w belce o rzeczywistym przekroju szerokopasowym (promocja 3 w 1).