Zasuwy prostokątne

Zasuwy prostokątne uruchamiane są w małych betoniarkach ręcznie, natomiast w większych silnikiem elektrycznym poprzez reduktor lub poprzez siłowniki pneumatyczne, a w niektórych bardzo rzadkich przypadkach - poprzez siłowniki hydrauliczne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Z uwagi na krótszy czas opróżniania betoniarek z nieobrotowym mieszalnikiem cykl ich pracy jest również krótszy niż przy zastosowaniu betoniarek z mieszalnikiem obrotowym - stąd też wynika większa wydajność. Nieruchomy mieszalnik pozwala na stosowanie różnych napędów, a w szczególności z silnikiem centralnym zamocowanym do reduktora centralnego w układzie pionowym, przy czym silnik może być ustawiony nad reduktorem lub pod reduktorem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stosowane są również silniki o poziomej osi zamocowania z boku mieszalnika. W niektórych przypadkach stosowane są oddzielnie silniki i reduktory dla każdego mieszadła (mogą być 2, 3 i 4). Produkowane są również betoniarki z napędem centralnym z silnikiem umieszczonym pod mieszalnikiem. Znane są betoniarki z wykorzystaniem pełnej powierzchni mieszalnika jako pola roboczego (mechanizm napędowy umieszczony pod mieszalnikiem lub nad mieszalnikiem) względnie betoniarki z polem roboczym w kształcie pierścienia koła (środek mieszalnika zajęty jest przez reduktor napędu mieszadeł) (uprawnienia budowlane). Ten typ betoniarek tzw. szybkobieżnych lub turbinowych należy do najnowocześniejszych rozwiązań konstrukcyjnych i charakteryzuje się największą wydajnością.

Mieszalniki betoniarek wykładane są blachą odporną na ścieranie (manganową) wymienianą w czasie remontu. Wymianie podlega zarówno wykładzina dna, jak i boków miski. Łopatki mieszadeł zamocowane są przegubowo i sprężyście do ramion. Elementem sprężystym są resory lub sprężyny śrubowe, albo wkładki gumowe. Elastyczne zamocowanie łopatek zmniejsza niebezpieczeństwo złamania w przypadku wejścia kamienia pomiędzy łopatkę i dno lub ściankę mieszalnika (program egzamin ustny).

Element elastyczny

Element elastyczny pozwala na podniesienie się łopatki i przejście ponad kamieniem bez uszkodzenia jakiegokolwiek elementu betoniarki. Z tych jednak względów, że ruch łopatki jest ograniczony, w charakterystyce betoniarek podawane są maksymalne wymiary ziaren kruszywa, które nie mogą spowodować uszkodzenia betoniarki w czasie mieszania. Łopatki mieszadeł wykonywane są ze stali odpornej na ścieranie (manganowej), a mimo to ulegają zużyciu i muszą być okresowo wymieniane. Praca zużyta na mieszanie wymaga zużycia dużej ilości energii.

Nowoczesne szybkobieżne betoniarki o pojemności 500 1 o wydajnościach ok. 20 m3/h mają silniki do napędu mieszadeł o mocy 20 kW. Zespoły mieszające składają się z dwóch lub więcej wirujących dwu-, trzy- lub czterolopatkowych mieszadeł, których pionowe osie osadzone są (mimośrodowo w stosunku do osi mieszalnika) w powoli obracającej się skrzyni przekładniowej, zawierającej układ kół zębatych. W ten sposób szybko wirujące łopatki mieszadeł wprawiane są w złożony ruch obrotowy wokół własnych osi i wokół osi obracającej się skrzyni przekładniowej. Wskutek tego cała zawartość mieszalnika jest równomiernie i całkowicie wymieszana (opinie o programie).

Prędkość obwodowa ruchu łopatek mieszadeł jest znacznie większa od prędkości obwodowej całego układu, a właściwy stosunek tych wielkości decyduje w znacznej mierze o dokładnym i szybkim wymieszaniu składników. W celu niedopuszczenia do tego, aby część składników zarobu była poza zasięgiem działania łopatek wirujących mieszadeł, zespół mieszający wyposażony jest w skrobaki osadzone na mocnych prętach zamocowanych w odpowiednio ukształtowanych gniazdach stanowiących całość z obracającą się skrzynią przekładniową (segregator aktów prawnych).

Skrobaki zeskrobują i odsuwają osadzające się na wewnętrznych ścianach mieszalnika składniki zarobu ku środkowi w zasięg działania mieszadeł (promocja 3 w 1).