Zbieżystość

Zbieżystość jest to zmniejszanie się (spadek) średnicy drewna okrągłego od grubszego końca ku końcowi cieńszemu.
Przyczyny zbieżystości nie są dokładnie zbadane; istnieje na ten temat kilka teorii. Według Presslera (1865) kształt strzały związany jest z wymiarami korony (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metzger (1893) wysunął twierdzenie, że zbieżysty kształt pnia najlepiej odpowiada mechanicznym warunkom jego pracy, Jaccard (1919) zaś przypuszcza, że kształt strzały jest związany z przebiegiem procesów transpiracji. Najbardziej przyjęła się ,.mechaniczna teoria” Metzgera, chociaż nie wyjaśnia ona wszystkich konkretnych wypadków zbieżystości i jej zależności od gatunku drzewa. Wiadomo na przykład, że drzewa liściaste mają na ogół bardziej zbieżysty pień od iglastych, a wśród tych ostatnich jodła, świerk i daglezja są bardzo mało zbieżyste. Zbieżystość jest prawdopodobnie wynikiem współdziałania wszystkich wymienionych czynników oraz indywidualnych cech osobnika, kształtujących się w różnorodny sposób pod wpływem środowiska (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ogólnie rzecz biorąc zbieżystość u wszystkich gatunków drzew jest największa w wierzchołkowej części pnia, najmniejsza zaś w środkowej; zbieżystość części odziomkowej (nie licząc zgrubienia odziomkowego) przybiera wartości pośrednie. W drzewach pochodzących ze zwartych drzewostanów zbieżystość jest niewielka, silniej zaś występuje w drzewach rosnących w małym zwarciu lub pojedynczo oraz w drzewach rosnących na uboższych glebach.
Wpływ zbieżystości na wartość użytkową drewna zależy w pewnym stopniu od jego przeznaczenia (uprawnienia budowlane).

Na ogół nadmierna zbieżystość obniża jakość zarówno drewna okrągłego, jak i tarcicy. W tej ostatniej stanowi ona przyczynę powstawania pozornego skrętu włókien, który obniża jej wytrzymałość.
Zarówno przy przecieraniu, jak i przy łuszczeniu zbieżystość powoduje zmniejszenie wydajności materiałowej, co wyraża się we wzroście udziału opołów i zrzynów oraz odpadów powstających w czasie łuszczenia (program egzamin ustny).

Obecność zgrubienia odziomkowego

W drewnie przeznaczonym do przerobu chemicznego (papierówka, drewno przeznaczone do rozkładowej destylacji) zbieżystość nie odgrywa tak dużej roli, chociaż ze względu na utrudnione ładowanie ścieraków, rębarek i retort nie jest pożądana. W słupach teletechnicznych i stojakach kopalnianych zbieżystość jest nawet w pewnych granicach pożądana ze względu na charakter obciążenia tych sortymentów. Za normalną uważa się zbieżystość nie przekraczającą 1 % czyli 1 cm/m.
Zbieżystość (z) oblicza się dzieląc różnicę średnic w grubszym i cieńszym końcu sortymentu okrągłego przez jego długość (I); wyraża się ją w cm/m lub w %.

W dłużycach i kłodach zawierających zgrubienie odziomkowe średnicę w grubszym końcu mierzy się w odległości 1 m od czoła (opinie o programie).
Wadą zbliżoną do zbieżystości, lecz występującą jedynie w dolnej części pnia jest zgrubienie odziomkowe, czyli znaczny wzrost średnicy w odziomkowej części drewna okrągłego. Występuje ono u wszystkich gatunków drzew, silniej u gatunków liściastych. Wśród gatunków iglastych dość silne zgrubienie odziomkowe zdarza się u świerka i jodły, zwłaszcza w drzewach starych i w drzewach porażonych przez zgniliznę korzeniową (segregator aktów prawnych).

Obecność zgrubienia odziomkowego powoduje ukośne przecięcie włókien przy obróbce i zwiększenie ilości odpadów zarówno w tartacznictwie, jak i w sklejkarstwie przy ścince przedłuża ono czas pracy (zwiększona powierzchnia przekroju).
Krzywizna jest to odchylenie podłużnej osi sortymentu od linii prostej.

Przyczyną powstawania krzywizny mogą być zarówno czynniki zewnętrzne (nieodpowiednie, zbyt ubogie siedlisko, jednokierunkowe wiatry, okiść śnieżna, uszkodzenia mechaniczne itp.), jak i cechy dziedziczne. Według Knuchela1 z nasion drzew krzywych wyrasta również krzywe potomstwo. Niektóre gatunki drzew przejawiają naturalną skłonność do krzywego wzrostu, np. modrzew często wytwarza strzałę szablastą (promocja 3 w 1).