Zbrojenie krawędzi płyt

Średnica prętów strzemion wynosi 5 do 6 mm, natomiast prętów zbrojenia podłużnego - powyżej 8 mm. Czasami zbroi się również krawędzie płyt w osi nawierzchni (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zbrojenie krawędzi płyt nawierzchni dwuwarstwowych powinno być wykonane w ten sposób, żeby górne wkładki i strzemiona były nieco niżej niż wierzch dolnej warstwy betonu po zagęszczeniu, a nawierzchni jednowarstwowej - na wysokości 5 cm od wierzchu górnej warstwy.

Wszystkie istniejące sposoby wykonania szczelin można sprowadzić do dwóch metod ich wykonywania, a mianowicie:
- w świeżo zagęszczonym betonie,
- w dostatecznie stwardniałym betonie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W celu osiągnięcia odpowiedniej jakości szczelin wykonywanych w świeżym betonie należy pamiętać o tym, że ukończenie wykonania szczeliny powinno nastąpić przed początkiem wiązania cementu i żeby nie uszkodzić zagęszczonego betonu warstwy górnej, należy prace wykonywać z ruchomych pomostów (rys. 1-118). Do wykonywania szczelin w stwardniałym betonie można przystąpić dopiero wtedy, gdy beton uzyska takie własności wytrzymałościowe, że poruszanie się po nawierzchni odpowiednich maszyn i ludzi nie wpłynie ujemnie na zachowanie się płyt nawierzchni. Jako odpowiedni czas można przyjąć koniec okresu pielęgnacji nawierzchni albo czas, gdy wytrzymałość betonu na ściskanie osiąga co najmniej.

Ze względu na powstawanie wysokiej temperatury w betonie w czasie jego nacinania beton musi być obficie zwilżony wodą (uprawnienia budowlane).
Szczeliny dylatacyjne należy wypełniać materiałem ściśliwym. Szczeliny te w warstwie dolnej wypełnia się deskami sosnowymi lub innymi materiałami ściśliwymi, np. stosowanymi w budownictwie dla celów izolacyjnych płytami spilśnionymi lub celoteksem. Zaletą celoteksu jest jego ściśliwość, jednak ze względu na to, że jest mało sztywny, może być zniekształcony w czasie zagęszczania masy betonowej. Deski sosnowe są obecnie najczęściej stosowane do wypełniania szczelin w warstwie dolnej, powinny jednak wykazywać brak sęków i być wbudowane w stanie maksymalnego napęcznienia, co osiąga się przez moczenie ich przez 1-H2 dni w wodzie.

Do wypełniania wszelkiego rodzaju szczelin w warstwie górnej stosowane są specjalne bitumiczne masy zalewowe.

Masa betonowa

Na sposób wykonania szczelin bardzo duży wpływ ma stopień swobody zachowania się szczelin w przestrzeni (program egzamin ustny). Z tego punktu widzenia rozróżnia się szczeliny:
- swobodne, tj. dające możliwość wzajemnego swobodnego przemieszczania się przyległych płyt,
- nieswobodne, tj. ograniczające tę możliwość.
Wykonanie szczelin swobodnych. Schematy szczelin dylatacyjnych, kontrakcyjnych (skurczowych) i stykowych. Dla jaśniejszego opisu wykonania szczelin podano typowy wygląd wyżej wspomnianych rodzajów szczelin w przekroju poprzecznym.

Sposoby wykonania szczelin dylatacyjnych. Wykonywanie szczelin w nawierzchniach jednowarstwowych (opinie o programie). W nawierzchniach jednowarstwowych najprostszym sposobem wykonania szczelin jest ustawienie desek sosnowych w ten sposób, żeby górna ich krawędź była położona o około 1 cm niżej górnej powierzchni płyty betonowej.
Deski muszą być odpowiednio zabezpieczone przed przesunięciem i wywróceniem.
Masę betonową w nawierzchni zagęszcza się tak, jak gdyby szczelin nie było. Po upływie 20 do 40 minut, tj. kiedy masa betonowa zaczyna tracić płynność, usuwa się ją znad deski stalową kielnią, a powstałe w ten sposób krawędzie wykańcza za pomocą kielni profilowych (segregator aktów prawnych).

Po stężeniu masy betonowej, bezpośrednio przed zalaniem szczelin masą zalewową, wycina się deski na głębokość od 2 do 4 cm i w ten sposób otrzymuje się w górnej części nawierzchni szczelinę głębokości od 3 do 5 cm.

Grubość desek stosowanych do wypełniania szczelin powinna odpowiadać założonej grubości szczeliny, a więc 16 do 25 mm. Zamiast wykończenia górnej części szczeliny nad deską w świeżym betonie za pomocą kielni profilowej można ją wykonać w stężałym betonie za pomocą nacinarki mechanicznej (promocja 3 w 1)..