Zderzenie wybrzeży skandynawskich

W ordowiku Laurentia zmieniła położenie. Przemieszczanie się płyt litosfery spowodowało, że przez okres dolnego ordowiku przesunęła się ona nieco w kierunku pn., nadal jednak zajmując równikowe i podzwrotnikowe szer. geogr. lednocześnie wykonała rotacyjny ruch o kilkanaście stopni w lewo, w wyniku czego lapetus uzyskał szersze połączenie z oceanem światowym  (program uprawnienia budowlane na komputer).

W górnym ordowiku ruchy te trwały nadal, przy czym pod koniec owego okresu rozpoczął się proces zamykania zderzenie się wybrzeży skandynawskich z grenlandzkimi i labradorskimi, a tym samym ostateczną likwidację oceanu lapetus. Najpierw zamknięta została pn. jego część (powstały wtedy pasma górskie na wsch. obrzeżach dzisiejszej Grenlandii), później środk. i pd. została wówczas sfałdowana i wydźwignięta pn. część Appalachów). Efektem tego było powstanie kontynentu zwanego Laurusją Euroameryką) - Ameryka Północna stanowiła jego zach. część (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W dewonie i karbonie Laurusja znajdowała się wciąż w strefie międzyzwrotnikowej, przemieszczając się stopniowo ku pn. W tym czasie kilkakrotnie miały miejsce kolizje jej wsch. i pd. wybrzeży z rozciągającą się wokół bieguna pd. Gondwaną (uprawnienia budowlane). Kolizje te były efektem stopniowego zbliżania się obu kontynentów i zamykania oceanu Paleotetyda. Na przełomie karbonu i permu doszło do zderzenia się wsch. wybrzeży Ameryki Północnej ze stanowiącą część Gondwany Afryką, w wyniku czego została sfałdowana i wypiętrzona pd. część Appalachów; jednocześnie zderzenie się pd. wybrzeży Ameryki Północnej z Florydą i Ameryką Południową spowodowało sfałdowanie i wypiętrzenie masywu Ouachita (program egzamin ustny).

Rozciąganie litosfery kontynentalnej

W permie zamknięcie Paleotetydy doprowadziło do ostatecznego połączenia się Laurusji i Gondwany, czego rezultatem było ponowne powstanie wielkiego superkontynentu Pangea (Pangea II). Ameryka Północna znajdowała się w jego pn. części, stanowiąc fragment Laurazji - subkontynentu powstałego z połączenia Laurusji, Syberii oraz bloków Chin (tzw. Sinia) i Kazachstanu (tzw. Kazachstania) (opinie o programie).

Już w triasie Pangea wskutek pękania i rozciągania litosfery kontynentalnej zaczęła ulegać rozpadowi na pojedyncze płyty, między którymi powstały strefy ryftowe dające początek późniejszym oceanom. Ameryka Północna zmieniła położenie, przesuwając się w kierunku bieguna pn., co najprawdopodobniej wiązało się z rotacyjnym ruchem w prawo całej Laurazji. Wtedy też rozpoczął się proces oddzielania Ameryki Północnej od Ameryki Południowej i Atryki, w wyniku którego nastąpiło otwarcie się w górnym triasie Zatoki Meksykańskiej (segregator aktów prawnych).

W jurze i kredzie kontynent północnoamerykański rozciągał się od okolic 5-10°N aż po biegun pn. Nastąpiło całkowite oderwanie się Ameryki Północnej od afrykańskich brzegów Gondwany, a w konsekwencji - otwarcie się środk. części Atlantyku. W jurze przyspieszeniu uległo też tempo pękania litosfery między LJ schyłku kredy w wyniku rozsunięcia się Grenlandii i Skandynawii powstało połączenie między Atlantykiem a Morzem Arktycznym, jednocześnie zaznaczył się proces oddalania Grenlandii od Ziemi Baffina i Labradoru. Z kolei na zach. wybrzeżach kontynentu miały miejsce liczne kolizje związane z przyłączaniem się do nich łuków wyspowych oraz niewielkich płatów skorupy zwanych terrariami (promocja 3 w 1).

W kenozoiku, przemieszczając się w kierunku zach., Ameryka Północna zbliżała się do podmorskiego Wzniesienia Wschodnio- pacyficznego. Kolizja z nim jej zach. wybrzeży, która nastąpiła w środkowym trzeciorzędzie (oligocen), doprowadziła do powstania skomplikowanego systemu uskoków przesuwczych, m.in. najbardziej znanego uskoku San Andreas. Efektem tego procesu było też odłączenie się od Ameryki Północnej Półwyspu Kalifornijskiego i otwarcie się Zatoki Kalifornijskiej - miało to miejsce ok. 3-4 min lat temu. W tym samym czasie uformował się Przesmyk Panamski, co doprowadziło do zamknięcia cieśniny Balboa i połączenia Ameryki Północnej z Południową. W górnym trzeciorzędzie zainicjowany został trwający do dziś proces formowania się luku wyspowego Małych Antyli.